Zwijmelen op Zaterdag

De vakantie is weer voorbij. Het begon zo heerlijk. Zo vrij en zo ontspannen. En zakte toen in elkaar in ziek en zeer en bezorgdheid. Inmiddels ben ik wel weer wat opgekrabbeld gelukkig. Maar idd, ik ben nog niet gezond nee. Ik hoest nog steeds en niet zo zuinig ook. En stoer iets doen wordt nog steeds afgestraft met duizeligheid en moeten slapen daarna. Maaaaar de koorts is weggebleven!  Dus het virus is gekilled en de immunisatie gelukt!
Ik ben niet besmettelijk meer :)

En toehoen kreeg ik bericht van het VU. Van het gendertraject van Zoon. Ik zal kort en bondig blijven. Als ik zeg, dat ik denk dat de raad heeft geprobeerd om via hun alsnog hun zin te krijgen, ook al is de rechtszaak gewonnen, dan zeg ik niets teveel. Wat ik met het rapport aanmoet weet ik niet hoor. In de periode dat vader doodziek in het ziekenhuis lag en de rechtszaak speelde vonden zij het vreemd dat Zoon aangaf dat de genderdysforie niet zijn grootste probleem was!
Ja duhuh.
Hij stond voor veel grotere uitdagingen.
En, dat niet naar school kunnen ivm hooggevoeligheid, in hun ogen een daad van ultiem verzet tegen autoriteit is, vind ik dan weer vreemd.
Hoe dommelorig moet je als psychiater/psychologe wel niet zijn om dit niet te begrijpen en gelijk de oude diagnose van odd er weer bij te halen. Sjonge jonge zeg. Suf-pieeeeep...
Ik had ze met hun haren over deze pagina willen slepen en met elke hoek kennis willen laten maken. Even stampen erop. Maar ja....wat helpt het.

Daarom begin ik gewoon het weekend met Gerrie and the Pacemakers. Omdat ik al in de buik kennismaakte met dit nummer....en het heeeeeeel lang heb gehoord. Hij was best favoriet bij ons thuis ;)
Ik vind het een lief, vrij, zonnig en romantisch liedje. Zo eentje waar ik heerlijk het weekend mee in zeil.
dusss fijn weekend allemaal!!!!