Zwijmelen op Zaterdag

Hij deed het weer,
op het allerlaatste moment afzeggen. Waardoor Zoon dus weer klaar zat en niet weg ging. Vervolgens zei dat hij toch liever thuis was en daarna een fikse ruzie zocht met Zus. Die vervolgens ook vet kwaad was, want hij keek nauwelijks naar haar om en wel naar Zoon, dus hoe dacht je dat ik mij voel? schreeuwde naar hem. En hij vervolgens in tranen terug schreeuwde dat zij een leuke verjaardag zou hebben en dat hij helemaal alleen was en hoe denk je dat dat voelt?  Waarop zij schreeuwde, waarom denk je dat ik mijn vrienden uitnodig, er komt anders toch niemand! En toen naar boven stormde in tranen en hij hier beneden in de stoel zat te snikken.
En het weekend was nog niet eens begonnen.
Vandaag vieren we de  verjaardag van dochter.
Woensdag vierden we die van Zoon.
Soms kan ik nog zo verlangen naar de tijd dat een prinsen en prinsessenlunch genoeg was. Dat vriendjes en vriendinnetjes het huis plat liepen. Dat familie nog compleet was en aanwezig op deze dagen. Dat ik nog in een huis woonde waar de zon de hele dag in scheen. Dat het gewoon 10 jaar geleden was.
Maar dat is het niet,
het is nu. En nu gaan we feestvieren.
Mag ik mijn mooiste jurk aan(en warmste) en hoop ik dat mijn gezicht niet zo heftig rood meer is.
En reken maar dat het gezellig wordt! Dat moet gewoon.
Maar voor nu eerst even hele rustige muziek....omdat ik wel eerst lekker wil slapen en uitgerust wakker wil worden.
Fijn weekend!

O en Albert...nog even geen Dirk-liedje, maar dat komt wel weer hoor. Ik koos nu voor Dochter :)