Flowery Friday

Ik heb een smartfoon.
Zo een hele nieuwe, met allerlei toeters en bellen.
Hij kan fluiten en trillen en bellen en zingen dat het een lieve lust is. Echt waar! Dan zit je niets vermoedend aan een kopje thee en fluit ie zomaar tegen je.....heb je een nieuw berichtje op de facebook. Geweldig hè?
En hij kan nog veel meer hoor, hij kan ook praten!
Ja echt!!!!!!!
Ik schrok er best wel van dat dat ding ineens tegen me begon te praten. Dat ik een berichtje had dus. Zomaar uit het niets,
denk ik dan,
want begrijpen doe ik hem nog steeds niet.

Ik ben al een week bezig om hem een beetje uit te
vogelen, dat ie zijn geheimen aan mij openbaart zeg maar. Maar dat valt niet mee zo zonder knappe handleiding. Die kreeg ik er namelijk niet bij. Dat schijnt zó 20ste eeuws te zijn. Het moet zich vanzelf wijzen!
Jah....
Er gaat wel een wereld voor me open.

Ineens kan ik film kijken op mijn mobiel, en berichtjes versturen en wappen(?) skypen, een nieuwe taal leren, gecoacht worden bij het hardlopen, boeken lezen, topo oefenen of taal of rekenen, TED filmpjes kijken en dus ook foto's bewerken. Jawel, tegenwoordig doe je dat niet meer op de computer, welnee joh, dat doe je gewoon mobiel en hoppa online ermee.

Ik ben dus beland in de wereld van de apps.

ik ben er stil van,

en best wel een beetje verslingerd aan dat ding..

Eigenlijk wel ja.

Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen.

Nee.

 

Daarom doe ik van de schrik maar even wat tegenwicht in de muziek hoor,

tenslotte walzen de blommetjes in mijn tuin nu ook met elkaar. (harde wind, krijg je dat...)