Einstein droeg ook geen sokken

Foto van Fokke Terpstra- in de Helderse Duinen

"Wat denk jij mam, dat de meerderheid vindt dat je wat aan school hebt of dat de meerderheid vindt dat je er niks aan hebt?" vraagt Zoon mij nadat Zus naar boven vliegt om te leren voor een toets.
Ik reageer politiek correct met; "Sommige mensen vinden van wel, en sommige vinden van niet."
"Ik vind van niet," zegt hij stellig. "Op school moet je van alles waar je niks aan hebt en mag je niet leren waar je interesses in liggen. Je moet je houden aan hun tijden en hun lesstof. Alles is gestructureerd. En dat is zo stom, want als ik nou heel wat anders wil weten en ik ben druk bezig, dan moet ik ermee stoppen omdat het tijd is, terwijl ik diep geconcentreerd ben. That Sucks!
Of als ik iets moet doen waar ik helemaal niet goed in ben. En dat ik dan wat anders wil doen waar ik wel goed in ben en daar alles van wil leren. Dan mag dat niet eens!
Ik ben een stuk slimmer dan zij denken. Ik mag gewoon niet méér leren.  Maar als ik zelf leer, leer ik veel meer, want dan heb ik de tijd en kies ik het zelf uit. En als ik het niks vind dan zoek ik verder tot ik iets doe wat ik weer heel interessant vind. En dan ga ik daar weer heel veel tijd aan besteden. Niemand die mij daarin tegen houdt."
Het is even stil.
"Einstein ging ook niet naar school mam. En hij droeg ook geen sokken" voegt hij er grijnzend aan toe terwijl hij zijn blote voet omhoog steekt. "Zie je wel dat ik briljant ben."
Ik grijns terug, en bedenk me ondertussen met een mengeling van verbaasdheid en trots dat dit kind, waarvan men zei dat hij geen besef had van wat er zich om hem heen afspeelde, toch zo goed weet te vertellen hoe hij de zaken ziet. En dat in het Engels (want ik heb het maar even vertaald)
Door hem praten we al een aantal jaar tweetalig hier in huis.
Hij leerde het zelf, door te praten met jongens over de wereld en naar films, documentaires en tutorials te kijken. Hij heeft het wel eens uitgelegd hoe dat werkt. In het kort komt het er op neer dat hij ooit begon met gissen. Ze vertelden wat en hij zag dan wat ze lieten zien en zo interpreteerde hij erop los. Vroeg mij vaak wat iets betekende en poogde ondertitelingen te lezen. Iets wat vreselijk moeilijk was voor hem i.v.m. zijn dyslexie. Om uiteindelijk helemaal te snappen waar het over ging.
Hij praat het inmiddels zo goed dat bv de conducteur in de trein Engels tegen hem begon te praten. Waarop Zoon in Nederlands terug praatte en de man een blos op de wangen bezorgde.
Momenteel is hij bezig met Duits, Frans, Russisch en een piepklein beetje Japans. Geen idee hoe serieus, maar af en toe zegt hij iets en dan moeten wij raden wat het betekent. Nu is dat met Frans en Duits niet zo'n probleem maar Russisch??? en Japans???? Zou best grappig zijn als hij straks Japans sprekend door het huis gaat haha, leer ik ook nog eens iets nieuws.
Met de leergierigheid zit het wel goed!
Met het besef van de wereld om hem heen ook wel.
Hij lijkt wel wat op Einstein......
Hij draagt geen sokken ;D