Zwijmelen op zaterdag

Helemaal in stijl,
 net zo oud als Zoon nu ;)

Of het nu de beat van de drum was , of de uithalen van de mannen , of het sexie gehuppel van Adam Ant of dat gefluit aan het einde van dit liedje weet ik niet meer hoor, maar Adam and the Ants deden mijn puberhart een tandje sneller slaan.
Ik weet wel dat ik mijn eerste lp van hun kocht (voor F11,95 bij Frans Selbach) toen ik eigenlijk een lp van Chubby Checker zou kopen. Het was de eerste daad van "verzet" tegen mijn ouders.
De eerste keer dat ik helemaal zonder rekening te houden met wat zij mooi vonden iets kocht.
Helemaal de eerste keer dat ik niet lief gevonden hoefde te worden.
Jaha, dat was dus een mijlpaal ;)
Vanaf dat moment was ik dus FAN!!!!!
Hing ik op de deur van mijn kast een levensgrote posters van Adam en zijn Ants(zwijmel zwijmel katzwijm) en dreunde de drums door mijn boxen.
Mijn vader was niet blij, en de stop werd er toch regelmatig even uitgedraaid als hij het gedreun helemaal zat was. De buurjongen draaide zijn muziek een tandje hoger(hij sliep naast mijn kamer) en buurvrouw mopperde op het straatje achter.
Kon me lekker niks schelen!
Natuurlijk schrokken mijn ouders zich een hoedje, want weg was lieve Bibje, en weg was dat brave meisje....ineens ging ik in zwart en (nep) leer, begon ik make-up te dragen en deed ik liever dikke vette brieven schrijven naar mijn penvriendinnen in Ant-land dan mijn huiswerk. Hele boekwerken zijn geschreven.  De spanning om, als ik van school kwam, een brief op de schoorsteen te vinden....
ZUCHT

Nu gaat dochter alweer naar de middelbare,
we zijn afgelopen woensdag geweest om met haar nieuwe klasgenoten kennis te maken.
Ze heeft er zin in,
ze is mijn laatste,
en ja....ze is ook FAN :)