Zwijmelen op Zaterdag

En toen ging de zon onder in Den Helder- foto van Wim Soeters

Donderdag
De afspraak stond om 12:35, dus zat ik er klaar voor. Begon Zoon te bekvechten met Zus(hij wou geen boodschappen doen en haar oplossing wou hij ook al niet) Toen we hem uiteindelijk richting zijn kamer kregen begon Dochter druk te doen. Moest ik naar de wc, en was er nog steeds niet gebeld vanuit het ziekenhuis. Het werd uiteindelijk 14:49 toen de telefoon ging. Ik kreeg geen uitleg waarom hij zo laat belde, hij begon gelijk over zijn gesprek met de echo-meneer. Hij legde nog een keer uit waar ze aan gedacht hadden en om echt alles uit te sluiten wou hij wel een ct-scan met contrastvloeistof.  Maar zei hij er nog bij,"Gezien de anamnese en wat ons nu bekend is denken wij niet dat dat het is" Ik was even stil aan de andere kant van de lijn.
"Ik zie dat u morgen ook al een scan heeft, het zou eventueel daar achteraan kunnen?"
"Deze scan is zonder vloeistof," zei ik snel, en ik bedacht gelijk waarom ik toch zo angstig voor die troep ben.
"Dat zou dan geregeld kunnen worden, en dan komt u in de morgen alvast voor de antihistaminica?" vroeg hij.
"Nou ik vind dat niet zo fijn, want ik ben het hele weekend alleen thuis en.." hij onderbrak vrij brusk.
"Dat geeft niet hoor, we hebben namelijk ook zitten denken om tussen de laatste echo en een nieuwe 3 maanden te wachten en dan opnieuw een echo te doen om te zien of het gegroeid is of niet. Zullen we dat dan doen?"
"Eh Ja..." stotterde ik.

Vrijdag
Of hij mee mocht, want zo zei hij;" ik zie dat je het niet helemaal gaat halen in je eentje."
Hij had helemaal gelijk, ik liep de deur nog niet uit of ik voelde hoe slap mijn benen waren na dagen hoesten en slapen. Hoe ik in de kramp schoot op weg naar de bushalte. Dus liep ik aan de arm van Zoon. Zucht, puf, zucht....tjokvol zenuwen, en dat voor een ct-scan zonder rommel.
Het viel ook nog alleszins mee, ik hoefde helemaal niet plat. Ik lag aan alle kanten gestut, eigenlijk best heel comfortabel. Dat hadden ze ook zo moeten doen bij de echo's.
Afijn
Toen moesten we nog wat boodschapjes doen, en ik was me toch moe. Ik weet niet hoe we het gedaan hebben, en waar ik de energie vandaan sleurde, maar het is gelukt. Kan ik nu weer uitrusten. De kinders zijn bij Vader en ik ben vrij. Volgende week heb ik nog een aantal afspraken staan en dan hoop ik eigenlijk dat het even klaar is. Met een plaatje wat iets duidelijker is.

Wat ik ga doen dit weekend,
NIETS HAHAHAHAAAAAA
Ik ga relaxen, en ik ga koken, en ik ga films kijken....enne nou ja, oké, ik ga ook nog wat was doen, en opruimen en de vloer zuigen. Als ik er tijd voor heb hoor ;)
Ik heb gekozen voor Stevie Wonder. Ik wist niet dat dit zo'n oud nummer was zeg, alleen maar dat ik hem altijd al kende, zoiets. Wij hadden vroeger altijd de radio aan. Eerste gang  was naar de radio, en dan pas naar de keuken om ontbijt te maken. Sinds de radio via de kabel is ging hij bij mij uit. Alleen in de auto nog, maar sinds ik ook geen auto meer heb luister ik nooit meer. Best raar eigenlijk. Ik had zelfs een radio met een roze afstemschaal. Echt mooi, mijn vader had een blauwe en ik een roze. Jahhhh those were the days.
Stevie Wonder dus...enjoy!
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸Fijn Weekend¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸