De week door de midden

Naomie Biersteker- uitzicht op de lange Jaap

Dinsdag
Gisteren stond buurvrouw M ineens voor de deur. Twee weken terug kwam ik haar en haar man tegen op de afdeling van cardiologie. Net toen ik op weg was naar de longarts en dus niet even kon praten. Ze was bezorgd. Van de zomer had ik al gezegd dat ik niet lekker was en nu zag ze me hier. Of alles wel goed ging.
Ik vertelde haar het hele verhaal. Ze knikte, mompelde, keek bezorgd en serieus. Of ik haar wel wou inschakelen als ik haar nodig had hoor!
Vanavond was ze er weer. Ze vroeg of haar hulp de gevel eens lekker mag soppen, en of haar man mij morgen naar het ziekenhuis mag brengen? "Dan ben jij in ieder geval "fit" als je de looptest doe." ze lachte me bemoedigend toe.
"Heel graag," reageerde ik verrast.
En zo komt het dat ik morgen per auto naar het ziekenhuis ga.

Woensdag
Nou daar zat ik dan in de andere gang van de functie afdeling, met een knijpertje op mijn wijsvinger. Het apparaat begon meteen te piepen en te branden. Ze keken geschrokken naar elkaar en keken daarna mij aan.
"Dit is niet goed," zei de man, "ik snap al niet waarom ze persé die test wil doen."
Hij rommelde wat, zuchtte eens een diepe zucht en sloot het knijpertje aan op de andere wijsvinger.
"O wacht, hij geeft aan dat de batterij bijna leeg is," zei de zuster die er ook bij was. Ze holde weg en holde weer terug met een ander apparaatje. Die werd aangesloten. Het piepte niet meer, zolang ik stil zat wel te verstaan.
"Nee, ik doe het niet. Ik vind het niet verantwoord om u nu te laten lopen,"zei de man," ik had het haar al gezegd hoor, het is gewoon niet goed."
Ik keek opgelucht. Ik had er al zo ontzettend tegen op gezien. Maar ja wat nu? Mijn saturatie ligt op 82....
Vrijdag naar het MCA, We doen dan toch maar die enge scan. Het is een vereiste voor het VU, voordat ze überhaupt verder kunnen. Omdat na intensief overleg tussen mijn longarts en haar collega in het VU ze geen idee hebben wat er aan de hand is. Ze weten het niet, en deze scan laat dan in ieder geval de bloed-flow zien.....en dus vertrouwen dat alles oké gaat. En dat ik de reis in de trein een beetje overleef.
Zoon gaat mee,
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸