Hoe doen ze dat toch?

.

Acht maanden na de geboorte van mijn zoon ging ik weer aan het werk. Ik had een aantal uren ouderschapsverlof opgenomen en die rekte ik uit over het hele schooljaar. Gevolg was dat ik een halve baan draaide, drie dagen in de weekDat gaf wel wat frictie op school, want eigenlijk moesten deze uren verdeeld worden over meer dagen dan de drie. Bovendien moest ik natuurlijk wel voor elke vergadering komen. Waardoor ik toch vaker op school was dan gepland. Voor zoonlief had ik een lieve gastouder die hem in haar gezin opnam. Hij heeft het er heel erg naar zijn zin gehad. Mijn enigst kind had daar twee meiden die met hem speelden en een knul die stoere jongens dingen deed die hem reuze interesseerde. Na een jaar was ik weer zwanger en ziek en uit de running.....om voorlopig niet meer te werken.

Inmiddels staan er wilde plannen op het menu.
Een eigen praktijk in de toekomst en een expositie in de herfstvakantie. De kinderen zijn nu niet echt klein meer maar kunnen nog niet alleen. Bovendien heb ik een kind met etiketje. Gewone opvang is voor hem niet eens mogelijk. En nu weet ik gewoon niet hoe ik het organiseren moet. Ik loop tegen mijn gebrek aan ervaring op!?! Zonder opa en oma om plotselinge opvang te verlenen en familie om me bij te staan moet ik een beroep doen op vriendinnen. Maar ja....in de herfstvakantie....met een kind met grote handvaten....durf het zowat niet te vragen. Hoe doen ze dat toch, die mams@work?
Heeft iemand nog tips?????

~

mijn bijdrage op mams@work