kadootjes

En toen lag er een kado in de gang :)

Ik zat nog op de rand van mijn bed toen ze belde. Ik herkende meteen haar stem. Vorig jaar was zij degene die rust bracht in het gezin. Waardoor we adempauze kregen.
Hoe anders is het dit jaar. het dossier van Zoon is van de ene lpa (met veel empathie) overgegaan naar de andere lpa (type inquisitie) Zij heeft meteen maar laten weten dat er ingezet moet worden op terugkeer naar school en dat Zoon een thuiszitter is. Ik heb de vrouw gecorrigeerd. Zoon is geen thuiszitter, hij is vrijgesteld. Of we langs konden komen zodat ze ons kon zien, want eerder kon ze eigenlijk geen besluit nemen. Ze vroeg nog het een en ander, en ik gaf nog antwoord ook. Toen begon ze over de lpa, dat ze samen ook nog een gesprek wou. Waarop ik haar zei dat de lpa alleen maar hoefde te administreren. Dat was haar taak. Niet meebeslissen. Ja maar als ik nu geen goedkeuring geef dan heeft U toch met haar te maken. (dat was de tweede speldenprik)
Zoon was inmiddels de kamer binnen gekomen. Hij hoorde het gesprek en werd nerveus.
Ik zei nog tegen de mevrouw dat wij allemaal wel kunnen willen dat hij naar school gaat maar dat hij het moet doen en dat hij er niet aan toe is. Dat wou ze zelf zien. Ze wou zorgen wegnemen zeg maar....Vandaar het gesprek.
Ik heb me laten verleiden, stomme ik.
Zij kan dit helemaal niet beoordelen(want geen expert) zij mag dit zelfs niet eens doen. Zij moet het advies van de expert doorgeven aan de lpa. Ja ik weet het, het gaat allemaal via omwegen. Maar een mini amk-onderzoekje dat is haar en de lpa's taak niet.

En toen sloeg de paniek even heel hard toe bij Zoon. Hij werd druk, vervelend, klierig, onrustig. En ik kreeg hyperventilatie. En bedankt maar weer....K*PIEP*T lpa/ggdarts. Wat denken die lui nou eigenlijk. Dat ze door ons de stuipen op het lijf te jagen, Zoon op school  krijgen? Hoe zien ze dat voor zich? De psych was toch duidelijk genoeg. Schoolgang is door schoolgang totaal verpest en niet meer mogelijk. Je kunt wel dwingen dat iemand iets doet, maar dat wil nog niet zeggen dat je dan ook het beoogde resultaat behaald. Of anders gezegd, je kunt wel trekken aan gras, maar het groeit er niet harder van. Erger, het breekt af!

Zo liep ik dus de trap af naar beneden om daar tot mijn grote verrassing een prachtige grote dikke enveloppe aan te treffen. Ik had toch geen pakje besteld? Nee ik had niets besteld. Dochter dan? Ik liep er heen en zag toch dat mijn naam er op stond. Voor mij....helemaal voor mij!
Ik moest ineens denken aan A die mijn adres vroeg. Zou het van haar zijn?
Heel voorzichtig heb ik de enveloppe geopend, bang dat ik hem zou slopen.  Ik heb naar binnen gegluurd. Ik wist niet wat ik moest verwachten. Hij zat bomvol met kleine lieve snuisterijtjes. Elk pakje droeg een labeltje, en overal bloemetjes. Ik werd er helemaal sentimenteel van. Er zaten ook zaadjes bij, een tasje vol zaadjes. En een brief. Die vertelde over hoe haar tuin ook zo een aantal keer op de schop is gegaan. En hoe zij daar zo'n verdriet van had en hoe bij haar ook nu een aantal zielige boompjes staan en verder alles kaal is. Daarom dus de zaadjes voor het nieuwe jaar en de bemoedigings-kadootjes vol bloemetjes.
Dankjewel A ♥  zo lief van je!

Omdat de frustratie van vanmorgen nog steeds in mij zit, heb ik op aanraden van Dochter en Zoon een ruiger nummer toegevoegd dan ik gewoon ben.
*´¨) Welterusten!
 ¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸..