Toch maar wel Zwijmelen op Zaterdag

Ik wou eigenlijk een weekje overslaan. Inspiratieloos ben ik. Ik weet niet meer waar ik over moet schrijven, het lijkt allemaal op elkaar. Elke dag weer dezelfde rituelen. Nou ja, gewoon geen zin dus......
totdat ik net naar Vlaanderen vakantieland keek en dit lied voorbij hoorde komen.
Hè ja...
Enya!!!!!!
Dat is lang geleden.
Jaren was Enya mijn favoriete kerstmuziek. Ik had veel van haar.
Nu niet meer, een deel van de collectie is gesloopt :(
Het zit namelijk zo; ik had een heel ondernemend dreumesje, die ook graag muziek luisterde. Als zijn mamma dan even niet oplette zette hij voor haar(jawel) een muziekje op. Natuurlijk waren zijn dreumesvingertjes nog niet zo goed in het open en dicht doen van de cd-speler. Zo kwam het dat er wel eens een cd klem kwam te zitten. Met de nodige krassen tot gevolg. Mijn meest favoriete cd's zijn als eerste gesneuveld, die lagen altijd bij de cd speler. Vader kopieerde op een gegeven moment alle overgebleven cd's. Zo is de rest gered. Om uiteindelijk voorgoed achter in de kast te belanden. Te vaak gehoord, en inmiddels heb ik zelfs geen cd-speler meer, ook dat nog.
Kerst muziek dus...
want deze cd kocht ik in de maand december. Toen ik conform de mode, een kerstboom in een geglazuurde pot had staan. Getooid met papiermacheeballen, Schots geruit en poezieplaatjesachtig versierd. Strikjes van rood fluweel en een enorme crêpepapier strik om de pot. Gekleurde lichtjes!!!!!!!
We schrijven 1990.
Jah......afgelopen maand mijn jubileum behaald. Ik woon nu officieel 25 jaar in een huisje. Eigenlijk is dat best een klein feestje waard toch?
Vind ik wel!
Maar eerst Enya.
Fijn weekend!