Zwijmelen op Zaterdag; weekoverzicht

"storm aan zee" foto van Eric van der Sluis

De week voor de week voor de vakantie, de week vol windjewaai.
De week dat ik het even allemaal niet meer wou hoor.
Die week dat ik in de kleren moest maar het liefste in mijn holletje ging zitten, lekker knus en lekker warm. Maar ja zo'n week was het dan weer niet.
De week waarin ouderavond, doktersbezoek en dikke vette storm was.
De week dat het koud was en winderig, nat en de week van de week na volle maan ;)
Daar kan ik niet zo goed tegen, tegen zo'n week met volle maan.
De week waarin ik meermaals nat regende.
De week waarin Zoon een deel van zijn teennagel moest gaan missen en daarbij zo aan de praat raakte van de zenuwen, dat de dokter steeds moest lachen en zijn dag helemaal goedgemaakt was.
De week waarin ik een oud-collega trof, die nu de leraar van dochter is. Die haar zo apart vond. Maar ja wat wil je ook, ik ben haar moeder. En de aparte, die veranderen de wereld, zei hij zo mooi.
De week waarin dochter vriendin ongezouten heeft gezegd, dat ze op moest houden met het rondstrooien van verhalen over haar. En de week dus waarin ze niet meer naast elkaar zitten in de klas.
De week waarin ik broer zag, ik had hem gemist!
De week dat we eigenlijk naar E zouden maar de dikke storm hield ons tegen.
De week waarin ik pardoes uit het kerstgevoel viel.
De week van de stoere ballads van Zoon, de laatste krijgt u nog tegoed.
Want voor ons ligt de week voor de vakantie.
De week dat we nog eventjes flink eraan moeten trekken, en nog vroeg op moeten staan.
De week voor de week, dat we twee weken mogen uitslapen.
Die week dus haha
En dan is het kerstmis en oud en nieuw, dan komen de verjaardagen en dan wordt het bijna lente.....
valt best mee toch als ik het zo opschrijf?
Het jaar is bijna voorbij, en Dochter en ik zaten ons vanmorgen te verbazen hoe bizar snel het eigenlijk allemaal gegaan was. Ik ben dus niet de enige die dat zo ervaart.
Eigenlijk dus een niks bijzonders week.
Een ik heb niet zoveel te vertellen week dus heb ik het hier maar over.
Zo'n week.
En weet je waar ik nou echt zin in heb?
In een echt witte kerst. Dan lijkt het nog ergens op dit jaar.
Dan zet ik de boom op okeeee,
Dan kom ik vast ook wat meer in de stemming....

Maar nu nog even niet.
Het is bijna een jaar geleden dat we de laatste rechtszaak hadden en die uiteindelijk wonnen. En gedurende die tijd werd ik bijna dagelijks keihard geconfronteerd met Five Finger Death Punch. Het was toen zijn lijflied zeg maar, waarin hij troost en kracht vond. Zó dankbaar dat we dat achter de rug hebben. Zó ontzettend dankbaar!

~I could never be what you want me to~

Kan nog wel even voordat ik overga op de kerstliedjes ;)
Fijn weekend!