Onder mijne voeten....
Nou ja bijna dan, want het gras bij mij is ook op bepaalde plekken geel. Geel van de uitgebloeide grasstengels en de droge zomer en de blommetjes die daar bloeien. Nee dat gras van mij is niet saai, zullen we maar zeggen. Het is een weitje. Vol met klaver, wilde rucola, zevenblad, rietstengels(mmmhmhm) paardenbloemen, pinksterbloemetjes, madeliefjes en ander spul. Niet bepaald een stukje gras waar je nu lekker zacht ligt. En ook niet iets wat je even wegmaait(zonde van de bloemetjes) Geen prijswinnaar van het groenste stukje sappige grasland.
Ik knip het tegenwoordig.
Tenminste dat was de bedoeling voordat ik druk raakte met rechtszaak en ziek zijn.
Het kan zo heerlijk zijn,
even lekker op het gras zitten en wat om je heen knippen.
Hier en daar een bloemetje ontwijken die door de machien onthoofd zou zijn geweest. Beetje plukken en aaien. Wat lummelen in de zon. Het is haast meditatief.
Dat heb ik gisteren dus gedaan.
Uren in het gras gezeten, helaas wel een naaktslak geplet (ieuw!) en een mierennest overhoop gewoeld. (sorry!!!) Maar verder was het geloof ik wel paais en vree in mijn tuin.
Misschien ga ik straks verder,
misschien ook niet.
In ieder geval wordt het een rustig dagje.
Het is het laatste weekje voor de school weer begint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten