Zwijmelen op Zaterdag

7 uur op zaterdag morgen.....de belofte van een mooie dag

Het is vrijdag avond. Donker Koud Stil beneden en een herrie boven. Dochter is te musical oefenen en ik hang op de bank. Ben al 2 dagen beetje blegh...gewoon even niet zoveel energie. Babyhuisje krijgt eerdaags weer een grote schoonmaak. Ben ik altijd bah van. Als het eenmaal zover is dan voel ik me weer goed maar de week ervoor. Dus hang ik op de bank, want de zon was hier vandaag niet. Misschien morgen....maar de 16 graden gaan we hier voorlopig nog niet halen hoor. Dan zie op tv alweer foto's van bloesems terwijl hier de knoppen nog amper aanwezig zijn. Hoe ouder ik wordt hoe meer ik van de kou en vochtigheid hier baal.
 Stomme zeestad.
Maar ja...de duinen. Het strand.
De zee....die ruimte heb je in het land niet. Die is alleen aan de Nederlandse kust. En hier kun je op het puntje wel 3 kanten over de weidse watervlakte kijken. Met eilanden in de verte en bootjes op de horizon.


Dat was gister avond.....
Inmiddels zit ik klaarwakker te luisteren naar een liedje uit mijn jonge jaren,  Viel als een blok voor de jazzy sound. En nu een 30 later(uhuhuh is het alweer zo lang geleden???) vind ik het nog steeds steengoed. Ik beluister het inmiddels niet meer via de langspeelplaat maar via Youtube.....het enige wat mist is de geur van het vinyl en de klanken uit echte boxen....klinkt toch een stuk voller dan via de puter...
Het doet me altijd denken aan de lente, aan de zon, aan warme dagen, de geur van vers gemaaid gras, aan wazige foto's en victoriaans kant(!?!) aan romantische verhalen en aan mijn eerste schreden op het schrijf en schilderpad. Dat gevoel ga ik voor vandaag vasthouden!!!!.
Ik speel nog een stukje piano (leuk leuk maar wel pittig hoor!) lees nog een boekje, eet nog een crackertje met home-made chocoladepasta en ga de hele dag Everything but the Girl luisteren.
Heerlijk,
Fijne dag allemaal,
Fijn weekend!