Het valt me op dat ik eigenlijk altijd maar bezig ben met ergens aan te komen. Ik ben er nog niet maar ik wil er wel heen. Naar dat mooie goede leven , of die leuke baan, die fijne relatie, die opleiding, dat succes, dat mooie huis met die prachtige tuin.....aldoor onderweg. Ik ben op reis, en ik blijf op reis. Iets waar ik eigenlijk helemaal geen zin meer in heb. Ik ben moe van dat reizen, dat rusteloze zoeken.
Wie zegt mij dat ik niet allang ben aangekomen? Dat dat hele gereis, naar weet ik veel waarheen, helemaal niet nodig is, omdat ik precies daar ben waar ik nu moet wezen? Dat het gras onder mijn voeten het aller groenst is van allemaal. Dat ik dus gewoon mag rusten in het zijn waar ik nu ben......
Precies, dat bedoel ik dus,
ik heb het door.
Wat een zaligheid.
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten