Reset

Ik heb last van een writersblock,
het lukt niet meer,
een miljoen woorden en gedachtes in mijn hoofd maar niet weten waar te beginnen. Ik begin helemaal nergens nee, ik schrijf wel een stukje heen, al weet ik amper waarover ik het dan moet hebben. Want waar praat je over als je de schrik weer om het hart hebt, en bijna zeker weet dat de rechtbank eraan zit te komen?
Over hoe ik me nu voel?
Ik ben zo vreselijk moe dat ik steeds slaap overdag, allemaal hazetukjes hoor, allemaal hazetukjes. Maar toch!
De ogen vallen dicht, en het lukt me ook niet om ze open te houden op dat moment.
"Je loopt op de reserve van je reserve tank", merkte mijn advocaat fijntjes op vorige week. Ik wou me nog groot houden, stoer doen, een beetje eromheen gaan. Maar de indringende blik kon ik niet ontwijken, dat lukte gewoon niet.....en ik brak. In duizend stukjes........

Dus ben ik nu weer aan het gutsen. Heb ik mijn vensterbank-atelier weer ingericht en de stapel gummen tevoorschijn gehaald. In drie dagen heb ik inmiddels 10 stempels gegutst en nog 3 liggen er te wachten. Duizenden ontwerpen zitten in mijn hoofd. Het is als weglopen voor het hier en nu....even niet hier zijn.... Orde in de chaos scheppen, het hoofd resetten en opnieuw programmeren.......
Ik mag mijn dromen niet loslaten,
ik mag nu niet opgeven.
Niet nu ik al zover gekomen ben.