donderdag 27 augustus 2009

het begon met Arthur....

Jaaaaaaren geleden woonde ik op een "flatje" in Amsterdam.4 bij 7 meter was het hele appartementje,met keuken en douche en wc all to myself!
In de winter was het steen koud en in de zomer zo onder het platte dak ,smoorheet.Maar het was van mij!
Mijn eerste echte eigen plekje na de studentenkamer in Diemen.
Bij zo'n eigen huisje hoorde ook een eigen kat vond ik,en in het voorjaar struinde ik de advertenties bij de C1000 af naar een nestje katjes.
De naam had ik al verzonnen;het zou Arthur worden.
Vraag me niet waarom ik koos voor die naam,ik zou het echt niet meer weten.
Duidelijk was wel dat ik een poesert nodig had,en niet een poeselotje.
Toen ik uiteindelijk mijn katje vond en op mocht halen was de naam inmiddels veranderd.
Het was Lodewijk geworden.
Hoe ik aan die naam kwam weet ik nog wel heel goed hoor.Ik was wezen kijken toen hij een week of drie was,zo'n schattig klein baaltje zwart met witte sokjes voor en kousjes achter, een witte vlek op zijn buik , witte snorharen , pluimpjes op de oren en een hele lange staart met een wit puntje.Helemaal verkocht was ik,die wou ik.De naam was toen nog geen issue hoor...
Dat werd het later pas,in mijn droom notabene.
Ik droomde dat ik hem op ging halen en dat het kind van die mensen het beestje Lodewijk had genoemd.Het kindje was toen nog maar 10 weken oud ......die noemde dus nog helemaal niks,brabbelde hooguit wat.Het kan raar verkeren in dromen.
Maar de naam bleef hangen,en zo kwam Lodewijk in mijn leven.
Spinnen en vliegen en ander kruipend spul was ik gelijk kwijt.Hij vrat het allemaal op.Her en der vond ik dan de pootjes terug,die moest hij niet.Ik vond ze zelfs naast mijn kussen....Hij kon spinnen als de beste,gaf kopjes als de beste en bezette mijn schoot vaker dan ik voor mogelijk hield.Hij was mijn beste vriendje en ik zijn beste vriendinnetje.

Mijn vader was ook dol op Lodewijk,hij ging nml altijd mee naar huis in het weekend.In het rieten poezenmandje,waar hij helemaal geen zin in had natuurlijk.
Hij peeuwde en bleerde de hele weg tot iedereen in de coupe er gek van werd.Ik moest hem maar daar laten,zei mijn vader dan altijd.Feit was wel dat Lodewijk toch wel minder mijn vriendje was bij mijn vader dan thuis.Hij werd gewoon omgekocht,met stukjes gehakt en vis en al wat dies meer zij,want zo deed mijn vader dat.Nu hadden we thuis ook al een kater,Floris genaamd.En Floris was helemaal niet bij met dit monstertje.Die wou spelen met hem.Hij werd besprongen en het beestje deed klierig en ronduit strontvervelend.Lodewijk heeft heel wat tikken gehad , harde...dan kukelde hij een eindje weg....ha dat was leuk...nog een keer.....

En toen werd hij ziek,
vier lange maanden heeft mijn poesertje gebivakkeerd bij mijn ouders.Daar was ruimte en frisse lucht en vooral mijn vader met lekkere hapjes en veel aandacht.
Wat heb ik hem gemist toen en wat was ik vaak thuis bij mijn ouders.
En wat had hij het moeilijk toen ik hem meenam naar mijn huisje MET tuin....

Inmiddels is Lodewijk al vele jaren in de kattenhemel,Solly is weg en Gerrit en Tijgie,en Max is gestolen.Eigenlijk vond ik het wel oké zo.......
Maar ja,de kinderen dus niet.
En nu ben ik dus weer mamma van twee poezenpeuters.
En dat zal ik weten ook.
De kamer is nog nooit zo'n bende geweest,ze slingeren alles er dwars doorheen.
Alles is leuk om mee te spelen, omver te gooien en weg te slingeren, achteraan te racen en onderdoor te kruipen.
Elke ochtend vraag ik me weer af hoe ik het zal aantreffen,
zou er weer iets stuk zijn?Of over de vloer liggen? Of is er weer een misselijk geweest?
Het duurt nog even voordat deze twee belhamels kind af zijn en dan....dan wordt het weer rustig,hoor ik geen gestommel meer in de nacht,worden de kinderen niet meer gepest in bed en blijven ze zelfs af en toe een nachtje buiten.
Eigenlijk wou ik nooit meer beestenboel in huize Bibje.
Maar leuk dat ze zijn!!!!!!
~



Geen opmerkingen:

Een reactie posten