Zwijmelen op zaterdag; jokken

Ik zit in een stoel met daar naast al weken een alsmaar groeiende stapel met dossiers. Met daarin informatie, rapporten, contactjournalen en ga zo maar door. Van de een word ik nog triester dan van de ander, en ik besef me dat er nu al jaren stelselmatig heel naar over ons geroddeld wordt, op de meest venijnige manier.
De vertrouwensband waarvan ik dacht dat ik die met school had is er gewoon nooit geweest. Ik heb al die tijd te maken gehad met poesje aai, katje krab. In mijn gezicht lief, vriendelijk, aardig en maar glimlachen en luisteren en net doen of ze meedachten. Maar achter mijn rug om kwaadsprekerij.
Inmiddels heb ik het dossier van school en van FACT ook binnen. Wat ik daar tegen kwam, daar lusten de honden geen brood van(alweer) en ik vraag mij dan ook oprecht af...

HEBBEN ZIJ GEEN GEWETEN DAN??????

-Schoolpsychologe, die een verhaal verzon bij haar onderbuikengevoel, om maar aan te geven dat haar bezorgdheid oprecht was(maar het verhaal gejokt!)
-Intern begeleidster van school, die dat verhaal overbriefde met de vraag of zoon niet beter opgenomen kon worden zodat het lijntje naar school gehandhaafd bleef, omdat ze een niet- pluis-gevoel had bij mijn vraag om vrijstelling op 5a.
-Orthopedagoog van de instelling, die jokte dat zoon al zoveel behandeling had gehad en dat niets geholpen had dus opname nog het enige was wat echt zou helpen om zijn ontwikkeling te waarborgen(maar even vergat dat zij nog steeds moesten beginnen met behandeling)
-FACT die het ambulant overnam, maar die eigenlijk een geheime agenda had afgesproken met de instelling, nml toewerken naar opname.(zij jokten tegen mij)
-BJZ die al jaren dossiers bij elkaar jokt om zo hun bevindingen/meningen aangaande het probleem kracht bij te zetten. Feiten verzint, oude koeien uit de sloot haalt, en zelfs diagnoses neerpent die er niet zijn of die ernstig verouderd zijn maar wel helpen om aan te geven wat voor vreselijk groot risico zoon loopt in dit gezin.(en correctie weigeren, dus volharden in het jokken)
-En tot slot de rvdk, die zover gaat, dat informanten die ik geen toestemming heb gegeven toch proberen over te halen informatie te geven middels een artikel uit het burgerlijk wetboek, waarmee de raad in ieder geval geen strafbaar feit pleegt. (maar de ander wel, dus aanzet tot onwettig gedrag)

Dochter heeft gisteren haar verhaal gedaan,
en wij(vader en ik) mochten nog even oude koeien uit de sloot halen. Stom dat ik niet meteen de rem erop gezet heb, door te melden dat dit niet relevant was voor het onderzoek. Dan zit je je daar nog te excuseren ook voor iets wat niet eens gebeurd is (ze hadden erover gejokt) en dat over een tijd die ver ver achter ons ligt. Ik voel me nog steeds verdachte. Dat gevoel van....., dat gevoel gaat pas weg als we helemaal vrij zijn van bemoeienis en zij ophouden met jokken.

Een oudje dit keer, uit1985...het jaar dat ik ging studeren....

(¯`❤´¯) ✿.•*¨`*..¸.*❤ fijn weekend
  ´*.¸.•´♥