Vandaag een klein fotoshootje gehad.
Best wel schokkend eigenlijk.
Ik ga al jaren niet meer echt op de foto. Wil niet zo graag meer. Meestal ben ik degene die de foto's maak. Soms heel soms waag ik me aan een zelfportretje. Maar daar schrik ik dan weer zo van dat ik het daarna weer en hele tijd laat. De laatste mooie foto maakte de verpleegster op de ic toen mijn vader ontwaakt was uit zijn 52 dagen durende slaap-coma. Dat was een mooi foto...de blijdschap straalde er vanaf, bij ons allemaal. Daar zag ik er nog wel fris en fruitig uit. Daarna zijn de foto's er niet beter op geworden.
Erger nog,
er is iets gebeurd met mij.
In die drie jaar heb ik mijn jeugd afgelegd.
Ik zie er niet meer uit als een jonge meid.
:-(
Waar ik op mijn dertigste nog uitgemaakt werd voor een van mijn eigen leerlingen door een moeder die kwam praten over haar dochter en dacht dat ik een klasgenootje was, kan ik daar nu alleen nog maar van dromen. 13 Jaar later zijn de kreukels onverbiddelijk in mijn gezicht gekerft en wat ik ook doe, ze gaan niet meer weg. De zorgen staan gegriefd tussen de ogen en de (zogenaamd) gezellige lachrimpeltjes, de hangwangen, de witte slierten in mijn lange haar......ja laat ik maar ophouden.......Ergens onderweg naar nu is er iets gebeurd waar ik niet eens door had dat het gebeurde.
VRESELIJK!!!!!!!
En nu kom ik in de krant met die foto.
Er wordt mooi niet gefotoshopt, daar beginnen ze niet aan.
Klaar ben ik ermee.
Weg illusie dat ik er nog best wel jong uitzie.
ZUCHT
Nou ja........
_______________________________________________
Had a little fotoshoot today.
rather shocking actually.
I don't get myself fotografed much. I don't want to anymore. Usually I am the one taking the pictures. Sometimes I dare to make a selfportrait. Being agahst about it and not do it again for a while. The last beautifull picture was taken after my dads awakening of the 52 days of sleepcoma. We were al so happy, it radiates of the picture. I looked fresh and sparkling there. After that the pictures did not get any better.
Worse
Something happened to me.
In those three years I layed down my youth.
I no longer look like a young girl anymore.
:-(
At thirthy I looked like my pupils at school, them being 16 years of age. Parents often thought I was one of there childs classmates. I can only dream of that now 13 years later.
Wrinkels, frowns, silver in my long hair, jowls, do I need to go any further???? Somewhere down the line something happened to me and I did not even notice it happening!
APPALLING!!!!!
And now that picture wil be in the newspaper!
Noooo there will be no fotoshopping, don't be daft.
As ever!
Gone is the illusion that I am still looking like a young girl.
Well....Well......
~
Best wel schokkend eigenlijk.
Ik ga al jaren niet meer echt op de foto. Wil niet zo graag meer. Meestal ben ik degene die de foto's maak. Soms heel soms waag ik me aan een zelfportretje. Maar daar schrik ik dan weer zo van dat ik het daarna weer en hele tijd laat. De laatste mooie foto maakte de verpleegster op de ic toen mijn vader ontwaakt was uit zijn 52 dagen durende slaap-coma. Dat was een mooi foto...de blijdschap straalde er vanaf, bij ons allemaal. Daar zag ik er nog wel fris en fruitig uit. Daarna zijn de foto's er niet beter op geworden.
Erger nog,
er is iets gebeurd met mij.
In die drie jaar heb ik mijn jeugd afgelegd.
Ik zie er niet meer uit als een jonge meid.
:-(
Waar ik op mijn dertigste nog uitgemaakt werd voor een van mijn eigen leerlingen door een moeder die kwam praten over haar dochter en dacht dat ik een klasgenootje was, kan ik daar nu alleen nog maar van dromen. 13 Jaar later zijn de kreukels onverbiddelijk in mijn gezicht gekerft en wat ik ook doe, ze gaan niet meer weg. De zorgen staan gegriefd tussen de ogen en de (zogenaamd) gezellige lachrimpeltjes, de hangwangen, de witte slierten in mijn lange haar......ja laat ik maar ophouden.......Ergens onderweg naar nu is er iets gebeurd waar ik niet eens door had dat het gebeurde.
VRESELIJK!!!!!!!
En nu kom ik in de krant met die foto.
Er wordt mooi niet gefotoshopt, daar beginnen ze niet aan.
Klaar ben ik ermee.
Weg illusie dat ik er nog best wel jong uitzie.
ZUCHT
Nou ja........
_______________________________________________
Had a little fotoshoot today.
rather shocking actually.
I don't get myself fotografed much. I don't want to anymore. Usually I am the one taking the pictures. Sometimes I dare to make a selfportrait. Being agahst about it and not do it again for a while. The last beautifull picture was taken after my dads awakening of the 52 days of sleepcoma. We were al so happy, it radiates of the picture. I looked fresh and sparkling there. After that the pictures did not get any better.
Worse
Something happened to me.
In those three years I layed down my youth.
I no longer look like a young girl anymore.
:-(
At thirthy I looked like my pupils at school, them being 16 years of age. Parents often thought I was one of there childs classmates. I can only dream of that now 13 years later.
Wrinkels, frowns, silver in my long hair, jowls, do I need to go any further???? Somewhere down the line something happened to me and I did not even notice it happening!
APPALLING!!!!!
And now that picture wil be in the newspaper!
Noooo there will be no fotoshopping, don't be daft.
As ever!
Gone is the illusion that I am still looking like a young girl.
Well....Well......
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten