"Weet je nog mam, dat we altijd als we bij oma waren mochten blijven eten. Dat ze dat zo gezellig vond. En dan mochten broer en ik altijd spelen op de grote slaapkamer en dan gingen we televisie kijken en ik ging kleuren of een boek lezen. En ik mocht altijd blijven logeren, en dan was het heel gezellig he mam. Weet je dat nog?"
Nou en of ik dat nog weet.
Dat ik toch zeker 5 keer in de week met mijn mand met eten naar mijn moeder ging en daar kookte en dat we dan samen aten. Dat ik daarna de afwas met haar deed en we samen de dag doornamen daar in de keuken. Zoals we al deden sinds ik een klein meisje was. Die keuken kent al onze blijdschap en verdriet.
Ja, dat weet ik nog!
Dat ik mijn haakwerkjes meenam en later mijn Art-Journal, en dat ik dan lekker in DE STOEL hing terwijl zij tv keek met de kinderen. Onderwijl mokken vol thee sippend. 'T is nog maar een ruim jaar geleden, maar het lijkt al eeuwen voorbij te zijn. Erger nog, het is een ander leven.
"Ik mis haar mam",zei ze er achteraan.
"Ja, ik ook."
____________________________________
"Do you remember mum, how we used to stay for diner as we visited gran. That we found it so cosey. And how me and brother were allowed to play in the geustroom and watched the telly and me colouring or reading my book. How I stayed over there and how much fun I had. Do you remember?"
Yeah I do remember that.
How we went at least 5 times a week, me and my basket full of food, to cook us dinner.How we used to eat together. Doing the dishes together and talk about the remaining day in the kitchen. Like we used to do ever since I was a little girl. That kitchen has heared so many of our stories of gladness and sorrow.
Yes I do remember!
How I took my crochet with me and later on my art-journals and sit in THAT CHAIR while she watched the telly with the kids. Meanwhile sipping big mugs of tea. There's only a year past, and yet it feels like ages. Even worse, it'sa totallt different life.
"I miss her mum."
"Me to."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten