donderdag 11 april 2013

Goed nieuws

Daar zaten we dan, ik, ex-husband en orthopedagoge, met zijn drietjes tegenover de raadsonderzoekster. Van te voren hadden we duidelijke instructies gekregen over hoe het gesprek gevoerd zou worden en dat we vooral niet mee moesten gaan in het gesprek over het onderzoek. Gewoon even niks zeggen, niet meer dan dat wat we wilden zeggen.
Ik deed mijn introductie, en ex-husband knikte instemmend, orthopedagoge maakte het verhaal af. En toen kwam de bom op tafel.
Haar ogen werden ietwat groot en ze begon te knipperen, verbazing en verrassing alom, en orthopedagoge gooide nog wat er bovenop. Ze wist het niet zo goed, maar was van goede wil, dat zagen we zo ook wel. De gevleugelde zin van de orthopedagoge "Laat dit dan de uitzondering zijn!" ringt nog na in mijn oren......

Nog voor ik mijn huis weer instapte die middag ging de foon al, dat wat we verzochten was idd wel mogelijk ja! (uitstel dan wel stoppen van het onderzoek) Donderdag moest ze nog overleggen met de gedragswetenschapper maar ze zag zelf ook wel dat het beter van niet was dat het nu door zou gaan. Ik deed voorzichtig een hyperactief lachje toen ik ophing....zou het? Zou het dan toch??????

Vandaag kreeg ik het verlossende foontje. We hebben 4 maanden uitstel.....denk even aan half augustus...vakantietijd...zal wel wat langer duren. Zoon , ik en Dochter hebben een dansje in de kamer gedaan, Zoon juichte nog even heel hard en Dochter deed een flinke schreeuw. Opluchting.....man wat een opluchting......

Dan nu de onthulling van de bom die we op tafel legden. Dinsdag eerste gesprek met de genderpsycholoog...............


10 opmerkingen:

  1. Ik moest je laatste regel 3x overlezen tot het kwartje viel ... dat zal me een bommetje geweest zijn. Hopen dat uitstel uiteindelijk gewoon afstel wordt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar gaan we van uit, wat kunnen zij nu nog vinden wat de melding van bjz rechtvaardigd? Niets dus!....het rottige was dat alles geheim moest blijven, en ik het vertrouwen van kind niet kon beschamen. Anders was het wellicht nooit zover gekomen.....we gaan dit weekend een feestje bouwen!!!!!

      Verwijderen
  2. Ik begrijp niet precies waar jullie doorheen gaan. Ik begrijp wel dat héel lastig, en moeilijk, is.
    Ik begrijp wel dat jullie nu weer wat verder kunnen.
    Moeilijk sowieso. Sterkte - ook sowieso!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geweldig!Knokken kost bergen energie,maar je hebt wat bereikt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Poe, enerzijds dus opluchting, maar ook best nog een behoorlijk ingewikkelde weg te gaan evengoed... succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankje Sillie,
      de weg die komen gaat is er één van zelfontwikkeling, niet opgelegd maar ontstaan uit eigen vragen over zichzelf. Dat is wel een heel andere insteek niet waar?

      Verwijderen
  5. Fantastisch! wat fijn zeg, ik ben heel blij voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen