Mijn vader

Ik dacht vanmorgen dat ik wel oké was, maar nu zit ik toch weer met tranen.( het liedje is ook zo emotioneel...)
Ik weet nog dat mijn vader na de dood van zijn moeder jaren verdwaald was, hij deed het wel oké hoor maar de glans was er vanaf.  Hij werd rusteloos, emotioneel en hij raakte in 1 klap in de midlifecrisis. Alles draaide om herinneringen maar ook om pogingen om zijn leven vorm te geven. Zijn dromen af te stoffen, ruimte voor zichzelf te creëren.
Toen na een jaar of 6 de onrust zo groot werd zei hij op een dag tegen mijn moeder dat hij NU naar het graf wou. Dus togen ze naar Oosterland op de scooter.
Wat daar precies gebeurde weet ik niet,
mijn moeder vertelde later,
hoeveel zorgen ze zich had gemaakt om hem al die tijd.
Dat hij daar heel emotioneel geworden is, en lang heeft gestaan en dat daarna de rust in zijn hart kwam.
Het is Vaderdag,
de vijfde alweer zonder hem,
en de rust is nog steeds niet helemaal weergekeerd in mijn hart,
misschien wordt het tijd dat ik ook naar het graf ga.....................