Ochtend Gloren.....

T'is nog vroeg, niet super super vroeg maar toch. Iedereen slaapt hier nog. Ik hoor de wekker van dochter, maar zelf reageert ze niet. Ik vraag me af of ze serieus gezet heeft voor de ""Nederland beweegt sessie. Ze liep gisteren nogal te klagen. Raar trouwens om zo te tikken ipv echt te schrijven zoals ik normaal doe. het maakt veel herrie, en ik merk dat Zoon daardoor onrustig wordt en mijn tijd om wat op het papier te krijgen verkort wordt. Bovendien is het helemaal niet fijn om dat getik zo te horen. Alle geluiden van de ontwakende ochtend gaan zo verloren. Niet echt ideaal dus, en misschien ook niet echt voor herhaling vatbaar. Het staat ook nog eens super onpersoonlijk, tenzij ik andere lettertypes ga invoeren.......

Ga ik nu doen dan, ziet er wel grappig uit he?

Misschien moet ik dan maar voortaan spelen met de lettertypes al naar gelang mijn gemoedstoestand. Voor nu kan deze wel.

Wat me ook stoort is dat ik bij een enter niet zelf uit kan maken of de regel verspringt of niet, vet irritant vind ik dat. Die gebreken van het tekstverwerken. En dan de krabbeltjes die ik apart moet gaan invoegen...krijg de neiging om straks toch alles weer uit te printen en op te fleuren....nou ja kan allemaal , en een map heb ik ook nog wel ergens.

Affin, waarom nu weer zo? En wat ben ik aan het doen? Een vraag die wel even gesteld mag worden. Aangezien ik de laatste tijd juist online een beetje uitgeschreven was gooi ik het nu over een andere boeg. Ik ben nml in mijn persoonlijke dagboek al een tijdje "Morning Pages" aan het schrijven. De dag begin ik dan met op zijn minst drie velletjes vol te schrijven met wat er dan ook in mijn hoofd op komt. Daar zit een hoop onzin bij, gedachten laten zich immers niet zo gemakkelijk in model vormen, maar soms, heel soms zitten daar heel mooie stukje bij. Echte pareltjes. Kleine overdenkingen die de moeite waard zijn om te delen. Soms geef ik mezelf een opdrachtje, en dan schrijf ik daar over, maar meestal schrijf ik gewoon wat in me opkomt. En dat kan soms heel veel zijn maar net zo goed dwarrelen mijn gedachten in zo'n snel tempo rond dat ik allemaal wartaal schrijf. Het maakt niet uit....het is een manier om mijn gedachten los te laten en de dag onbevangen en vrij te beginnen. Ik merk dat dat ook zo werkt. Dat als ik die gedachten op geschreven heb ik ze ook niet meer hoef te denken, ze staan immers vast, ik kan ze niet meer vergeten nu dus mag ik ze vergeten. Is het nog te volgen? Ik maak schoon schip in dat warrige hoofd van mij en schep ruimte voor nieuwe ervaringen( en nieuwe warrige gedachten hahahaha) Dus ga ik die gedachten, de pareltjes wel te verstaan!, proberen te delen met jullie. Opgefleurd met de gevolgen die ze hebben voor de dag. Dit was de aankondiging....stay put zou ik zeggen, wordt vervolgd.

☆¸.✿¸´´¯`•.¸¸.ღ¸ ♥ʚįɞ♥´´¯`•.¸¸. ི♥ྀ.