Maandag; en het regende en regende en regende....

collage Hartchakra

Gisteren
De hele afgelopen week vond ik al dat mijn buik wat minder was. Niet noemenswaardig hoor maar toch. Dus ik dacht, zou het? Zou het dan toch echt waar zijn?
Misschien viel het mijn kids ook wel op, dacht ik optimistisch. Ik ging wat opvallender doen met die buik, maar het gaf niet de gewenste reacties. Erger nog, het werd niet eens gezien. pfffff
Ik paste wat oude kleding...mhmhm nog steeds te strak. Nah
Dus niet, het was dus niet zo. Bommer.
Moet ik al die mooitjes uiteindelijk toch de kast uit gaan gooien, snik.

Vanmorgen had ik ineens zoiets van, ik ga mezelf wegen. Ik was al twee kilo kwijt sinds het histamine-arme dieet. Dus wie weet. Vol verwachting stapte ik op de weegschaal.......
Nou inderdaad hoor...ik ben inmiddels zo'n 5  kilo kwijt. Had ik het dus toch goed gezien.

Vandaag
Het regent nog steeds. Ik ben nu al 3 uur wakker en het is druilerig, donker, somber en vooral heel nat buiten. Het lijkt wel herfst. Pet gewoon, zo kan je het huis niet uit vanwege de hitte en zo kan je het huis niet uit vanwege de regen. blegh, bah, jekkie drekkie. Pffff
Eigenlijk zou ik moeten stofzuigen, maar ik heb zooooo geen zin. Ik zit dus nog in mijn bed.
Als ik nou regenlaarzen en een lange regenjas had ging ik een rondje wandelen. Lijkt me heerlijk zo. De wind stelt nu niet zoveel voor...

uurtje later
Ik raak steeds afgeleid, dan staar ik wat naar buiten en droom wat voor me uit. Inmiddels is de regen gestopt en klaart het wat op. Ik denk dat ik maar mijn bed uit ga, ik zit niet meer zo comfortabel. En ik wordt moe van het hangen. Ik zou zo weer in slaap kunnen vallen.

bijna af, we mochten eindelijk Roze schilderen :D

na drieën inmiddels
Ik heb weer een stukje geschilderd, de was opgehangen en de nodige regenbui voorbij zien komen terwijl ik in mijn atelier zat. Nu beneden...tis koud in de huiskamer. Koud en leeg. Beide kids zitten boven. De een op haar bed, de ander inmiddels achter de pc. Vakantie holadiejee....ongeveer dan. Het regen alweer* :(
En aangezien ik ook niets weet te vertellen ga ik er maar een eindje aan breien. De volgende wordt vast interessanter.
Dag dag
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
Het was nog een hele toer om een liedje te vinden. Mijn humeur is bagger en daar past geen liedje bij. Ik heb dochter om hulp gevraagd, die wist het eigenlijk ook al niet. Dus hebben we samen nog wat verder gezocht en uiteindelijk op dit uitgekomen. Enjoy!

*peeejes; dat was dus nu om half 9 al 40 ml , we hadden het meeste neerslag vandaag.

Zwijmelen op Zaterdag

Er circuleert al een tijdje een video( KLIK) van een pappa met zijn zoontje op de rug. De pappa blaast de pluisjes van een uitgebloeide paardebloem, en het zoontje lacht er heel hard om. Iedere keer weer.
Zó schattig.
Kom ik er vanavond pas achter, dat hij één van de members is van McFly, en dat het liedje wat Dochter steeds zingt uit 2005 stamt........uuuhhh dat is 10 jaar geleden. Waarom is me dat toen niet opgevallen?
Nou ja...ik heb hem uitgekozen voor de zwijmel. En nog een later liedje wat ze ook altijd zingt.
Waar is de tijd gebleven dat ik zelf op de hoogte was van de nieuwste hits? Pfff ik begin achter te lopen....

★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Het was een rare week, een ziekjes week, een moe week en toch op de valreep nog een productieve week.
De week waarin Zoon twee keer bij de dokter is geweest voor hetzelfde. maandag de eerste keer, en toen de dokter met de naald aankwam werd hij zo bang dat hij niet meer wou. Dokter kon hoog en laag springen maar het ging mooi niet door. Eerst begon de man met ferme taal, toen dat Zoon niet zoveel op moest zoeken want op internet stond onzin. Zoon had de procedure namelijk opgezocht en bestudeert, omdat het de eerste keer niet helemaal goed was gegaan. Ik vroeg toen maar of er niet zo'n zalfje was om de huid te verdoven. Hij knikte...niet naar het ziekenhuis(waar hij eerder mee dreigde) maar een zalfje en dan prikken. Zoon opgelucht, en wij weer naar huis.
"I chickened out,"zei hij tegen Dochter thuis.
Vandaag ging hij in de herhaling. We hadden een strategie gepland. Muziek mee, rescue druppels en als hij het helemaal niet meer trok een vuist in zijn mond. Gelukkig kwam dokter met het idee om een rolletje verband in zijn mond te doen, dat was niet zo hard.
Ik zat aan de andere kant van het scherm. Hoorde Zoon Dokter aanwijzingen geven waar hij mocht prikken. Want zei hij tegen hem, hij had uitgezocht waar dat het allemaal kon. De man was zo geduldig met hem dat het uiteindelijk, met wat gepiep, gelukt is. En toen gaf Zoon een enorme schreeuw van opluchting.
JAAAAA HET IS GELUKT!!!!
Meteen daarop kwam een assistente aanrennen, kijken wat dat tumult was. :D
"Is dit nu mijn dokter mam,"vroeg Zoon met rode wangen van de opwinding. En tegen de Dokter,"Jou hou ik, want jou vertrouw ik ."
Groter compliment kon Zoon niet geven, vraag me af of de man dat ook beseft heeft.
Dussss we vierden een feestje op dappere Zoon, die nu een teennagel mist. En empathische Dokter die hem erdoorheen gesleept heeft ;)
We gaan het weekend vieren!
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Fijn Weekend *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Yellow it is

de oogst van 2 dagen werken :) Geel!

We zijn inmiddels bij geel aangeland. Geel....waar ik bij rood helemaal uit mijn dak ging kreeg ik bij oranje de kriebels, het wou niet. de eerste uitbarsting was heftig geweldig oranje, en gaf ik mijn alles. Daarna lukte het toch gewoon niet meer...beetje gelummel, ik voelde me niet goed, kreeg het benauwd en nou ja, van schilderen kwam niks meer het weekend. Gisteren heb ik nog wat gerommeld. Maar het resultaat is niet echt om over naar huis te schrijven. Oranje, heeft nog wat meer aandacht nodig...ooit een keer.
Geel dus, zonnig helder vrolijk vrij fris geel.
Ik dacht, wat me niet lukt met oranje lukt me vast wel met geel.
Nou mooi niet dus, ook met geel worstelde ik in het begin. Geel is ook zo geel niet waar? Erg veel verschillende gelen zijn er ook al niet, dan zit je toch al heel snel weer in de oranje.Lastig dus, erg lastig.

zo begon het dus

Dat was gisteren, vandaag heb ik me er doorheen geschilderd en kwam ik op de bovenste schilderijen uit. Ik ben happy!
Het is me maar mooi gelukt!
Geel ik hou van jou :D
Even een golden oldie uit mijn tienertijd, Yello(w)
Mijn vriendin leek het wel wat om deze "IloveYou" als toeter op de auto te hebben. Ipv Tuuuut een zwoele ILoveYou, als waarschuwing dat we eraan kwamen. Geen gek idee toch? Ik zag het ook wel zitten hoor.
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨) enjoy
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Zwijmelen op Zaterdag-even Pauze

laatste rode werk, we gaan op weg naar oranje

Zit ik dan,
vandaag even een beetje pauze gehouden. Begonnen met de tweede kleur(oranje), dat wel, een beetje spelen, uitproberen en voelen. Maar toen smeet ik mijn waterpot om, verzoop ik allerlei op mijn tafel en had ik er even tabak van. Ik ben moe. Ik heb zo hard gewerkt, dat ik wel even een rustdagje mag van mezelf. Dus ben ik met dochter de stad in gegaan om nog wat oranje te kopen. Hebben we broodjes bij de V&D gehaald en boodschappen bij AH en zijn we even op een bankje in de zon (en knetterharde wind) gaan zitten.
Bij thuiskomst ben ik nog even een flinke tijd in de tuin gaan zitten. Voor de vitamientjes.

en toen werd het oranje

En dan is het zomaar weer middernacht. Heb ik alweer nog steeds geen liedje voor de zwijmel, en weet ik niet welke ik zou kunnen uitkiezen. Ik ben even muziekeloos ;)
Dan kan ik kiezen natuurlijk...zal ik gaan voor een Dirk-muziekje? Of zal ik toch een Bibje kiezen....of een Dochter, of Zoon. Maar ik zou ook nog voor een Broer-muziekje kunnen gaan. Veel te veel keuzes.
Weet je wat ik doe, ik ga gewoon even bij TopPop rondsnuffelen. Wie weet vind ik daar nog wat leuks....heb even zin in iets nostalgisch.

Dag later
Nou dat was ook geen succes, veel te veel keuzes en ik was zo moe dat ik halverwege in slaap viel. Nu inmiddels 12 uur verder. Ik heb mijn keuze gemaakt hoor....
We gaan terug in de tijd. Jawel, 1976, bloedhete zomer, broertje 2 jaar oud, pappa huisman en mamma werkt bij de patat-tent naast het bos. In de grote vakantie halen wij haar altijd op. Dan lopen we de straat uit en wandelen we richting bos. Dat doen we natuurlijk niet voor niets, daar zit vaak een beloning aan vast :)
meestal een ijsje, soms een bakje patat met mayonaise...heerlijk! En natuurlijk de eer om achter de toonbank te mogen staan. Dat waren nog eens tijden!
En dit was 1 van de hits toen....dussss...enjoy
 *´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Fijn weekend*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Enter wild en woest en vurig.....

chakrahealing- gemaakt voor de chakra colour art class van Louise Gale

Zaterdag
Ik zit in mijn atelier (klinkt stoer niet waar?) Voor mij op het beeldscherm krijg ik uitleg over de 7 levels of energy and the chakra's.  Ik ken het, tijdens mijn cursussen energetisch genezen heb ik dit ook allemaal al eens gehad, maar dit is anders. Dit is in relatie met kunst maken.....

Dinsdag
En toen werd ik gestoord,
en kwam ik niet meer terug op het scherm voor 3 dagen. Ik heb het druk druk druk..zo druk dat het net bij het koken in mijn rug is geschoten. Ik heb de hele dag verkeerd gezeten. OOOOO als ik morgen maar wel schilderen kan hoor. Ik zit nu net zo lekker in de flow.
Ik heb al aardig wat werk gemaakt.
En ik vind het toch leuk!
We zijn nu bezig met het basis-chakra (voor meer uitleg KLIK )
U snapt wel dat mijn werk nu vooral erg rood is haha. En dat ik op dit moment behoorlijk van mijn geloof af aan het vallen ben. Mijn lieve, zachte kleurtjes zijn veranderd in vurig rood en paars en oranje....ik ben er zelf nog het meest verbaasd over. Weg zijn ze de lieve kleurtjes, enter wilde, woeste, vurige kleuren.
Vorige week was ik nog voorzichtig, ik begon heel zacht en steeds meer kleur kwam er bij tot zwart aan toe. Die kleur gebruik ik normaal helemaal niet. Vind ik ook doodeng om te gebruiken. Het verpest meteen zoveel als het niet mooi is. Maar ik hoef niet mooi te schilderen , ik moet experimenteren. Sterker,  mag mislukken. In het mislukken zitten nieuwe kansen, nieuwe wegen, nieuwe kleuren.
Ik ben helemaal los gegaan. Ik schilder vuur op het moment.

De sluizen gingen open en kon ik niet meer stoppen.
Kijk maar even mee..

Dat werd dus vuur!

collage

Mandala in de maak, het hele proces en nog niet af

En genieten dat ik doe!
Dit was de beste fluistering in jaren die ik volgde.
En dan duik ik nu weer mijn atelier in :)
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Fijne Dag*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Zwijmelen op Zaterdag

7-7
Dikke plofbuik, dat heb ik nu.
Sinds ik een paar dagen geleden kip heb gegeten. Daarna ging het niet meer weg. Ik heb het gevoel of ik helemaal volgepropt ben en dat voelt niet fijn. Het voelt alsof ik een Flipje ben. Of een Michelèn-vrouwtje...6 maanden zwanger. Op zijn minst!
Heb ik dan eindelijk mezelf in die lange jurk gehesen en dan zie ik er uit of ik zwanger ben. Staat prachtig hoor, echt wel, ik voel me op en top vrouw. Maar comfortabel in mijn lijf voel ik me nu even niet. pffff
Hurken is  voorlopig even een no go hoor ... voorover bukken trouwens ook. Ik zou zomaar om kukelen. Maar niet doen nee.

  ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

8-7
staan we dan in de hal bij de dokter voor Zoon. Het is mega druk en hij wil niet in de wachtkamer zitten. Ik ook niet trouwens, mij teveel mensen met iebelige energie. Ik wordt hier al zenuwachtig van. In mijn hoofd klinkt het steeds van poe rapetitoe rapetitoe lalalala .......ik word daar best vrolijk van, beetje melig. Zoon heeft één of andere metalband in de oren en gitaart de solo mee. We hebben bekijks, en dat kan me lekker niks schelen. Kom vriendin nog tegen toen zij klaar was. Ook al in de lappenmand.
Weer thuis zoek ik mijn liedje op en dan zingt de man toch echt iets heel anders :D
Pour un petit tour, un petit jour Entre tes bras
Dit was dus niet zoals ik het mij herinnerde.  Maar ja, hoe oud was ik heel toen ik dit liedje luidkeels meezong? Uh 4 jaar dus, hij is van 1971. Snap ik dat ik de tekst verhaspelde haha

★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

9-7
Frissig is het, en het waait snoeihard. Toch( als die wind maar eventjes wil minderen, graag!) vind ik dit beter te hachelen dan vorige week de hitte. Dochter gaat met winterjas krantjes lopen en komt zonder jas terug...beetje te warm toch wel. Het zweet staat op haar neus.
Ik doe de boodschappen voor het eerst in weken weer helemaal alleen. En het gaat toch goed, echt ik ben blij verrast. 

  ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

 10-7
Ik ben er al vroeg, zit als enige in de wachtkamer. Nog wel, want binnen 5 minuten stroomt het helemaal vol. Er komt iemand naast me zitten die verlegen zit om een praatje. En aan mijn andere kant een bekende van de kerk. Dus keuvelen we de wachtijd door met alledaagse praatjes. 
Bij de dokter krijg ik eindelijk antwoord op prangende vragen en vertel ik de acties die ik al heb ondernomen. Alle bloedwaardes nemen we samen door en ze neemt de tijd voor mijn vragen. Geen rare opmerking over mijn histamine arme dieet. Sterker nog, ze zegt dat zij daar nog lang niet genoeg van weet. En dus een beetje dom was ;) Maar wel begreep dat dit de angel was waarom ik tekorten heb. Over de vitamine D zegt ze nog, "Als je zo een tekort hebt dan krijg je erg last van je spieren, die worden slapper, en dat beïnvloed dus ook je ademhaling."
 Ze grijnsde eens toen ik zei dat ik het kuurtje niet gevolgd had omdat ik eerst wil weten wat er is en niet meteen aan de pillen wil. Dat ik daarom ben gaan zoeken naar de gemene deler en op de histamine-overgevoeligheid uitkam. Ze knikt instemmend.
"Het is namelijk zo,"antwoord ze," Niemand kent je lichaam beter dan jijzelf, alleen jij weet wat goed is voor jou! Wij kunnen niet meer doen dan ondersteunen"
Ik kan haar wel zoenen, wat een wijze vrouw is zij toch!
Met een heel wat lichtere tred loop ik de praktijk weer uit. Ik ga mezelf eens verwennen. Ik koop wat leuks!

Weet je wat het is,
ik ben de hele week al wat lichter. Dat begon met een mailtje in mijn inbox van een kunstenares, die ik al een tijdje volg. Ze kondigde aan dat haar cursus nu echt ging beginnen. Ik dacht "leuk!" en klikte het na gelezen te hebben weer weg. Maar een uurtje later keek ik nog eens (zal ik?) en een uurtje later nog eens (ja lijkt me leuk) en nog een uurtje later (neee dat doe je toch niet, dan ligt het weer op je te wachten, kun je de tijd er weer niet voor vinden, blaaaa blaaa blaaaaa) Dus klik weg, hoppaaa, en naar bed. Maandag werd ik er toch weer naar toe getrokken (deze dag was de eerste dag van de cursus) En in een vlaag van overmoed en zin in heb ik me  ingeschreven. 
En nu sta ik elke dag op en ren ik naar mijn atelier :D
Ik ben happy!
Nieuwschierig? KLIK hier.
Dit wordt een goede vakantie!!!!!


De muziek....
Begin van de week had ik The Foundations in mijn hoofd. Schijnt uit 1968 te komen, toen was ik 1 jaar oud. En toch herinner ik dit liedje als liedje uit mijn vroegste jeugd. Hoe het uit de boksen schalde, en ik speelde op de grond van onze huiskamer. Eindeloos vrij, dat gevoel dat krijg ik erbij. Niets moeten, gewoon doen waar ik zin in had :)
De ander zat in mijn hoofd bij de dokter ;) *´¨)  
¸.•´¸.•*´¨)
 (¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Fijn weekend *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

 

Van Dampende donderdag naar Zwijmelen op Zaterdag

~To see a World in a Grain of Sand
And a Heaven in a Wild Flower
Hold Infinity in the palm of your hand
And Eternity in an hour ~
                                           William Blake

 ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

op donderdag om 07:07 schreef ik mijn eerste stukje....
Ik heb het moeilijk de laatste tijd weer om de wereld in een korrel zand te zien, de hemel in een bloem, oneindigheid in de palm van mijn hand en eeuwigheid in een uur. Mijn lijf werkt me danig tegen. En dat vervult me met een gevoel van moedeloosheid.
Iedere stap die ik zet wordt tegengewerkt.
Elke vooruitgang is bij mij ook gelijk een dikke achteruitgang.
Volgt U mij nog?
Dat je denkt dat er nu eindelijk licht aan het einde van de tunnel gloort, maar nee het was maar een lampje onderweg. Het einde is niet eens een beetje in zicht, verderop hangt nog zo'n lampje.

 ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

ruim 12 uur later....
De hitte steeg naar mijn hoofd. Zo zit je maanden met je winterjas, omdat het hier zo koud is en zo is het ineens zó heet dat je zowat smelt. Ik vind het een drama, veel te heet. Echt hoor, het kan ook nooit eens normaal.
Inmiddels wordt het hier al aardig donker, en begint het te rommelen. Vanmiddag werd het ineens kouder, de wind uit zee stak op. O wat ben ik blij zeg. Nu nog de hitte uit het huis en dan kunnen we weer normaal doen. Ik hoop dat de hitte zaterdag aan deze stad voorbij gaat. 24/25 graden is warm zat.
En dan zit ik nog gunstig hier........

★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Vrijdag 08:33 inmiddels

Zo kwam ik terug uit de keuken, zag een auto voorrijden en daar zat Zus toch in. Ik stond al in de deuropening terwijl zij nog stond te parkeren.  Ik wist niet dat ik zo blij kon zijn dat ik haar weer zag. Mijn hart maakte een sprongetje, 't is ook alweer veel te lang geleden! 

★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

 9:44

Ik zit hier al even te zweten, de zon schijnt namelijk in mijn slaapkamerraam en ik ben al een tijdje wakker. Precies 2 uur, want om 7:44 keek ik op de wekker toen ik echt wakker was. En om 8:33 zat ik aan de laptop met mijn ontbijtje. En nu zit ik te zweten.

Man man wat is het alweer warm. En ik zit hier in mijn ondergoed. Voorlopig is dit de laatste hete dag....daarna treed in deze contreien de herfst weer in met 16/17 graden. Ik weet niet wat ik liever heb hoor. 

  ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

En toen wist ik het gewoon niet meer. Na een week in een grot geleefd te hebben ben ik zo ongeveer sprakeloos. Er is veel gebeurd in de wereld. Van de zoveelste moord door politie tot aan revolutie aan toe. Maar ik zie het allemaal vanaf de zijlijn. Elke keer als ik me er maar een beetje in verdiepte voelde ik me ziek worden. Onrustig en misselijk en hartklop. Alsof er gevaar dreigde...dat gevoel. Bovendien ben ik gewoon bekaf. Niet alleen van de hitte zelf, maar ook van mijn lichamelijke perikelen. Ik hang wat rond en ik slaap nog veel meer. Ben zo blij dat het nu vakantie is....

Ik hoop dat het dit jaar wel eentje is die niet overschaduwd blijft door ziek zijn. Daar heb ik nu wel eens mijn buik van vol pfffff
En dan weet ik ook nog geen liedje...
Ik grijp dus terug op mijn jongste jaren.
Ramses is op tv. Nu ben ik helemaal geen Ramses fan, vond hem een irritante vent. Maar ja, die muziek hè, die is wel goed. Die galmde bij ons thuis door de boksen. En hoort bij mijn kleine meisjes jaren. Van de weersomstuit vind ik de serie zelfs nog goed ook. Maar ik vind hèm nog steeds irritant.
  
*´¨)

¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Fijn Weekend *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★