donderdag 4 maart 2010

Wat zal ik zeggen.....


Gesprek was zeer verhelderend,
ja,
dat zeker,
ogen zijn niet alleen geopend maar ook wakker geworden.
Zo werkt dat dus.
Ik maar denken dat aangifte doen genoeg signaal is...

Je moet vooral vaak en veel bellen,
zodat je ellenlange lijsten hebt met meldingen.
Dat de jokkende mens vaker geloofd wordt dan degene die om hulp verzoekt,
dat was mij in deze al heel lang bekend,
maar dat zij zeggen zich bezorgd te maken en daarom dus eerder geloofd werden dan mij
was mij geheel nieuw.
Zo werkt dat spelletje dus,
je uit je bezorgdheid en doet dan je handen wassen in onschuld.
Jaha,
omdat je zo bezorgd bent mogen jouw kindertjes dus de beest uit hangen bij die ander.
En de politie wordt boter in de ogen gesmeerd.
Want tja,de belaagde reageert zo vreemd .

DUHUH

Na 5 jaar steeds weer op je hoede zijn,
steeds weer lastig gevallen worden,
steeds weer bedreigingen en verwensingen naar je toe geslingerd krijgen,
nooit rust in je eigen huis en tuin kunnen genieten,
altijd een kind moeten opvangen die steeds weer opgejaagd wordt,
uitgekotst wordt,
geslagen,vernederd,beschimpt en besmeurd wordt door een groep kinderen notabene.
Zou u dan ook niet een klein beetje vreemd reageren??????
Een beetje nerveus misschien?
Ietwat angstig voor de zoveelste klap?
En ietwat agressief na de zoveelste vernieling?
Wetende dat kindjes onder de twaalf toch niet vervolgd worden
en dat deze kindjes zich daar heel erg goed van bewust zijn?

De wijkagent heeft excuses aangeboden
voor verkeerd opgetekende aangifte,
waardoor kindjes geen medeplichtigen waren,
maar misschien er wel iets mee te maken hadden maar ja nu niet duidelijk??????
Voor het verkeerd begrepen hebben van de nood waarin wij zaten.
En heeft beterschap beloofd.
We gaan het zien en beleven.
Wordt nog steeds vervolgd.
~












Geen opmerkingen:

Een reactie posten