Zwijmelen op Zaterdag

Het is nog heel vroeg, voor de zaterdag!(6 uur)
Het regen buiten en ik heb het koud. Ik zit namelijk aan mijn bureau. Kon niet meer slapen na de wilde huiskamer-verhuizing van gisteren.
Dochter had het ineens in haar hoofd gehaald om vanavond een filmavond te houden zonder dat eerst even met mij te overleggen. Bovendien heeft ze het atelier zo op zij kop gezet, dat het in de huiskamer moet. En dat terwijl ik het hele weekend ervoor had uitgetrokken om de kast op een andere plek te zetten. Maar ja, dan kan je geen film kijken beneden. En ik wou niet weer een week wachten voordat ik zin had om het te doen. Je moet het ijzer smeden als het heet is, oftewel, de kast uitruimen nu ik nog zin had.
Afijn, ik ben dus heel hard aan het werk gegaan gisteren, heeeeeel hard.

Klein gedeelte van de inhoud van de Bib-kast

 Omdat de kast verplaatst moest worden(dat wou ik) moest hij eerst leeg. En leeg werd hij. Stapels, staaaaaapels met spullen kwamen er uit. Zo handig zo'n grote kast. Echt alles past erin. En van alles raak je er net zo makkelijk in kwijt. ;)
Ondanks de vele keren dat ik gedeeltes opruimde/uitruimde en schoonmaakte. Foto boven laat twee plankjes zien. De andere plankjes lagen verspreid over de stoelen piano en vloer. En we kwamen weer van alles tegen hoor, waarvan ik wist dat het er was maar dochter steeds zei dat het er niet was dus moest het gekocht worden. Voorlopig hebben we in ieder geval genoeg nietjes en plakband en veiligheidsspeldjes :) Altijd handig niet waar? Als ik het maar niet weer kwijtraak in de kast.
Uitruimen duurde niet zo lang, verschuiven was een kwestie van een paar flinke duwen van mijn sterke Zoon, maar dat inruimen....ZUCHT....vre-se-lijk.
Uuuuuren bezig geweest.
Uitzoeken, sorteren, stapeltjes maken, en inruimen.
Verschrikkelijk werk vind ik het. En dan heb ik ook nog eens niet alles ingeruimd. Er kon nog best wel het een en ander weg. Aan boekjes, papier, administratie, troep, rotzooi, kinderspul, kinderspul kinderspul.
Daarom duurde het ook zo lang.
Kom je daar van alles tegen van toen ze nog klein waren. De laatste lampion van dochter( een geperforeerd blikje, akelig scherp, nog op school gemaakt) babyfoto's die ik toch even moest bekijken hoor,en oude singeltjes, ooit van mijn vader gekregen. Kindertekeningen en schilderstukjes, van toen ze beiden nog peutertjes waren. Zo lief, daar kon ik even niet aan voorbij gaan. Dus zat ik om 8 uur nog tussen de resten van de troep te zwijmelen en te balen tegelijk.
Dacht ik aan die wilde schildersessies die we altijd deden.En een lol dat ze hadden. Na afloop gingen ze altijd in bad, helemaal ondergeschilderd en wel.

Wilde schildersessies van 12 jaar geleden

Dan pakte ik papier en verf en dan mochten ze gaan schilderen, wat meestal één grote experimenteer-klieder-boel werd.
Jahhhhhh Dat waren nog eens tijden.
"Weet je nog mam dat jij de hele muur afplakte met een enorm stuk papier en dat we dan een muurschildering mochten maken?" Vroeg Dochter mij. Ze staarde wat dromerig voor zich uit. En ik droomde even mee terug de tijd in....ja dat weet ik nog.....

We kwamen ook de heen-en-weer-schriftjes van Zoon tegen van de bso. Ik had ze bewaard, om ze als bewijs in het gezicht te smijten van school. Voor als ik ooit nog genoegdoening wou. Maar iedere keer als die schriftjes tevoorschijn kwamen, dan kwam dat gevoel van walging weer naar boven. Die negativiteit willen we niet meer.

Rituele verbranding

Dus vroeg ik Zoon deze keer of hij ze niet ritueel wou verbranden! Hij was meteen voor! Toog naar buiten en heeft daar onder het uitroepen van de nodige verwensingen één van de schriftjes opgestookt. Toen begon het te regenen. Wordt vervolgd dus. Eenmaal binnen kwamen de verhalen los. Als hij toen had gesproken, had ik die vieze, gore, akelige, minkukel van een vent wat aangedaan. Er hebben wel weer wat tranen gevloeid bij ons ja.....er is weer een stukje losgelaten. We gaan op weg naar volledige heling!!!

 Zodat Dochter, als ze ooit nog een gezinstekening maakt, mij niet in het zwart hoeft af te beelden haha. Prachtige positieve tekening niet waar?

 Het Bibje-gezin, door de ogen van Dochter 8jr

Say Hello to Happiness, Wave Goodbey to Misery.......
ღ´¨)
¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•` ღ Fijn weekend allemaal ღ