Ik wil vrij zijn mam....

Woensdag,
breek van de week dag.
Gisteren de advocaat van ons(de ouders) bezocht. Vandaag is de advocaat van Zoon aan de beurt.
Zoon is14 dus hij moet ook zijn zegje doen. En daar ben ik ontzettend bang voor. Want zoon is geen prater. En als hij al praat kan menigeen er geen kaas van maken. Zoon praat namelijk in beelden, en gaat ervan uit, dat je die wel hebt opgevangen. Hij denkt het gesprek zeg maar. Probleem is dat ik weliswaar zijn beelden wel opvang, en als ik het niet begrijp flink doorvraag, maar de rest van de wereld doet dat vaak helemaal niet. Die verbinden er een conclusie aan nog voor ze eigenlijk echt gepraat hebben. Toch moet hij daar zijn zegje doen.
En dat geeft stress,
mega stress,
en angst,
want zelf weet hij als geen ander dat men hem niet echt verstaat. En hij weet ook wat voor consequenties dat gehad heeft. Dus kreeg ik gisteren te maken met een mega boze bui die eindigde in een mega huilbui.
"Ik wil vrij zijn mam. "snikte hij tegen mijn schouder. "Ik wil niet dat ze me willen opsluiten. Ze moeten me met rust laten."
Wat moet je daar nu als moeder op zeggen?
Ik wil ook dat ze ons met rust laten!
Nog 1 week tot de rechtszaak.......

Over de muur......

Ik zit zo ontzettend vol met slijm, al weken, en het wil maar niet echt over gaan.
Het gaat in van die golven....zo denk ik , ja het is bijna weg....en dan word ik weer wakker en heb ik de hele nacht liggen piepen. Het meest irritante nog wel is dat het niet in de longen zit maar in de keel.
Mijn vermoeidheid werkt natuurlijk ook niet echt mee om echt beter te worden.
En die vermoeidheid die raak ik niet eerder kwijt dan dat ik weer rustig kan slapen.
Dat we weer echt veilig zijn.
Dat ik niet iedere nacht rechtop zit met mijn hart in mijn keel, omdat ik bang ben dat het allemaal toch heel erg fout af gaat lopen. Dat ik weer ontspannen kan. Opgelucht kan ademen. Dat ik voor ik 50 wordt dan eindelijk eens een echt vrij mens ben......
In '89 is de muur gevallen en werd het Oostblok vrij. Zegt men
Maar wat is vrijheid als mensen elkaar via kliklijnen verdacht maken, ouders zich bij de amk moeten verantwoorden, omdat iemand anders kwaadspreekt over hun, en zo ook hun kinderen daardoor nog kwijt kunnen raken. Wat is vrijheid als je zelf niet meer mag bepalen wat goed voor je is en dat iemand anders dat voor je gaat bepalen op straffe van
Wat is die vrijheid .....
Als je bang en voorzichtig met je mening moet omgaan?
Ach, wat is nou die heilstaat, zeg mij wat is ie waard,
Wanneer iemand die afwijkt voor gek wordt verklaard?.......

Zwijmelen op Zaterdag

Herfst 1981, zittend aan mijn bureautje. Voor me een dikke vette brief van Jo, geschreven gedurende de week ervoor. Ze schreef altijd in haar pauzes. Ging eigenlijk nergens over, maar dat deerde niets, ik was dol op haar post. En ik schreef natuurlijk net zulke dikke vette brieven terug. Die schreef ik dan tijdens de les, als ik eigenlijk moest werken..... We versierden onze post ook. Als ze nieuwe kleding had gekocht(want Jo was rijk, ze had een baan!) dan tekende ze haar nieuwe aanwinsten. Als ze make-up had gekocht dan smeerde ze deze op de brief, veegjes ogenschaduw en blush en lippenstift en nagellak! Ze stopte ook regelmatig kleine cadeautjes en plaatjes in de brief....
Eigenlijk had het wel iets magisch, zo'n brief waar je echt op moest wachten. Wat een hele reis maakte door het land, wat je echt vast kon houden en bewaren, want ik heb ze nog!
Ik heb ook de brieven van Mo nog, en die van Maria( van de fanclub), en Laurens, en Jan Dirk en Pien, en van Nelly...lieve Nelly......
Tegenwoordig schrijven we geen brieven meer.
En ik schrijf eigenlijk ook bijna geen mails meer.
Tegenwoordig zet ik snel en vlug allerlei korte mededelingen neer op facebook, en hoop ik dat daar op gereageerd wordt. Ik gooi als het ware een hengeltje uit, en het visje wat bijt die haal ik op.
En reken maar dat ik blij ben met alle visjes die willen bijten.
Het irritante is wel dat ik niet echt meer kan wachten, ik zit ongeduldig te kijken en te controleren en te balen als er niet gereageerd wordt. En dat gebeurt best vaak natuurlijk met die losse flodders die aan niemand in het bijzonder gericht zijn.
Nee dan die brieven......
Helemaal speciaal voor mij!
Die me verwelkomden op de schoorsteenmantel als ik uit school kwam.
Dat was pas echt schrijven naar elkaar.

Dus daarom Queen,
die stond op mijn playlist (cassettebandje :) nèt voor 'That Vodoo' van Adam and the Ants en ná 'Maid of Orléans' van OMD. Opgenomen tijdens de radioshow van Ad Visser, op maandag middag ergens tussen 4 en 6. Wanneer ik eigenlijk huiswerk moest maken, en in plaats daarvan zat te schrijven. Dat was genieten.......

One day in your life

Eerste dag echt helemaal alleen sinds tijden,
dwaalde wat door de tuin, knipte hier en daar wat bij, plantje verzet(geen idee welke want het is een aankomenwaaiending wat men ook wel onder de onkruid schaart) en toen ben ik uit pure verveling een cake gaan bakken. Wat moet je anders hè.
Tjokvol stress, want de datum is bekend! En dat is dan wat ik doe..... eten......sinds ik gestalkt wordt door bjz ben ik al 10 kilo aangekomen. Ik baal ervan, best wel. Ik was altijd zo superslank, ik ken mijn eigen lijf amper terug.
Maar hé als dat nou alles is,
maar dat is niet alles nee.....

Goed ik ga niet verder,
hier stopt het,
ik ga nu iets leuks doen,
denken,
eten,
en luisteren naar dit nostalgische muziekje uit de zomer van 1980. We waren toen op vakantie in Schin op Geul. Sweet Memories!!!!!!

Ik staak

Ik ben in staking,
ik doe vrij weinig en ik hang hier een beetje rond. Ik ben nu even helemaal alleen. Dochter is bij vriendin en Zoon is bij vader. Het is hier leeg en heerlijk rustig. OOOh zo heerlijk rustig.
Zo rustig dat ik vanmiddag zelfs even moest afkicken en tegen het konijn begon te praten, ja zo erg is het dan met mij. De kat was een blokje om. Normaal moet hij mij aanhoren......ze zullen wel denken als ik zo in mijn eentje door mijn tuin dwaal en praat. Ach nou ja.
Op tafel ligt de stapel voor de rechtbank, maar ik kijk er mooi niet meer in. De rapporten van de experts zijn geschreven en volgende week gaan we een verweer maken. En dan doe ik helemaal niks meer. Geef ik het over aan de voorzienigheid.

jah en dan verder...verder weet ik het even niet. Even niks maar denk ik....even een muziekje, lekker ronddwalen in verleden land, in meisjesland, in zomerdagen van weleer. Toen ik met de vriendjes/innetjes van de buurt door de lage duintjes in de lange colonne aansloot op weg naar het strand. Toen was het nog stervensdruk op die route....toen stond Laan nog met zijn ijsco karretje boven aan dat huisvrouwenstrandje. Toen had je daar ook de reddingsbrigade nog met een keet staan. Fijne herinneringen die zich deze vakantie aan mij opdringen.
En daar voed ik mij nu mee.
Dussss daarom een optreden uit TOPPOP!!!!!
~Enjoy~




oja...ik heb mijn wattpad-story ook weer ge-update...voor wie geinteresseerd is ;)

Woordeloze woensdag

Maar niet zonder liedje natuurlijk ;)


~Fijne dag~

LAN party

Hang in bed rond, kan niet erg op gang komen, lees wat blogs over perma-cultuur en over Mine-Craft.....rare combi ik weet het. De eerste is mijn interesse, de tweede, die van Zoon.
Ik was op zoek naar info, omdat ik het wilde plan opgevat had, met een aantal moeders van de thuiszitterslijst op facebook, om een LAN-party te gaan organiseren en zo de mannen samen te brengen in hun hobby. Gisteren is het dan gelukt om een paar knullen virtueel aan elkaar te koppelen. Van nu af moeten ze verder de relatie zelf gaan uitbouwen hahaha
Wij komen weer in actie voor het organiseren van de party.
Ik wist al langer dat het niet zomaar wat gamen is.
Door de jaren heen heeft Zoon door het gamen heel wat competenties behaald. Spreekt hij vloeiend Engels, programeert hij een aardig eindje weg. Heeft hij geinspireerd door bepaalde games geschiedenis bestudeerd van de periodes, die erin voorkwamen. Maakt hij zijn eigen spel onderdelen, verzint zelf nu een spel.  Vergroot onderweg zijn ruimtelijke inzicht, strategische vaardigheden, rekenvaardigheden, creatieve oplossingsvaardigheden. Alsmede zijn sociale vaardigheden, doordat hij moet samenwerken en overleggen en problemen oplossen met anderen  én hij maakt ook nog eens vrienden. Elke morgen eerst een babbeltje en vertellen hoe het gaat ...Yo Bro.....
En wat mij ook opgevallen is, is dat hij in deze virtuele wereld, zijn rol als meisje aan het oefenen is. Het is dus ook nog eens therapeutisch voor hem.

En dan maken ze zich bij BJZ zorgen over hem....want hij gamed zoveel.
Alsof een hele dag aan een tafeltje met schermen er om heen, achter een boek met veel te laag niveau, in een klas met kinderen, die stil moeten zijn nu zoveel beter is.....
(sociaal wezen doe je in je vrije tijd en niet in de klas!!!! gevleugelde uitspraak van mijn collega's)
Ik durf het te betwijfelen.
Ik durf het zelfs sterk te betwijfelen of hij zoveel slechter af is.
Zeker is wel dat hij nu een stuk beter in zijn vel zit, niet meer zo overprikkeld is, meer uitdaging krijgt en minder obstakels op zijn pad tot groeien heeft. Want nee hij gamed niet alleen maar.....hij doet nog heel veel meer andere dingen.
Hoe is het toch mogelijk dat school zijn lust tot leren zo kapot heeft weten te maken. dat hij daar onderuitgezakt en niet geinteresseerd raakte.
Wat een gemiste kans!
Wat een verspilling van belastinggeld.

Ik eindig met een broeierig liedje, past helemaal bij dit weer.....

Pfffffff wat is het warrum

Zweterig ben ik, en dan moet de dag nog beginnen.
Hier in huize Bibje is er maar eentje die helemaal opleeft bij dit weer, en dat is Dochter.
Poepiebruin en helemaal geen last van de hitte, kan je zien dat bij haar de Mediterrane genen goed de overhand hebben. Bij haar wel.....kan ik best wel eens jaloers op worden. Met mijn lelieblanke, snel verbrande rossige haren huidje :(
Afijn,
Zoon (ook al zo lelieblank) en ik hebben het warm, errug warm. Warmer dan warm.....vies warm.
En avondstrandwandelingen zitten er nu niet in.
Mijn lijf wil niet zo best,
maar dat is nog niet het ergste,
Dochter heeft tijdens een wilde rit naar het strand vorige week haar enkel aan de trapper gestoten en die is nu blauw en pijnlijk gekneusd. Ze is dus weer aan het loungen, voetje omhoog, beetje chillen op bed. Want donderdag moet het wel over zijn....dan wil ze weer op het paard klimmen. Het lijkt erop dat ze over haar angst heen is. Op naar een nieuwe ronde dus, maar wel bij een andere manege. Eentje die wat liever is voor de paardjes.

Aan het einde van de week gaat Zoon ook weg, met vader naar Hamburg. Naar Miniatuur wunderland. Minitreintjes kijken, iets wat al jaren op de agenda staat. En dan gaat dochter ook nog te logeren en heb ik zomaar het huis eventjes helemaal voor mij alleen...ooohohoho...dat is lang geleden.
wat ik dan ga doen?
NIKS!!!!!!! hahaha

We gaan ook vandaag voor een oudje,
ik zie mezelf nog liggen in de grote vakantie, met de vakantieposter op de muur en een hele stapel kameleon boeken die mijn opoe uit de kelder had opgediept. Mijn oom hoefde ze niet meer en ik was de boekenwurm in de familie. Ik heb ze liggend op mijn buik, allemaal uitgelezen in die vakantie. Heerlijk, lekker lui...net als dochter nu dus. Voor de rest zat ik hele dagen op het strand met een hele club vriendinnetjes en vriendjes. Mooie tijden.....zelfs vuurtje stoken kon gewoon nog en deden we regelmatig. Ik had best een avontuurlijke jeugd ja , eigenlijk wel.
Dit was toen een dikke vette hit!


~Fijne dag~

Wattpad

Eigenlijk hadden we al fris en fruitig naast het bed moeten staan, chipper zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen. Want de krantjes moesten al bijna allemaal in de bus liggen....tjah en dan zit ik gewoon nog in bed en heb ik eigenlijk he-le-maal geen zin in die wandeling in de zon. Ik heb nergens zin in....bedenk ik me ineens, ik wil gewoon slapen, lekker snoezelen in de tuin in een hangmat ofzo? oooo lijkt me zalig. Beetje schommelen, beetje dommelen. Af en toe een slokje zelfgemaakte citroenlimonade....er is niets fijners te bedenken nu op dit moment.
En dan in mijn hoofd het verhaal wat ik aan het schrijven ben verder laten uitrollen....het is voor het eerst dat ik het gevoel heb dat een verhaal van mij zich aan het uitrollen is. Geeft me een machtig gevoel van spanning, want ik had een idee en ineens ging ik een paar dagen geleden de bocht om. En nu kan ik dat idee niet meer volgen maar moet ik het verhaal volgen. Wonderlijk hoe een verhaal alle kanten op zou kunnen gaan. Hoe ik terug zou kunnen gaan naar die bocht en de andere kant op gaan. Dan wordt het een heel ander verhaal. Ja....echt wel.
Maar ik moet nu dit verhaal volgen, ik moet nu wel doorgaan.
Ik weet niet of de dames het zo leuk vinden nu hoor, want het verhaal gaat ineens niet meer over tieners. Tenminste, een paar dagen geleden niet. Wie weet waar het nu weer heen gaat. Ik ben eigenlijk zelf net zo benieuwd.

Dochter schrijft op wattpad, een app op de foon en een website, waar je je verhalen kunt publiceren. Natuurlijk schrijft ze over haar helden in de muziek(daar gaan bijna alle verhalen over trouwens in die Teen categorie, er is ook niks veranderd ;)  Nu las ik dat, zoals het een goede moeder betaamd, en toen kreeg ik ineens het idee om er een spin-off van te maken. Dat ik de moeder van de hoofdpersoon was die haar verhaal ging vertellen. Ze had namelijk een verhaal verzonnen met geheimen die de moeder had enzoooo. Ik dacht, laat die moeder haar verhaal doen! Zo gedacht zo gedaan. En nu ben ik 5 piephoofdstukjes verder. Natuurlijk vind ik mijn verhaal zelf nog het beste hahaha, erg veel lezers heb ik niet, maar ach....tis wel heel leuk om te doen, even lekker dwalen in een ander verhaal, een ander leven, ja, doet me best wel goed ja.
Wat?
De link?
Oei, straks vinden jullie het zo dom....nou okeeeee dan, komt ie hoor  http://www.wattpad.com/20653621-little-mother
Enjoy


Even een oudje, favoriet van mijn vader, omdat hij geloofde in mijn schrijverij....de lieverd!

Zijmelen op Zaterdag

Even een weekje over geslagen, ik had er gewoon geen zin in, en vannacht ben ik het glad vergeten. Ik ben ook zo ontzettend moe, ik kon gewoon de ogen niet meer open houden. Zoiets raars eigenlijk dat je met je ogen dicht onder de douche staat, je afdroogt, je pyjama aandoet, naar bed loopt, volkomen "helder" in je hoofd maar je lijf doet niet meer mee. Ik heb mijn ogen af en toen met de hand geopend, de klepjes omhoog geduwd zeg maar......het moet ook niet gekker worden hoor. Dat je zo gestrest bent dat je je hersenen niet meer in de ruststand kunt zetten. Dat mijn ingewanden zijn gaan staken en toen kreeg ik natuurlijk longproblemen.
Gelukkig  doet alles het wel weer zo ongeveer.
En we hebben even een dagje zon-vrij,
is ook wel lekker,
even pauze van dat heldere licht en dat bombardement van energie ;) het kan ook te gek hoor.....

Vandaag gaan we naar de film,
een of andere super futuristische film,
uitgekozen door Zoon en Dochter,
ik weet niet of ik het wat vind, hij is nog 3D ook :(
maar maakt ook niet uit, als ik moe of duizelig wordt doe ik gewoon de ogen dicht en ga ik slapen hahahaha
Fijne zaterdag allemaal


Nee het past totaal niet dit nummer, maar ik werd er mee wakker en het klinkt zo lekker vrolijk, dussssss daarom Tom Jones :)

Het is nog vroeg

Half 9,
stilte in huis,
ik zit nog in bed, doe ik tegenwoordig wel vaker. Dat niet opstaan en de hele ochtend in bed hangen met de laptop op schoot. Ontbijtje op bed, muziekje, beetje schrijven en lezen en voorbereiden op wat komen gaat. Het is vakantie. Voor de zoveelste keer op een rij een thuisblijfvakantie.
Ik baal  van de thuisblijfvakanties.

Dochter niet,
die ligt bijna hele dagen te loungen op bed,
onderhoudt haar contacten via Skype en whatsapp,
zingt, schrijft en leest in haar kamer.
Staat 's avonds te kijken hoe de zon ondergaat en 's nachts te sterren kijken op haar balkon.
Ze was echt wel moe van dit schooljaar,
en heeft haar sociale bezigheden op een heel laag pitje gezet.

Zoon is een heel ander verhaal,
die heeft last van de zoveelste verandering dit jaar.
Flexibiliteit is niet zo zijn ding, zeg maar.
Bovendien verveelt hij zich....best wel....tis allemaal zo saaaaiiiiiiii

Saaaaiiii is het ja,
ik ben moe,
ga zo toch nog even een knipje doen...met muziekje aan....ja......
fijne dag allemaal!

Zit ik dan......

Al dagen zit ik met het rapport van de Raad op mijn schoot. Ik lees en lees en lees en onderstreep en zet dingen in de kantlijn en ik bedenk en bedenk en bedenk maar ik weet niet waar te beginnen. Ik zit hier maar en weet gewoon niet meer waar ik beginnen moet. Op de achtergrond schrijft de orthopedagoge een stevige reactie op het rapport en de advocaat is bezig en ik zit als verlamd.
Ik vraag me af of men wel door heeft wat voor een ellende ze over ons af hebben geroepen.

Jawel, dat weten ze wel....dat deden ze zelfs expres.

School heeft aangegeven aan de Raad dat het plekje wat ons beloofd was, helemaal niet bestaat. Er moeten eerst stevige voorwaarden geschapen worden, zo niet dan geen plekje. En dat plekje is ook alleen maar voorlopig. Totdat er meer passend traject is gevonden, want school eist een intensief hulpverleningstraject! School eist...school zit op de stoel van de psychiater, school is spreekbuis geworden van Triversum.
Juf heeft het zelfs zo bont gemaakt dat ze letterlijk heeft overgenomen uit het dossier van Triversum en volledig buiten haar boekje stelt dat de hulpverlening zeer uitgebreid en intensief moet zijn en gericht op het hele gezinssysteem en op de diverse personen apart.
Huh?????
Pardon?????
Alsof ze zelf de psychiater is....ipv een lerares. De brutaliteit om zich zo op te stellen. Ik snap gewoon niet dat mensen zich laten lenen voor dit soort praktijken.
En schokkend, ronduit schokkend vind ik het dat school niet eens begrijpt dat een kind met autisme een vertraagde ontwikkeling doormaakt. Dat ze bezorgd zijn dat Zoon niet leeftijdsadekwaat gedrag vertoont, en dat er volgens hen daarom stevig ge-therapie't moet worden....alsof gras sneller groeit als je eraan trekt.
Al met al dus geen goed nieuws.
Het ziet er naar uit dat ik op zoek moet naar een andere manier van onderwijs verzorgen voor Zoon, een zogenaamd Miep-Ziek contract? Duidelijk is wel dat school de verantwoordelijkheid voor zijn scholing niet wil nemen, ook niet op afstand.
Kunnen we na de rechtszaak ook nog op zoek naar passend onderwijs :(
Vakantie?
Die hebben we dit jaar niet.

Ik ga nog maar weer een poging doen om mijn verweer op papier te krijgen.
En blijf hopen en heel erg wensen dat Zoon ooit helemaal zichzelf mag zijn. Zonder dat de één of de ander een oordeel velt over dat hij niet hetzelfde is als de gemiddelde ander. Zonder dat hij gedwongen wordt om net als de gemiddelde ander te worden, zonder dat hij gestraft en buitengesloten wordt.
God wat wens ik dat!!!!!!
Fijne dag allemaal.

Zelfportret op Zondag

Omdat ik zonder woorden zit, vol gedachten maar zonder woorden.
Vol wanhoop maar zonder woorden.
Schreeuwende gillende snerpende onrust, zonder woorden.
Bewerk ik beelden van eerst,
en hoop,
O ik hoop zo,
dat deze nachtmerrie voorbij gaat.....

‘Sine justitia nulla libertas’
(zonder gerechtigheid geen vrijheid)

 

 

 

 

~Fijne Zondag~

Zwijmelen op Zaterdag

Hij kwam schreeuwend op de wereld, boos dat hij was. En overstuur, zo vreselijk overstuur, nadat hij een tijdje klem had gezeten en toen met zoveel geweld de wereld in getrokken was dat zijn rug bezeerd was. Welkom in je nieuwe leven.......
Hij groeide op tot een energiek jochie,
altijd wat te doen,
altijd nieuwsgierig en in beweging.
Het leven was één grote ontdekkingstocht, wat viel er veel te leren. En wat een honger had hij daar ook naar. Het ging voorspoedig, het ging snel, en hij had er zin in. Met grote blauwe ogen keek hij de wereld in, klaar om die (met ons in de buurt) te veroveren.

Tja en toen ging het mis,
pappa niet meer bij hem thuis, school een ramp, opa dood, oma dood, school nog steeds een hele grote ramp. School wil zelfs niet eens helpen met het lezen, dyslexie training wordt 5 jaar lang op een rij geweigerd. En alles, echt alles moet je leren door een woud van woorden heen. Zelfs rekenen.
Er zijn juffen onaardig en oneerlijk, een meester die slaat en schreeuwt, hij mag niet op een gewone school maar moet tussen moeilijk opvoedbare kinderen zitten. En dan is hij ook nog eens heel gevoelig. Het wil maar niet lukken om in al die onrust en herrie en al die boosheid zijn rust te vinden en te leren. Het lukt niet.
Steeds vaker blijft hij thuis, om bij de te komen van de drukte.
Contact met de kinderen gaat al moeizamer.
Waar hij op de gewone school nog vriendjes had heeft hij ze op het speciaal onderwijs niet echt meer. En als hij dan uiteindelijk helemaal afvloeit naar de praktijkschool is er helemaal geen aansluiting meer. Maar ja, doordat hij nog steeds niet goed lezen kan heeft hij inmiddels wel leerachterstand opgelopen. En dan zegt de school ook nog dat dat door zijn gedrag komt......hij is boos en gefrustreerd. Hij past niet tussen de kinderen, en hij kan ook niet meekomen zonder hulp. En die hulp wordt hem geweigerd.
De problemen lopen de spuigaten uit en hij mag niet meer komen.
Hij krijgt overal de "schuld" van en hulp is nodig zegt men.
Hulp is heel erg nodig ja. Een ass training, een rots en water training en een auti-coach en vrijetijdsbesteding met begeleiding. Maar die hulp wordt niet gegeven. In plaats daarvan komt men met andere hulp, die we onder bedreiging van een melding bij het AMK dan maar aannemen. Niet dat het enige zoden aan de dijk zet , want niet zoon maar mamma krijgt nu hulp. In hoe ze hem zou moeten opvoeden volgens de hulpverlening. Hij moet met de hulpverlener praten, maar er is geen vertrouwen, dus doet hij zijn mond niet open.  Als men later nog een keer met een hulpaanbod komt die hem zelfs uit huis plaatst weigeren we.

En daarom krijgen we nu nieuwe hulp opgedrongen.
Nee nog steeds geen dyslexietraining! Nog steeds geen auti-coach, of logeerweekend, of ass training.
We mogen naar de rechtbank voor een OTS.
Want hulp weigeren wordt gestraft. Ook als die hulp de verkeerde hulp is.

Vandaag kregen we dat nieuws,
vandaag stortte zijn wereld weer een stukje verder in,
vandaag voelde de dreiging weer een stukje zwaarder.
En zeg ik tegen mezelf  "Hey now, hey now, don't dream it's over!"........




http://www.youtube.com/watch?v=s70OsXlDD94

~Fijn weekend~

Flowery Friday

Ik heb een smartfoon.
Zo een hele nieuwe, met allerlei toeters en bellen.
Hij kan fluiten en trillen en bellen en zingen dat het een lieve lust is. Echt waar! Dan zit je niets vermoedend aan een kopje thee en fluit ie zomaar tegen je.....heb je een nieuw berichtje op de facebook. Geweldig hè?
En hij kan nog veel meer hoor, hij kan ook praten!
Ja echt!!!!!!!
Ik schrok er best wel van dat dat ding ineens tegen me begon te praten. Dat ik een berichtje had dus. Zomaar uit het niets,
denk ik dan,
want begrijpen doe ik hem nog steeds niet.

Ik ben al een week bezig om hem een beetje uit te
vogelen, dat ie zijn geheimen aan mij openbaart zeg maar. Maar dat valt niet mee zo zonder knappe handleiding. Die kreeg ik er namelijk niet bij. Dat schijnt zó 20ste eeuws te zijn. Het moet zich vanzelf wijzen!
Jah....
Er gaat wel een wereld voor me open.

Ineens kan ik film kijken op mijn mobiel, en berichtjes versturen en wappen(?) skypen, een nieuwe taal leren, gecoacht worden bij het hardlopen, boeken lezen, topo oefenen of taal of rekenen, TED filmpjes kijken en dus ook foto's bewerken. Jawel, tegenwoordig doe je dat niet meer op de computer, welnee joh, dat doe je gewoon mobiel en hoppa online ermee.

Ik ben dus beland in de wereld van de apps.

ik ben er stil van,

en best wel een beetje verslingerd aan dat ding..

Eigenlijk wel ja.

Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen.

Nee.

 

Daarom doe ik van de schrik maar even wat tegenwicht in de muziek hoor,

tenslotte walzen de blommetjes in mijn tuin nu ook met elkaar. (harde wind, krijg je dat...)

 

 

Donder-dag

Donderdag alweer,
einde-van-de-week dag alweer,
nog steeds ziek,
niet meer zieker dan ziek,
niet meer gesloopt ziek,
maar nog niet helemaal beter.
Nog wat wiebelig, en wabbelig, en snel buiten adem.
Nog wat somber,
nog wat gevoeliger dan al gevoelig.
Nog een stuk mismoediger als het om de zaak gaat,
nog wat meer geschaad in het vertrouwen wat ik zo ongeveer nog had.
Het is vakantie,
we hebben grootse plannen,
willen dagjes weg, leuke dingen doen.
Maar mijn hoofd staat er niet naar.
Nog niet......
Eigenlijk sta ik al jaren in de wacht. Zo voelt het. Zo is het.
Al mijn dromen, al mijn wensen, alles wat ik zelf wil helemaal voor mij alleen, staat al jaren in de wacht. Voor als al het andere nu eindelijk eens opgelost, voorbij, weg, en in harmonie is.

Kan ik lang wachten.......
ik heb net het dossier van BJZ gelezen,
school stuurt op elke mogelijke manier aan op opname. Ze hebben zelfs gereageerd toen er uitstel was gegeven. Zij hebben laten weten dat er doorgepakt moest worden, zij hebben laten weten dat ik het probleem ben. Tegen zoveel wantrouwen en gestook kan ik bijna niet op nu.
Het is inmiddels 4 tegen 1....want zo goochem zijn ze ook wel geweest. Zoveel mogelijk mensen verzamelen die het met hun eens waren. Niet erbij vertellen dat ze zelf het grootste probleem geweest zijn door onwaarheden door te spelen en andere dingen moedwillig te verzwijgen en niet te doen terwijl het broodnodig was .....
Ik denk aan de smug smile van vorige week, dat zelfvoldane lachje van de directeur, toen wij te horen kregen dat er natuurlijk een plekje was voor Zoon volgend jaar. Ik weet nu dat hij ervan uitgaat dat Zoon dan allang opgesloten zit.

Wat zeggen ze ook alweer?
Het is liefde wat de wereld draaiende houdt?
Droom lekker verder......