woensdag 2 juli 2014

Wonderlijke Woensdag

Met al dat gedoe rond mijn niet kunnen slapen, ben ik er wel achter gekomen, dat het wachten op vermoeide ogen ook niet echt werkt. Gisteren viel ik al zittende in slaap en bij wakker schrikken (ws uit zo'n half stikkende snurk van het hoofd laten hangen) kon ik mijn ogen niet open krijgen
 Terwijl mijn geest wakker was, was mijn lijf nog half verlamd. Ik vind dat moment altijd zo naar en ik kan dan best even lichtelijk in paniek gaan. Vooral als het ene oog wel en het andere oog niet open wil.
Het zit nml zo: Toen ik 13 was kreeg mijn opa van de een op de andere dag 4 hersenbloedingen te verwerken. Hij lag op het randje. Ze hadden hem al opgegeven (oftewel deden niets meer dan wachten tot hij zou gaan)  Maar hij was een taaie en ging mooi niet!  Na operaties en revalidatie in het ziekenhuis kwam hij thuis een gehandicapt man. Halfzijdig verlamd. Dit heeft zo een impact op mij gehad, dat ik me steeds wild schrik als iets het niet doet bij mij.
Het is inmiddels al zo'n 33 jaar geleden. Maar de schrik zit nog steeds ergens diep verstopt, om zo af en toe naar buiten te komen. En het wordt tijd om het het los te laten.....terug te geven aan de kosmos. Zodat ik ooit mijn rugzakje weg kan doen. Dat is toch wel mijn streven hoor.
Ik heb al een veel kleinere versie dan eerst, maar ik wil er uiteindelijk gewoon helemaal van af. Ja!
 Wat een mens allemaal al niet wakker houdt.
Weet je wat ik ga doen?
Wat ik vroeger ook altijd deed als ik klaarwakker was. Ik ga de pen opnemen en opschrijven waar ik op dat moment mee zit. Als mijn ogen open willen dan wel te verstaan. Anders schrijft het zo lastig ;)
Dusssss
Mijn voornemen vanaf nu is mijn wakkere tijd in de nacht te gebruiken om te schrijven. Gewoon wat rondhangen op het papier. Een beetje door het bos van alle gedachten dwalen. Of het pad volgen op weg naar het open veld, of mooier nog, naar de zee. Naar de rand van het land, waar zand en water in elkaar overgaan. Jaaaaa, laat ik op een date gaan met mijn nachtelijke slapeloosheid. Klinkt een stuk gezelliger en spannender dan dat ik weer loop te spoken ;)
Vannacht, tijdens mijn spookpartij zong dit liedje de hele tijd in mijn oren...gezellig hè?!? Het was al bijna een date....
fijne avond!




2 opmerkingen:

  1. Weet je dat ik elke dag een liedje in mijn hoofd heb? Of ik nou depressief ben of niet.
    Je hebt groot gelijk om het van je af te schrijven. Er is zelfs een boek over: "Schrijf het van je áf."
    Wat kunnen trauma's lang blijven zitten, hè? Geef nooit op!
    Liefs en een schouderklop,
    Kakel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankjewel voor de boektip!!!
    Ja...oud zeer, soms deed het zelfs nooit pijn en ineens sta je zeer te wezen. Zo raar....

    BeantwoordenVerwijderen