ouders 2/2007
kunstenares
oude huisje 2007Ik heb ze al een paar keer bekeken op het cameraatje. Kan er geen genoeg van krijgen. Dan zie ik ons en ons oude huisje in drie verschillende uitvoeringen en ik zie jullie!!! Jou mam terwijl ik bij jullie op visite ben, en jou en pap op visite bij ons op mijn verjaardag....DE dag, waarop jullie mij het slechte nieuws brachten. Die dag, waarop de uitslag bekend was geworden. Dat het kwaadaardig was. De foto's daarna zijn van na jouw dood.....
We keken er verslagen naar. Zoonlief barstte in tranen uit, hij wou niet naar opa kijken.
Hij wou oma ook niet op de foto zien. Dochterlief liep weg om even later toch weer terug te komen en ik...ik slikte en zuchte diep,terwijl ik knipperde met de ogen.
Ik wist niet eens dat deze foto's in mijn bezit waren. Mijn vader had ooit wel een deel van de foto's doorgemaild maar de rest ? , die had ik zelf niet op de computer staan. Ook die van na zijn dood niet. Het kaartje had al die tijd in de camera gezeten en pas van het weekend toen we in het bos waren ontdekte dochterlief dat het kaartje vol was.
Vol met jullie dus.
Vol met herinneringen.
Vol met nooit meer.
_____________________________
I watched them several times on the camera. Can't get enough of it. I look at us, and our old house in three different styles. And I see you !!!!!You mum ,me being with you for a cuppa. And youy dad being with us on my birthday. THE day on wich you gave me that horrible news. The day we heared that is was malignant. The pictures following are from after your death.
We looked aghast at them. Son burst into tears, he wouldn't look at grandad. And het wouldn't look at grandma either! Daughter walked away upset, but came back....and I...I sighed, swallowd a lump and blinked the tears away. I didn't even know we had those pictures. My dad had once mailed some of them but the others I had not. Even those after he died were not in my possession. The memory-card had been in the camera all this time and only this weekend ,when we roamed the "woods" we found out that it was full.
Full of you!
Full with memories.
Full with never again....
~
We keken er verslagen naar. Zoonlief barstte in tranen uit, hij wou niet naar opa kijken.
Hij wou oma ook niet op de foto zien. Dochterlief liep weg om even later toch weer terug te komen en ik...ik slikte en zuchte diep,terwijl ik knipperde met de ogen.
Ik wist niet eens dat deze foto's in mijn bezit waren. Mijn vader had ooit wel een deel van de foto's doorgemaild maar de rest ? , die had ik zelf niet op de computer staan. Ook die van na zijn dood niet. Het kaartje had al die tijd in de camera gezeten en pas van het weekend toen we in het bos waren ontdekte dochterlief dat het kaartje vol was.
Vol met jullie dus.
Vol met herinneringen.
Vol met nooit meer.
_____________________________
I watched them several times on the camera. Can't get enough of it. I look at us, and our old house in three different styles. And I see you !!!!!You mum ,me being with you for a cuppa. And youy dad being with us on my birthday. THE day on wich you gave me that horrible news. The day we heared that is was malignant. The pictures following are from after your death.
We looked aghast at them. Son burst into tears, he wouldn't look at grandad. And het wouldn't look at grandma either! Daughter walked away upset, but came back....and I...I sighed, swallowd a lump and blinked the tears away. I didn't even know we had those pictures. My dad had once mailed some of them but the others I had not. Even those after he died were not in my possession. The memory-card had been in the camera all this time and only this weekend ,when we roamed the "woods" we found out that it was full.
Full of you!
Full with memories.
Full with never again....
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten