woensdag 29 april 2015

Bij ons komen ze niet en dat willen we graag zo houden.

Ik heb er slecht van geslapen. Na Pauw gisteravond was ik niet meer rustig. Ik schreef mijn blog, en ik bleef piekeren. Want hoe is het toch mogelijk dan in een beschaafd land als Nederland zoveel onbeschaafde mensen rondlopen?
Dat er zoveel mensen zijn die doen of hun neus bloed, en als ze er niet meer omheen kunnen de zwarte piet naar slachtoffers speelt?
Hoe kan het toch dat een kind als Anthony eerst geleerd wordt weerbaar te zijn, en als hij deze les in praktijk brengt en het zo uit de hand loopt, vervolgens alle schuld op zich moet gaan nemen?
Waarom moest hij het zelf allemaal maar opknappen?
Waar waren de getuigen, die ook hulp boden?
En waarom komen de treiteraars er nu weer zonder schuld vanaf?
Wie waren die jongens die hem zo het leven zuur maakten?
Waar is de lijst met namen?
Waar zijn de ouders van deze kinders?
En waarom springt de pers boven op een moeder wiens kind 12 jaar lang getreiterd is, en inmiddels zelf ook  aan het einde  van haar latijn, door haar ter verantwoording te roepen? Heeft zij haar best dan niet genoeg gedaan? Was zij geen roepende in de woestijn?

Wij hebben het allemaal meegemaakt,
het pesten, het buitensluiten, het opjagen , het de schuld krijgen, het nu nog steeds roddel en achterklap horen zonder dat we de personen ook maar ooit spreken of zelfs zien, die dit rondstrooien. Het is als een gebed zonder einde,
het is als vervolging terwijl je onschuldig bent.
En waarom?
"Anders worden we zelf gepest," zo was de reactie van 1 van de kinderen, en zo was de reactie van de buren. "Bij ons komen ze niet, en dat willen we graag zo houden."
LAFHARTIG
HARTELOOS
SCHIJTERIG
Dat is wat ik van al dat soort mensen vind!

Iedereen heeft recht op een mooi leven, gekoesterd te worden, blij te zijn, geliefd te zijn, genoeg te zijn, zichzelf te zijn, ongeacht de norm. Het is je hart waar het om gaat. Ik hoop dat Anthony en zijn moeder hun hart durven laten spreken, de liefde durven laten stromen, zichzelf lief durven te hebben, ondanks alles. Dat ze pijn los kunnen laten, en schuldgevoelens geen kans geven.
Tegelijkertijd hoop ik ook dat de mensen die nu zo hard zijn, zachter worden. Hun hardheid doorbreken en zachtheid en vriendelijkheid en liefde toe gaan laten in hun leven, zodat ze niet hun pijn, boosheid en razernij op een ander hoeven te projecteren.  
Maak het goed, geef haat geen kans meer, sluit het buiten.
want dit is wat pesten doet....


*´¨)En dit is
¸.•´¸.•*´¨)wat we willen bereiken!
 (¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★ Enjoy *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★Fijne Dag *¨*•.¸¸..

2 opmerkingen:

  1. Tja waar zijn de ouders van de treiteraars ? Schoppen slaan schelden en buitensluiten is wat er met je kind gebeurd ,als ouders huilend voor het raam staan als je kind uit school moet komen .Onbegrip is alles wat wij kregen en we waren zo machteloos .Ouders die zeiden ze moeten het samen maar uitzoeken ,een schoolhoofd wat vond dat ze '' wel erg veel '' aandacht vroeg .Nu kan ze er wat beter mee omgaan ,45 jaar is ze nu .Op een school reunie kreeg ze de bevestiging van een paar klasgenootjes van toen die haar vertelden hoe vreselijk ze het hadden gevonden voor haar dat ze zo gepest werd en het niet verdiende en dat heeft haar zo geholpen om het wat achter haar te kunnen laten .Die woorden hebben haar echt geholpen ,ze verdiende het niet !! En stom misschien maar ik zit weer te janken bij alle herinneringen ,ben zelf ook flink gepest vroeger .En weet je het zal gewoon niet ophouden ben ik bang voor.
    Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Veel mensen zijn meelopers. Lopen zonder na te denken achter de mening van anderen aan. Of lopen achter degenen met de grote mond aan om niet zelf aangevallen te worden.
    Als kind ben ik van school gepest. In het Sophia kinderziekenhuis heb ik niets geleerd. Mijn ouders hebben het niet voor me opgenomen. Alles heb ik zelf uit moeten vinden.
    Ik heb weerzin gekregen tegen mensen die zeggen: "Als je er niet aan doodgaat, word je er sterker van."
    Het wordt er niet beter op in de wereld.
    Eén ding weet ik zeker: ik zal overal ongeacht wat 100% achter mijn kind staan!

    BeantwoordenVerwijderen