Ik had gisteren een heel stuk geschreven, nog voortbordurend op mijn post van Zaterdag. En toen kwam ik aan het einde en blokkeerde ik. Durfde ik het niet te publiceren. Ik voelde ik me ineens zo kwetsbaar, omdat ik mezelf zo bloot gaf.
Allerlei negatieve overtuigingen vlogen door mijn hoofd en ik voelde me akeliger en akeliger. Je kent ze wel;
Wat moeten ze wel niet van mij denken
Waarom is iemand hier überhaupt geïnteresseerd in
Heb je mij weer hoor met mijn gezeur
Wees eens wat positiever, dan ziet de wereld er ook veel mooier uit
Volgens mij ben ik depressief
Zeurpiet
Zwartkijker
Chagrijn
Pessimist
Doe eens niet zo moeilijk!!!!
Zo slecht was jouw leven niet Bibje. Er zijn mensen die het veel slechter hadden. Die klagen toch ook niet. En die janken ook niet de hele tijd........
Ik kan er nog veel meer verzinnen hoor, maar dat kwam allemaal langs. En toen knikten mijn knieën bij wijze van spreken zo erg dat ik de laptop dichtklapte en ermee stopte. Het staat in de concepten. Ik wist het even niet meer.
Is er iemand wel geïnteresseerd in zoveel sores? Willen mijn lezers niet liever een gezellige blog lezen i.p.v. al die tranen en dat zware gedoe? Gaan ze weglopen? Zoals ik al meerdere mensen kwijt ben geraakt, omdat zij het even niet aankonden dat ik door een moeilijke periode heen ging? Raak ik nu weer vrienden kwijt?
Ja vast wel.
Het hoort ook wel een beetje bij het leven. Was ik eerst die consuminder-mamma, werd ik toen de mantelzorgende-thuisonderwijzende mamma, zoekende naar de betekenis in het leven rouwende mamma, vechtende voor Zoon mamma en nu sta ik hier. Ik voel me klein, kwetsbaar, maar eindelijk sterk genoeg om open te gaan.Hoe ik dit ga delen weet ik nog niet. Misschien zet ik mijn blogje van gisteren toch wel neer. Misschien ook wel niet. In ieder geval heb ik mijn eerste liedje gezongen (zie ZOZ) Daarna heb ik een heel pak zakdoekjes volgesnoten en ben ik cake gaan bakken. Het was wel een feestje waard ja!!!!!!
De kilootjes neem ik voor lief deze winter ;)
Alhoewel...als alle tranen gevloeid zijn ben ik vast een heel stuk lichter, niet waar?
Poeh, omdat ik niet kan inschatten wat jij allemaal in het leven bent tegengekomen, noch wat er nu speelt, kan ik geen goed oordeel vellen, maar ik wil ook niet echt oordelen. Je bent nogal in een heavy periode, merk ik aan je blog, maar als het je goed doet erover te schrijven is het toch prima. Wel denk ik soms (heel eerlijk), dat je misschien geholpen kunt zijn met goede therapie, maar die ligt ook niet voor het opscheppen. Mij erger je niet, en kan ik het even niet hebben, dan lees ik even niet mee. Gewoon gaan met die banaan!
BeantwoordenVerwijderenJa, heftige blogs (zeker meerdere op een rij) kunnen je lezers kosten, maar als ze dat niet aan kunnen, waren ze toch al niet in je geinteresseerd. Mijn ervaring is dat schrijven een enorme uitlaatklep is en de periodes dat ik die uitlaatklep nodig had kon mij de bezoekersaantallen niet schelen.
BeantwoordenVerwijderenEen andere ervaring is dat de 'open up' blogs vaak het best gelezen worden, en de meeste reacties opleveren. Zelden negatief.
Doe wat voor jou goed voelt. Denk in deze wat minder aan ons. x
Het is wel fijn als je terwijl je jezelf zo kwetsbaar opstelt ook wat ruggesteun krijgt ja... ik ga het meemaken :)
Verwijderenxxx
Ik sluit me aan mij bovenstaande reacties. Blogs die langdurig sombere verhalen vertellen, hoe eerlijk ze ook zijn, ...ik hou het niet vol om ze te lezen. Blijkbaar zit er een grens aan zoiets, terwijl ik een héél empathische lezer ben. Toevallig is dit een thema waar ik dit weekend over nadacht, waarom ik afhaakte bij een bepaald blog. Vond dat namelijk niet zo leuk van mezelf.
BeantwoordenVerwijderenEn toch...de teksten die het meeste 'werk' doen zijn de persoonlijke stukken. Ze raken de meeste mensen en geven de schrijver lucht en ruimte voor genezing.
Misschien heb je nog niet genoeg afstand kunnen nemen tot je conceptlog??
Wat hierboven ook geschreven werd...wanneer het mij als lezer teveel wordt, dan lees ik even niet mee.
Ik heb hem herschreven en herschreven en nu gepubliceerd. Hij was nog niet klaar blijkbaar ;)
VerwijderenAnita Wiebeltjes Vlasje Marieke en Angelique
BeantwoordenVerwijderenxxxDank jullie wel voor de aanmoedigingxxx
Jouw blog, jouw verhaal. Als je het vervelend vindt hoe mensen reageren dan kan je altijd de reageerknop uitzetten (in je hoofd of daadwerkelijk in de software hier).
BeantwoordenVerwijderenEn niemand hoeft hier te lezen; alles is vrijwillig en vind je er niets aan, dan ga je vrolijk naar een ander blog.
Ik ga zo je andere stukje lezen; eerst even een kopje thee maken voor mijzelf :)
je hebt helemaal gelijk!
BeantwoordenVerwijderen