Zwijmelen op Zaterdag

Herfst 1981, zittend aan mijn bureautje. Voor me een dikke vette brief van Jo, geschreven gedurende de week ervoor. Ze schreef altijd in haar pauzes. Ging eigenlijk nergens over, maar dat deerde niets, ik was dol op haar post. En ik schreef natuurlijk net zulke dikke vette brieven terug. Die schreef ik dan tijdens de les, als ik eigenlijk moest werken..... We versierden onze post ook. Als ze nieuwe kleding had gekocht(want Jo was rijk, ze had een baan!) dan tekende ze haar nieuwe aanwinsten. Als ze make-up had gekocht dan smeerde ze deze op de brief, veegjes ogenschaduw en blush en lippenstift en nagellak! Ze stopte ook regelmatig kleine cadeautjes en plaatjes in de brief....
Eigenlijk had het wel iets magisch, zo'n brief waar je echt op moest wachten. Wat een hele reis maakte door het land, wat je echt vast kon houden en bewaren, want ik heb ze nog!
Ik heb ook de brieven van Mo nog, en die van Maria( van de fanclub), en Laurens, en Jan Dirk en Pien, en van Nelly...lieve Nelly......
Tegenwoordig schrijven we geen brieven meer.
En ik schrijf eigenlijk ook bijna geen mails meer.
Tegenwoordig zet ik snel en vlug allerlei korte mededelingen neer op facebook, en hoop ik dat daar op gereageerd wordt. Ik gooi als het ware een hengeltje uit, en het visje wat bijt die haal ik op.
En reken maar dat ik blij ben met alle visjes die willen bijten.
Het irritante is wel dat ik niet echt meer kan wachten, ik zit ongeduldig te kijken en te controleren en te balen als er niet gereageerd wordt. En dat gebeurt best vaak natuurlijk met die losse flodders die aan niemand in het bijzonder gericht zijn.
Nee dan die brieven......
Helemaal speciaal voor mij!
Die me verwelkomden op de schoorsteenmantel als ik uit school kwam.
Dat was pas echt schrijven naar elkaar.

Dus daarom Queen,
die stond op mijn playlist (cassettebandje :) nèt voor 'That Vodoo' van Adam and the Ants en ná 'Maid of Orléans' van OMD. Opgenomen tijdens de radioshow van Ad Visser, op maandag middag ergens tussen 4 en 6. Wanneer ik eigenlijk huiswerk moest maken, en in plaats daarvan zat te schrijven. Dat was genieten.......