Zondag

Spiral of hearts- Bibje

Ik zit naast je.

Je ademt je laatste adem. De ademteugen van de dood. Je vecht, je stribbelt tegen, eigenlijk wil je nog niet. Toch koos je daarstraks voor de morfine...en we wisten allemaal wat dat zou betekenen.

Ik hou je hand vast.

Het mag weer. Na dagen van pijn en ruimte willen mag ik je weer voelen. Je bent hier niet echt meer. Niet echt.

En dan begin ik te praten....

Eerst over dat je los mag laten. "Ga maar pap...het is goed zo. Ga maar...laat maar los. Wij redden ons wel hoor. Ik let wel op mamma en mamma let wel op mij. Ik laat haar niet in de steek!!! We laten elkaar niet in de steek.

Het komt wel goed pap.

En dan ga ik alles doen wat ik niet durfde en jij ook nooit hebt gedaan. Ik ga mijn dromen uit laten komen pap. Om jouw leven te eren!!!

Dat beloof ik je.

Ik ga stoppen met luisteren naar wat anderen goed vinden voor mij. Ik ga stoppen met braaf zijn. Ik ga een goed leven maken met de jongesies.

Ik hou van je pap. Jij bent zo belangrijk geweest in mijn leven. Jij hield alles samen. Jij was de lijm. Jij strooide rijkelijk met liefde en aandacht. Bij jou was iedereen goed genoeg! En iedereen was welkom. Je bent een anker geweest voor ons maar ook voor vele anderen. Dat is jouw nalatenschap pap. Je bent heel belangrijk!

Ik hou van jou

Voor altijd en eeuwig"

Na een hele dag af en aan tranen was het gisteravond klaar. Dacht ik

Gisteren mijn voice-mails afgeluisterd. Slecht nieuws berichten gehad. Genderkliniek stuurt rapportage toch naar huisarts (omdat zij zorgen hebben) terwijl ik daar geen toestemming voor heb gegeven. Hun zorgen zijn al door de rechter gewogen en dus hoeven zij niet nog even opnieuw de boel aan te zwengelen. Dat zij zulke dikke maatjes met de kinderbescherming waren, is nu helemaal duidelijk. Morgen dossier opvragen en klacht voor de tuchtcommissie brengen. Zijn ze nou helemaal gek geworden !

Ik heb je die belofte niet voor niets gedaan, hè pap?