Dolle Dinsdag

Woelige baren- foto van Arienne Blokdijk

Het waait hard,
erg hard, wild en woest giert de wind hier om het huis.
Jankend en bulderend beukt het tegen de ramen op en doet ze rinkelen bij elke woeste vlaag.
Code oranje, ik kwam er laat achter dit keer.
Het scheen zondag ook al zo'n wilde dag geweest te zijn.
Maar toen zat ik in huis, opgekruld in de stoel te lezen en te schrijven. Beetje te dromen. Geen besef van de wereld daarbuiten. Bij te komen ook van de week vol verwerken van verleden pijn en angst.
Het was een wilde rit. Een onthullende ervaring. Een openbreken na bijna een kwart eeuw.
En het openbreken was niet pijnloos.
Het was rauw en scherp, snijdend en brandend, het was scheurende pijn. Eén, die me op mijn knieën bracht. Waarbij ik smeekte om hulp. Of ik alsjeblieft los mocht laten.  Terwijl de storm in mij woedde, gingen de sluizen open en liep het water weg. Eindelijk!
Het liet een schone wond achter.
Door de tedere zorg van hoop en liefde zal het helen.
En zal ik steeds dichter bij mijzelf komen.
Hoe meer ik mezelf ben, hoe liever ik mezelf heb.
Hoe meer ik kan gaan vliegen.
Zelfs op de stormwind!
Dan hoef ik me niet meer schrap te zetten maar sla ik mijn vleugels uit. Op weg naar mijn bestemming. Wetende dat onder mij een landings-weg ligt, die ik zelf heb aangelegd. Voor als ik ooit terug wil komen.

*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★Hartverwarmend waren de reacties van jullie allemaal zaterdag. 

Dat deed me heel veel. Dank jullie wel! *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★Dankbaar ben ik ook dat ik anderen tot troost heb kunnen zijn *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★

Stoere vissers trekken zich niets aan van de storm-
Foto van Petra Vermeij

Foto van Shevana Pronk-
strandhuisjes bij Julianadorp spoelen weg, de vakantiegangers zijn geëvacueerd.

Woelige baren- foto van Joris Schutte

.