tjop tjop

Bibje uitzicht 2013

Ik zit op zo'n punt dat ik het even niet meer weet allemaal en dat ik dus wild om me heen zoek naar goede raad. Dan wacht tot een ander in beweging komt(zoals beloofd maar niet gebeurd) Terwijl ik ondertussen niet eens weet of ik dit wel allemaal nog zo wil.
Kent u dat?
Dat je iets zou gaan doen, het leek allemaal een heel goed idee, en dan al wachtende op de uitvoering, vervaagt het goede gevoel voor dat wat je zou gaan doen.
Er gebeurt maar niets, er zit geen beweging in.
Af en toe krijg je een berichtje, en een vage belofte, maar nog steeds staat er niets vast. Het schiet niet op. En ik wil vooruit. Ik wil daden, ik wil doen, ik wil kunnen laten zien dat we bezig zijn.
En al wat ik doe is wachten.
Wachten op reactie, wachten op bericht.
Het stoort me dat de mensen die ik ingeschakeld had te helpen nu eventjes offline zijn.
Gewoon echt allemaal hè. Niet bereikbaar. Gewoon even niet. En ik baal daarvan. Ik wordt er zenuwachtig van en ondertussen tikt de tijd weg.

Theodoor in katzwijm

Toen ik vanmiddag in de winkel stond bedacht ik me inene, waar wacht ik nou eigenlijk op?
En waarom? Waarom gedraag ik me nog steeds zo afhankelijk?
Toch wel een eye-opener weer. Dat ik eigenlijk nog steeds mijn leven laat leiden door anderen, dat ik dus wacht op hen ja zelfs op hun goedkeuring ook dat nog.
Wat had ik mezelf ook alweer beloofd?
Juist ja, dat ik het zelf ging doen! Ik ben per slot van rekening alweer bijna 30 jaar volwassen, het wordt wel een keertje tijd niet waar? Dus tjop tjop Bibje, aan de slag.
Morgen gaat de telefoon gloeien en regel ik het zelluf wel.
Bij deze neem ik mijn verantwoordelijkheid weer terug.

Zo kan het dus ook!!!! :D