hoe snel gaat de tijd,
het glipt als los zand tussen mijn vingers terwijl ik stil ben in het moment......
Het is eigenlijk heel erg ontspannen om zo te zijn,
geen doelen na te jagen, aan verwachtingen te voldoen, aan de norm te voldoen....nee gewoon te zijn. Meer niet. Het gras groeit evengoed wel en problemen komen en gaan, maar ik ben nog steeds ik. Niets dat daar aan veranderd. Ik ben goed zoals ik ben en alles is goed zoals het is.
Wat een opluchting en wat een bevrijding.
Het maakt helemaal niet uit wat ik doe, voor niemand hoef ik iets te presteren, ik hoef helemaal niet te slagen, ik hoef helemaal geen succes te zijn. Ik ben al een succes op zich, want ik ben die mooie creatie Gods. Niets kan daar wat aan af doen!
En zo zat ik deze morgen in de kleine zaal van de kerk te bidden en lezen. Alleen, want in de grote zaal stond de rookmachine aan. Maar weet je, het maakte niet uit,
God gaf mij het licht in mijn hart, wat groter straalde dan ik ooit had kunnen vermoeden, toen Hij zij "Vrede laat ik bij jou achter"(Joh14:27)
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten