Bleu monday?

Ons nieuwste park in de Schooten

"Mevrouw, hoe gaat het nu met U?" vraagt de cardioloog door de foon.
"Mwah niet om over naar huis te schrijven hoor," antwoord ik geheel naar waarheid.
"Hoe gaat het met het vocht vasthouden? Bent U nog wat kwijt geraakt?" Vraagt hij weer. Ja hoeveel denk ik meteen, veel te weinig, het is niet genoeg. Maar dat antwoord ik niet. Ik zeg braaf hoeveel kilo's het zijn.
"Nou dan heeft U uw best gedaan," hoor ik aan de andere kant van de lijn. Ik ben verbaasd, en toch ook weer niet. Vochtverliezen mag niet zo snel ivm kelderen van de bloeddruk dus dit was netjes op schema. Ik snap het helemaal, ik wil ook blij zijn, maar ik ben het niet. Want lopen is nog steeds een straf, en de buik...nou ja die buik.....

Ik viel steeds in slaap vandaag, de laptop is wel 4 keer op de grond gegleden. De laatste keer merkte ik niet dat ik in slaap viel. Toen ik wakker werd lag de laptop  aan mijn voeten en was het ineens een half uur later. In dat half uur droomde ik over mijn moeder. Over hoe ik haar aan tafel trof toen ze nog heel jong was, ze had nog donker haar en krullen. Haar haar zat zo lief en dat zei ik dan ook heel ontroerd. Ze streek langs haar hoofd en glimlachte. Maar dat was ooit. Een tel later was ze zoals ze was en had ze een halflang kapsel in lagen. Mooi donker haar, beetje stoer en warrig als een temperamentvolle Française.
"Dit staat je ook heel mooi mam, dit moet je nooit meer anders doen!" zei ik en streek door haar haar. Het stond lief, mooi, stralend vooral stralend. Zoals ik haar nog nooit gezien had. O wat hield ik van haar, we omhelsden elkaar innig.
Maar toen ik het tegen Zoon zei, was die kribbig en geïrriteerd.
"Ze is dood mam," zei hij bot.
"Maar ik zag vroeger Zoon," zei ik tegen hem," zoals ze was." Want ineens besefte ik dat ze al jaren terug afscheid had genomen van ons. En dat ze nu even langs was gekomen.
Ik keek nog even opzij de kamer in en daar zat ze, ze glimlachte en kneep haar ogen even geruststellend toe. Ze was er nog, en ik kon haar zien. Mijn hart vulde zich met dankbaarheid.
En zo zit ik hier nu te mijmeren......
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Welterusten*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸