Zwijmelen op Zaterdag

Donkere Duinen

 Vanmiddag ging de telefoon. Ik heb zo'n lief beltoontje, eentje waarvan ik haast niet schrikken kan. Maar ik schrik nog steeds van de foon.
"Ja hallo, met Biem," hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Biem? Ik ken helemaal geen Biem, dacht ik nog. Op mijn zwijgen zei ze erachteraan," praktijk Molenstraat."
"O , hallo," groette ik haar. Dat was dus de dokter.
"Ja ik dacht, ik bel maar even, want ik moet wel het een en ander uitleggen, en dat wil niet zo goed via een e-consult." legde ze uit.
"Het zit zo, maandag was de uitslag nogal verontrustend. Je had veel te veel eiwitten in je bloed en urine. Dus heb ik de uroloog gebeld. Die adviseerde me de aanvullende onderzoeken en waar ik op moest letten. Ik schrok me rot, maar het valt in ieder geval mee," ratelde ze in mijn oor. Ik wist gelijk waar ze het over had, ik had namelijk ook een klein onderzoekje gedaan.
"Echt, dus niet ernstig? " vroeg ik haar ter bevestiging.
"Dat wat ik dacht dat je zou kunnen hebben, heb je in ieder geval dus niet," stelde ze me gerust." de 24 uurs urine was schoon, helemaal geen overdreven eiwit aanwezigheid."
Ik slaakte een zucht van verlichting. Niet die enge ziekte waar je aan dood kan gaan. Maar wat dan wel?
" Ik heb het met de uroloog erover gehad, en die vermoedde een blaasontsteking. Heb je pijn bij het plassen?" vroeg ze.
"Nou nee, nergens last van," antwoordde ik.
"Raar," kwam eruit," toch maar maandag weer een potje inleveren bij ons."
Ik dacht aan de hoestbuien in de wc, misschien kwam de uitslag wel daardoor. Dat ik toch per ongeluk mijn urine besmet heb....kan toch? Voor ik dat ik erover kon beginnen praatte dokter alweer.
"Wat wel heel vreemd was, is dat je extreem lage natriumgehalte in je bloed hebt. Eet jij wel genoeg zout?" vroeg ze me streng.
"Nee, dat mocht toch niet. Ik voeg nauwelijks zout toe. Dat had je gezegd," zei ik een beetje verontwaardigd.
"Hoe deed je dat voorheen dan, at je daarvoor wel genoeg zout?"
"Ja, nou ja, niet veel, maar ik deed bij mijn water altijd een korreltje keltisch zeezout. Ik eet alles vers, kan het daar door komen?" vroeg ik haar.
"Nee, ik eet ook alles vers, zonder pakjes. Nou vergeet mijn advies maar hoor. Ik zat er helemaal naast," lachte ze.
Ze gaf me nog wat aanwijzingen voor maandag, drukte me nogmaals op het hart dat het gelukkig niet datgene was wat zij en de uroloog eerst in alle schrik dachten. Het viel mee. Maandag kijken wel weer verder. Nu maar hopen dat de oedeem verdwijnt doordat er weer zout in mijn bloed komt. Mijn benen en enkels doen erg zeer.
Hyponatriëmie dus, ik heb het meteen maar even opgezocht.
Wel raar dat ik vanavond weer zout in mijn eten had, 't was ineens zo zout ;)

.ღ´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ღ *¨*•.¸¸.. ღ Fijn Weekend*¨*•.¸¸.. ღ*¨*•.¸¸.. ღ*¨*•.¸¸.