Paaszondag

Ondertussen in mijn weitje....

Zit hier op mijn bankje onder het raam te genieten van het laatste licht. De zon is net achter de horizon verdwenen. De vogeltjes zingen hun avondlied. Auto's komen terug van de Paasdiners en familiebezoek. Verderop hoor ik iemand drummen (cool) en de kids zijn aan het ballen op het gras.
Zoon heb ik vandaag een nieuw kapsel gegeven. De lange lokken was hij helemaal zat. Dochter vertelde me over hoe ze , samen met haar knuffelbuddy, mee gaat doen met het open podium. Ik heb uitgeslapen, samen paasontbijt gedaan die Dochter had verzorgd, wat gelummeld in mijn weitje en de pinksterblommetjes bewonderd.
Het was een rustige dag. Zo eentje waarbij je zo'n gevoel van "heeeeerlijk" krijgt. Een "die doen we nog eens over"dag.
Het begint nu echt te schemeren.
Ik hou van dit moment. Zo stil zitten. Wat mijmeren, dromen, mediteren. Mijn gebed opheffen naar het universum. Het is mijn stille tijd. Mijn moment van opgaan in alles wat is. Ja....hier hou ik van. Slow Live....