vrijdag 18 september 2009

De laatste keer

Daar zit ik dan,voor de laatste keer alleen in mijn huisje.
Ik mag het nog mijn huisje noemen voor een weekje maar dan is het af.
Wat zo leuk begon is zo dramatisch geëindigd.
Ik weet nog hoe ik hier voor het eerst binnen kwam,te bezichtigen. De oude dame woonde er nog. De geur van medicijnen en desinfecteer kwam ons tegemoet,net alsof je in een verpleeghuis kwam. Alles stond mutjevol,maar ik zag het meteen al voor me.
Hier zou ik gelukkig zijn met mijn kindjes.(toen 3 en 5 jaar oud) Hier zou ik oud worden.
Wat is dat anders gelopen zeg...

Nu had ik in mijn hoofd dat dit nieuwe huis er een van serene stilte zou worden,in zijn aanblik dan . Alles wit en wittig en gebroken wit en tintje wit.....zoiets. Leek me helemaal geweldig(en nog wel hoor) maar helaas,ik zag behang en dat was al niet wit. Toen bedacht ik me er een mooi kleurtje bij.......nee echt niet tintje wit.Boven ook behangetjes en de kinderen wilden ook al kleur,de vloer werd al niet wittig,maar donker(en mooi joh dat ie is) en zo komt het dus dat alleen de hal en het trappengat voorlopig nog wit zijn.(lees;nog niks aan gedaan!)
Gelukkig liet mijn consuminderinstinct mij niet in de steek en heb ik mooie dure,maar van vorige collectie, behangetjes voor 3,99 de rol bemachtigd.
We hebben ook zuinig behangen,ondanks dat alles op print moest(gewoon niet teveel lappen eronder laten hangen.Meten is weten!)De verf heb ik zelf gemixed,en voor de rest is het passen en meten.Ik weet niet of alles kan,maar in iedergeval zijn er wel al wat ramen bedekt.
En dan gaan we vanaf nu hier een thuis creëren,
de laatste keer hier dus.
Zo dochterlief voor de laatste keer vanaf hier ophalen,
de laatste keer alleen met nog wat meubels.
Morgen gaan we verhuizen.
dag huisje,
aan jou heeft het niet gelegen!
Kus.
~

Geen opmerkingen:

Een reactie posten