zaterdag 29 maart 2014

Zwijmelen op Zaterdag

En dan zijn we zomaar een week verder. Alsof het niks is vliegen de dagen voorbij. Het was een roerige week. Een week vol turbulentie. Een week vol boosheid en irritatie en ook een week vol verdriet. Van alle kanten. Heftig. In 1 woord.
En wat doe je dan?
Niet aan je blog werken, dat is wel duidelijk.
Ik heb gepraat en gepraat en gepraat als brugman,
opgevoed alsof mijn leven er vanaf hing.
En heel veel weerstand overwonnen bij Zoon.
Want opgevoed worden betekent hier nog steeds botsen tegen de grenzen van het ouderlijk gezag. Heel heftig botsen. En botsen betekent herrie in de tent. Niet zomaar wat woelige watertjes, nee hele stormen woeden er hier. Wat zeg ik, orkanen. Met veel gebulder en hele harde winden. waar je gezicht van strak trekt en de tranen je in de ogen schieten.
Het heeft niet zoveel zin om voortdurend rekening te houden met iedereen in deze woelige momenten. En ik wil ook niet steeds uitleggen. Ik wil me volledig op deze taak van opvoeden richten.
Nu was er toevallig van de week een programma van Dr Phill op tv over boze(lees agressieve en gewelddadige jongeren) waarvan de ouders het allemaal niet meer wisten. En krek als het niet waar is, maar na zulke programma's krijg ik altijd dezelfde reacties van de mensen om mij heen.
Dat het tijd wordt dat ik er wat aan ga doen  (duhuh, waar ben ik dan mee bezig?), dat ik aan mezelf moet denken, dat het beter zou zijn als hij ergens anders zou wonen.
Zucht
En terwijl ik dit allemaal zo opschrijf moest ik aan de verzuchtingen denken van mijn ouders, met mijn broertjes. Waarin ik en oudste broertje elkaar veel en vaak in de haren vlogen. Waar schoenen regelmatig tegen elkaars hoofd botsten en we elkaar van alles toewensten. We vochten de tent uit.
En ik?
Ik klapte met de deuren, stampte op de trap en zette dan mijn cassette aan met het volume op 10. Wat dan een hele tijd door de boksen knalde. Om weer rustig te worden. Net als dochter! En dan kwam broertje bonken op de deur, want hij kon daar niet tegen........


Afijn
na dit hele relaas kom ik dan eindelijk op de Zwijmel van Zaterdag. Omdat dit liedje me aan mijn oudste broertje doet denken, die hier altijd zo lief mee meezong als kleine jongen. Die ondanks zijn wilde streken en drukke geklier eigenlijk gewoon een heel lief kind was wat , net als Zoon, heel snel overprikkeld raakte.
Dan zette mijn vader hem in de stoel, de Zenheiser op de oren en muziekje aan. Gegarandeerd dat het hielp. En mijn broertje maar zingen ;)


 

16 opmerkingen:

  1. Sterkte met alle turbulentie. Dank voor je bijdrage. Vergeet niet te genieten van deze prachtige zomerse dagen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dankje
      wat een mooi weer hè vandaag. Heb ik zeker van genoten!!!

      Verwijderen
  2. Arme jij!
    Opvoeden is inderdaad een moeilijkste klus die een mens voorgeschoteld kan krijgen en waarmee ieder mens zich moet redden zonder enige vorm van (voor)opleiding...
    Schrale troost misschien dat je niet de enige bent die hiermee worstelt.
    En ja.... weet je? Volg je gevoel, alleen jij als moeder weet wat het beste voor jouw kind is!


    Hoop en wens je van harte een heel fijn weekend toe in kalm vaarwater met een zacht schommelend bootje dat alle zinnen op rust zet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik wens je veel sterkte met het opvoeden en het doorstaan van de stormen. Je zwijmelaar van vandaag vind ik super! Lang niet gehoord!
    Maak er toch maar een mooi zonnig weekend van Bibje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. k hoorde het toevallig op tv voorbij komen en toen moest ik gelijk aan mijne broertje denken...

      Verwijderen
  4. Ook ik wens je sterkte en energie met de opvoeding.

    Vroeger was ik Shoesfan en kon alle liedjes meezingen. Nu was ik de groep eigenlijk vergeten. Ik vind het daarom geweldig leuk om ze weer eens te horen. En wat een schattig filmpje erbij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou ja zeg vergeten nog wel haha
      Heb ik je toch maar mooi aan de zwijmel gezet .

      Verwijderen
  5. Opvoeden? Meer zorgen voor luwte en voorkomen dat het orkanen worden. Osaka, heerlijk nummer, begrijp het van je vader om hem dit op te zetten!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Soms is luwte niets meer of minder dan de grenzen met even te ver op laten rekken waardoor Dochter en ik in de knel komen
      En dan botsen we hier.
      Het begrip samen-leven is voor Zoon bij tijd en wijle erg moeilijk uit te voeren.( Door overprikkeling). Maar het moet niet zo wezen dat wij dan constant ons in moeten houden en op eieren moeten lopen voor de lieve vrede.
      Het blijft zoeken en het blijft een leerproces. .......

      Verwijderen
  6. Sterkte met je zoon en bedankt voor het delen van dit prachtige nummer...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hiernaast is het huis ook soms te klein.Sterkte ermee en zwijmel het weekend met Osaka.

    Fijn weekend,
    Groetjes, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Soms vraag je je af waarom huizen niet wat beter geïsoleerd zij ja...Je hoort hier alles... nou ja....jij ook eem fijn weekend!

      Verwijderen
  8. Strekte met je zoon. En wat een prachtige zwijmel. Mooie keuze.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een mooie herinnering. Gelukkig is het je dus niet vreemd. Moeilijk hè, puberende kinderen. Ik hoop dat de storm snel overwaait.

    BeantwoordenVerwijderen