Zen.............en land-art

land-art mandala

Het is alweer woensdag, de dagen vliegen voorbij. Niet bepaald aan bijzondere dingen hoor, welnee, ze glijden gewoon zomaar voorbij en voor je het weet is het dan alweer en dag verder. Na de woest/wilde zondag ben ik een beetje ingestort. Ik was toch wel enigzins over mijn grenzen heen gegaan. Niet ernstig hoor, dat niet, maar niet meer kunnen slapen van vermoeidheid is natuurlijk niet ideaal. Dus ben ik nu moe....en vallen de ogen nog steeds dicht als ik wil lezen, of gewoon even zit,zelfs als een van de kinderen iets vertelt. Bovendien heb ik ook meteen geen interessante gespreksstof meer. Tis een warboeltje in mijn hoofd.
Daarom heb ik maar weer een naaiwerk ter hand genomen. Die lag er nog van van het voorjaar(schaaaaaam) Een mooie rode linnen jurk voor dochter. Ze groeit alleen nog maar in de hoogte dus voorlopig kan ze deze nog wel aan.
Nu naai ik niet met de machien, die maakt zoveel herrie en ik word er toch altijd enigzins zenuwachtig van.  Ik naai op de hand. Dat pak ik erbij als ik even lekker zit. Het is heel rustgevend om de steekjes door de stof te halen. Een soort van thearpie. "Nu even pas op plaats Bibje", kopje thee en home-made-chocolate-cake erbij en ik kan er wel weer even tegen hoor ;)

strand-art

Maar er is ook iets anders wat nu rijpt in mijn hoofd.
Ik heb nu zoveel takken(mooie takken, dun dik kort lang en piepkleine) waar ik wat mee wil gaan doen. iets van gaan maken, Land-art. Het broeit al een tijdje in mijn binnenste, en nu heb ik nieuw materiaal. Wat ik normaal op het strand doe wil ik nu ook hier thuis in de tuin maken.



Het herinneringsspiraal heb ik nml inmiddels weggehaald. De stenen werden steeds omgekiept door verdrietig kind. Tijd voor iets anders dus. Hieronder nog wat meer voorbeeldjes van wat ik op het strand meestal doe wanneer andere moeders aan het zonnen zijn en ik baal van het zitten/kijken/schrijven/tekenen onder de parasol........Vandaag ga ik maar eens een beginnetje in de tuin maken. Keep you posted !

strand-art



.

strand-art



OOO joepie, de zon schijnt

(¯`v´¯) ♥
  `*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.

Storm dus

Dit was de boom dus in betere tijden,
maar wel al wat scheef gezakt!

Wat een dag zeg,
twee krantenwijkjes gelopen (die van dochter en haar vriendin), Toen pauze genomen om vervolgens die gevaarlijk scheve boom om te zagen. Wat een werk, uuuuuren bezig geweest. En toen ik eindelijk dacht, nou kan ik gaan zitten, moesten er nog piza's gehaald worden en zat ik alweer op de fiets. Tegen weer en wind op te boksen in het donker inmiddels. Rode schrale wangen en een beetje vergrimmeld zit ik nu naast de verwarming. Echt niet romantisch......ik heb het koud, en ik krijg het maar niet warm. Te lang in de wind gewerkt. Ik kruip straks mooi met een warme kruik in bed.

En wat was de wind woest en wild,
wat een kracht,
zo heftig dat de boom voor mijn huis nu nog schever ging staan.
Hij was al scheef gezakt sinds de muurtjes rond de huizen waren vervangen en de wortels doorgesneden waren. Tijd voor actie dus.
Zaag gehaald bij vriendin thuis en kinders aan het werk gezet.
Natuurlijk waren die na een uur wel klaar en ben ik alleen verder gegaan. pfffffff
De kroon is weggewerkt, al wat rest is een bundel van die mooie hele lange takken, steuntakjes voor de plantjes voor van de zomer en klein spul wat ik in de tuin heb gegooid. Mooi voor de beestjes om zich in te verschuilen. Ik heb mijn werk er wel weer op zitten voor vandaag hoor.....

Maar het mooie is, dat ik toen ik op de terugweg was van het piza halen ik me ineens bedacht hoe geweldig het wel niet is dat ik fiets in de storm. Ik ben een lange weg gegaan, en nu fiets ik in de storm, alsof het niks is!(nou ja bijna dan, ik fiets wel in zijn 1, maar ach dat is te verwaarlozen toch?) Dat had ik me een jaar geleden nog niet voor kunnen stellen. Wie weet wat voor verrassingen de winter mij nog gaan brengen. Ik heb er zin! Zooo dankbaar.............
(¯`v´¯) ♥
`*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.

Goedemorgen mooie dag

Goedemorgen mooie dag, heerlijke zon, prachtige vogelzang.
Goedemorgen,
dankjewel voor de zachtheid, lieflijkheid en vrede in mijn hart.
Goedemorgen vol belofte, vol liefde, vol nieuw begin.
Goedemorgen ,
dankjewel voor al jouw goede zorgen,
zo dankbaar voor deze gezegende morgen.
Goedemorgen,
dankjewel voor alle nieuwe dingen, die gaan komen op mijn pad.
Dankjewel voor de uitdagingen ,nieuwe ideeën die ik nog niet heb gehad.
Goedemorgen,
dankjewel voor de nieuwe mensen die ik ga ontmoeten.
Dankjewel voor alle bezoekers op mijn blog.
Goedemorgen mooie dag,
dankjewel voor alle plannen, die rondtollen in mijn hoofd.
dankjewel voor alle inspiratie, voor de lust tot creëren, nee het is nog lang niet gedoofd!
Goedemorgen,
wijde wereld, reikend tot aan de horizon,
dankjewel voor jouw eindeloze uitzichten, die ik eerder niet zo goed zien kon.
Goedemorgen,
prachtige dag, vol leven, vol gelach,
dankjewel voor de toekomst die ik met jou beleven mag!

(¯`v´¯) ♥
`*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.

Heb ik dat nou



Raamhartje

Hele middag bezig geweest met zoeken naar blogsters die ik kon nomineren voor de Liebster Award en wat denk je?  Pief paf poef weg blogpost. Met 1 druk op de knop, een beetje onhandig gaan zitten en het vallen van mijn muis. ZUCHT......heb ik dat nou.
Moet ik weer op nieuw, en ook al de vragen zijn weg natuurlijk, gaat weer lekker Bibje.
Daarom doe ik maar eens iets heel anders, ik zoek niet, neehee, ik maak er een give away van. Ieder die hier leest en nog geen 200 volgers heeft, en zin heeft om onderstaande vragen te beantwoorden naast een introductie van 11 punten van zichzelf, die mag zichzelf of een ander, nomineren!!!!!!

Dan zijn dit de voorwaarden;
Wanneer je de award krijgt mag je het volgende doen
1- 11 dingen over jezelf vertellen, een soort van introductie dus.
2-de 11 vragen die ik heb verzonnen beantwoorden
3-zelf 11 vragen verzinnen/bijeen sprokkelen/stelen
4-op de een of andere manier 11 blogsters verzamelen om de award aan te geven, en dit hen te laten
   weten.

Dussssssss
Kom maar op!

Zijn dit de vragen:
1Wat is het beste boek dat je ooit hebt gelezen?
2 Welke woorden doen je hart zingen?
3 Waar word je blij van?
4 Wat is heel belangrijk voor je?
5 Wat wil er in jou nog tot bloei komen?
6 Waar zou je ooit nog eens heen willen gaan?
7 Wie mis je en zou je nog eens terug willen zien?
8 Hoe ziet een perfecte dag er voor jou uit?
9 Wie of wat heb jij laten glippen in je leven?
10 Wat staat er nog op jouw verlanglijstje van het leven?
11 Wat is het mooiste wat je ooit geschonken hebt?

(¯`v´¯) ♥
`*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.

Liebster award

Jaaaaa ik ben genomineerd voor een award, mijn allereerste!!!!!! Ik begin eindelijk een beetje mee te tellen zeg maar, en dat na 4 jaar bloggen inmiddels. Het gaat ineens als een trein, in 1 maand ineens 1000 bezoekers, joepie.....
joepie de poepie
Dankbaar dat er steeds meer mensen komen lezen op mijn blog, en helemaal dankbaar dat ik steeds meer volgers krijg. Ja!

En nu moet ik mezelf gaan voorstellen, oftewel een hoop vragen beantwoorden en een stukje van mijn sluier oplichten waar ik dat nog niet had gedaan.
Ga ik vertellen hoe een leuk, lief en aardig mens ik ben? Hoe graag ik tegenwoordig in bed kruip met een warme kruik en hoe ik geniet van het fietsen door de knisperende herfstbladeren? Of ga ik gewoon zeggen dat ik hou van de zon op mijn blote armen,doe ik ook, of van de geur van vrieskou in de lucht, de wind die speelt met mijn haren? Ja dat kan ik natuurlijk allemaal vertellen ja, waarom ook niet. En dan zeg ik ook maar meteen even dat ik een beetje een gekke mamma ben van twee , een stoere knul van 13 en een meidje, al even stoer, van 11. Dat de een thuisonderwijs krijgt en de ander zich voorbereid op het voortgezet. En dat ik nu op dit moment eigenlijk heel erg moe ben en mijn ogen amper open kan houden. Dus dat ik eigenlijk met kruik in mijn warme bed zou moeten kruipen ;)
Dat ik ben genomineerd door Aline die hier haar blog heeft ; http://aline-column.blogspot.nl/ en dat ik je zeer dankbaar ben voor deze erkenning.
Dat de volgende antwoorden dus antwoorden op haar vragen zijn:

-Roze is mijn favoriete kleur, ik vind het de mooiste kleur in de wereld echt waar, en als goed tweede komt vermiljoen, zo'n mooie, rijke, rode kleur. De mooiste rood van de wereld! De enige rood waar de zon in schijnt.
-Ik hou van alle jaargetijden, hoe ouder ik wordt hoe minder voorkeur ik heb, tot mijn eigen verbazing  zelfs.
-Ja dat is nu echt zo'n vraag waar van ik denk hum
-Tja uit eten is geen optie, ik zwel van van alles op of krijg het benauwd ofzo....ik eet het liefste thuis. Natuurlijk vind ik het wel heerlijk als er nu ook eens voor mij gekookt wordt!!!!! Dussssss
-Aangezien ik mijn kleding  tweedehands koop valt er niet veel terug te gaan, ik repareer het wel!
-Die laat ik maar even aan mij voorbij gaan, kan er geen zinnig woord over zeggen, ligt gevoelig.
-Mag ik ook in beide geloven? Ik geloof dat ik er mag zijn, dat ik een parel in Gods hand ben! En ik geloof in mezelf, soms wat meer soms wat minder, maar dan denk ik gewoon aan het voorgaande!
-Fiets, wind in de haren en zon op het gezicht( of regen , kan ook)
-Nee hoor ik geef bijna niets meer, het geld gaat te vaak in de grote zakken van de hoge omessen in de organisatie.
-Aangezien ik echt he-le-maal niet van voetbal hou, om naar te kijken, ga ik liever naar een kerkdienst. Mits ze liefdevol is, een boetepreek over hoe zondig we zijn is niet mijn idee van Gods liefde ervaren.
-Uh....volgens mij ben ik wel een open boek, ik zou het dus niet weten(of misschien wil ik het wel niet vertellen ;)

Zijn jullie benieuwd naar de vragen achter mijn antwoorden?
Die vind je hier;  http://aline-column.blogspot.nl/

Nu moet ik nog 11 nieuwe vragen verzinnen en 11 bloggers nomineren. Ik ben best wel heel erg moe, dus die bewaar ik voor morgen.
(¯`v´¯) ♥
..*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.Welterusten

Ochtendroze....

ochtendroze.....by Bibje

Mijn favoriete kleur is roze, alle tinten en schakeringen , ik vind ze prachtig! Elk schilderij wat ik schilder heeft roze in zich, zacht, vriendelijk vrolijk roze. Het liefste schilderde ik de muren in mijn huis toch weer roze, mooi, prachtig, lieflijk roze. Hoe aangenaam was ik dan ook verrast vanmorgen toen de zon opkwam in een wolk van roze......alles kleurde roze, buiten en binnen. Een zee van roze licht......wat een cadeau kregen we daarmee, een douche van liefdevolle, zachtaardige energieën. Daar kon ik de dag wel mee door hoor.

En toen brak ik,
(¯`v´¯) ♥ in duizend stukjes
..*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.en vloog hoog naar het licht.

Nou ja bijna dan,
ik plengde een boel tranen,
droogde ze weer en ging over tot de orde van de dag. Roze..... ♥

Samen

lovely pink and yellow-Bibje 2012

Bijkomen van het weekend.
het was heftig en vermoeiend en ellendig en toch......was het ook verfrissend en wild en schoon en prachtig en mooi en alles bij elkaar overweldigend.
Ik weet het niet anders te omschrijven, maar O wat ben ik dankbaar dat ik dit allemaal mee mag maken, dat ik dit meemaak, dat ik er ben , dat ik leef, ten volle leef:
Dat ik kan brullen en huilen en schreeuwen en lachen en dansen en huppelen en fietsen en rennen en weet ik veel wat nog meer.....nu ik weet dat zij het niet meer kan.
Dat zij nooit meer kan lachen en huilen en springen en huppelen en dansen en genieten van haar kinderen hier op aarde. Dat ze nog veel te jong was, nog zo nodig is, hier op aarde.
Wat ben ik dan dankbaar dat ik nu de zon op zie gaan,
mijn kinderen in mijn armen kan sluiten,
kan vechten voor hun toekomst,
mag genieten van ons samenzijn,
want ik ben samen, samen, samen..........dankbaar.

Dankbaar

Harten-licht in de straat.

Tussen de puinhopen van het leven ben ik op zoek naar snippers dankbaarheid. Dankbaarheid voor wat er wel is, voor wat mooi is en puur. Wat een schoonheid in zichzelf heeft wat niet te evenaren is, compromisloos, gewoon, omdat het zo is. Waar geen invloed op kan worden uitgeoefend om het lelijk te maken, of angstig of boos. Eeuwige tijdloze lichtjes van God. Lichtpuntjes in het duister langs een weg die ik moet gaan.
Zoals die droom waarin ik op de fiets rij en nauwelijks vooruit kom. De rit is oneindig zwaar maar ik heb een doel. En hoewel ik geïrriteerde mensen achter me heb fietsen, die steeds zeggen dat ik af moet slaan, volg ik de weg. Ook al zou afslaan een veel makkelijkere weg zijn. Ik kom amper vooruit en het commentaar is niet van de lucht....maar ik zet door.
Dankbaar ben ik voor mijn enorme wilskracht en voor mijn moed om tegen de stroom in te durven blijven gaan. Om mijn eigen weg te blijven volgen. Dankbaar dat ik mijn droom niet opgeef. De droom van een vrij en ongehinderd leven. Dankbaar ook voor die mensen die mij daarin bijstaan, te hulp schieten! Dankbaar voor de bemoedigingen en aansporingen. En nog dankbaarder voor de dankbaarheid naar mij toe. Ik ben zo dankbaar daarvoor.
En ook al duurt de rit nog zo lang, al  is het nog zo zwaar, langs de weg staan de lichtjes van dankbaarheid...............
(¯`v´¯) ♥
..`*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.