In de tuin van mijn hart-Bibje |
De mannen gingen met pensioen en er kwamen nieuwe dokters bij. Jonge dokters....en ik weet het niet hoor. Maar de generatie, die nu opstaat is niet meer zo vooruitstrevend en heeft ernstig last van onnozele tunnelvisie. Dus zat ik eerst bij de één en werd niet gehoord. En toen bij de ander, die meteen Zoon al beoordeelde als niet goed opgevoed. Ze begreep zijn hypersensitiviteit niet en van pdd-nos had ze vast nog nooit gehoord, want haar mening was dat hij zich dan evengoed best wel kon gedragen.
Misschien ligt het hem ook wel aan mij hoor, dat ik geen bemoeienis duld van iemand, die de helft van mijn leeftijd is en zelf nog geen kinderen heeft groot gebracht?
In ieder geval koos ik voor het gesprek van vandaag gewoon weer mijn oude vertrouwde dokter.
Eerst nog nerveus, toen boos en geïrriteerd en uiteindelijk gepassioneerd.
Zegt ze ineens dit;
~Het probleem is dat hij een diamant is en een diamant heeft vele vlakken. Jij ziet hele andere vlakken dan zij (lees hulpverlening) en daarom zijn jullie het oneens. Soms lukt het niet om tot een overeenkomst te komen......~
Ze snapte dat we door de hulpverlening niet bepaald verder gekomen waren, ze snapte ook dat het gedreig al die tijd niet bepaald goed gedaan had. Dat was voor het eerst dat ik iemand dat heb horen toegeven! Hulde aan haar!!!!
Ze beloofde het VU te bellen om te bevestigen dat ze de rapportage heeft gezien en de zorgen heeft gelezen. En verder laat ze ons met rust. Om te helen, om te groeien in vertrouwen, om nu eindelijk eens echt vooruit te kunnen komen. Ik slaakte een zucht van verlichting.......
We zxitten in de zelfde praktijk en ik heb mijn draai ook nog niet gevonden na het pensioen van die lange. Fiets een beetje heen en weer maar het vertrouwde dat er was, nee dat komt niet meer, ben ik bang.
BeantwoordenVerwijderenJah...heen en weer fietsen. Je omschrijft het heel goed.
VerwijderenHeb jij Fahrenford ook nog gehad?
Klinkt zeer positief. Toch?
BeantwoordenVerwijderenJawel hè!
Verwijderen