Ondertussen in mijn weitje.... |
Zoon heb ik vandaag een nieuw kapsel gegeven. De lange lokken was hij helemaal zat. Dochter vertelde me over hoe ze , samen met haar knuffelbuddy, mee gaat doen met het open podium. Ik heb uitgeslapen, samen paasontbijt gedaan die Dochter had verzorgd, wat gelummeld in mijn weitje en de pinksterblommetjes bewonderd.
Het was een rustige dag. Zo eentje waarbij je zo'n gevoel van "heeeeerlijk" krijgt. Een "die doen we nog eens over"dag.
Het begint nu echt te schemeren.
Ik hou van dit moment. Zo stil zitten. Wat mijmeren, dromen, mediteren. Mijn gebed opheffen naar het universum. Het is mijn stille tijd. Mijn moment van opgaan in alles wat is. Ja....hier hou ik van. Slow Live....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten