8 uur,
alles slaapt hier nog.
Dochter, omdat ze de hele week druk is geweest. Introductie is buffelen :)
Ze ging van speurtochten door school, naar film van pop-idolen (This is us) en dus logeren bij vriendin, naar stormbaan aan zee, naar vet feest en nieuwjaarsduik. En dan heb ik nog lang niet alles genoemd. Elke dag zat ze als dood vogeltje op de bank. He-le-maal gesloopt!
Gisteren bij het op staan had ze buikpijn.
Maar O wat heeft ze genoten,
met volle volle teugen, helemaal vol overgave heeft ze zich erin gestort.
Het is zo fijn dat het haar goed gaat.
Alles is leuk, en ja zelfs de jongens van de klas waarvan ze dacht dat ze stom zouden zijn, vielen eigenlijk best mee. De klas is dus goedgekeurd!
Toch zie ik ook hoe makkelijk ze te kwetsen is, wie zo vol overgave liefheeft knalt des te harder tegen de betonnen muren van kilheid op. Ik hoop, ik wens, ik bid dat ze altijd zo vrij mag zijn in haar uitingen. Dat ze het leven altijd zo optimistisch tegemoet zal treden en dat ze waar ze ook komt liefdevolle vriendelijkheid en vreugde zal ontmoeten. Ik denk zomaar dat ik me daar geen zorgen over hoef te maken :)
Ik wens hetzelfde voor Zoon,
maar waar Zij het beste in de mensen naar boven haalt, haalt Hij het tegenovergestelde naar boven.
Mensen gaan al snel lelijk doen tegen hem, geïrriteerd, kwaad, ronduit gemeen en agressief, en dan willen ze meestal dat hij maar gewoon verdwijnt. Raar vinden ze het als hij daarop reageert met hetzelfde gedrag. Het maakt me verdrietig als moeder om dit zo te zien.
Ik word ook moedeloos ondertussen, omdat Zoon er geen zin meer in heeft. Dat trekken alleen maar meer weerstand oplevert. Daar maak ik me zorgen over.
Met een raad die dwingend eist dat Hij bij vader naar school gaat, en een huidige school die expres tegenwerkt. Met hun advies komt Zoon daar ook niet op school vrees ik.....
Zucht nog maar een keer....
En dan loopt Zoon net mijn kamer in met de mededeling dat ik op moet schieten. "Ik heb ook niet de hele dag!"
Ben ik gelijk weer helemaal in het hier en nu.
De muziek is zijn keuze, hij heeft tegenwoordig de country ontdekt. Na de heftige metal/garagerock en trancedance is nu de gitaarmuziek aan de beurt. Zie je de titel, best wel veelzeggend hè. Dusss enjoy zou ik zeggen.
Ga ik snel mijn bed uit...ik ben al zo laat haha (11 uur nu)
zaterdag 31 augustus 2013
woensdag 28 augustus 2013
Zucht
Twee zeer verschillende kinderen;
de een kwam na een lange dag blij en vrolijk en helemaal in de gloria terug.
Vertelde over Mentor-activitiet en Bevo en hoe ze in de agora achter elkaar aan hadden gerend en hoe leuk het wel niet was!!!!! Wat een gezellige klas ze had en hoe er al eerste verliefdheidjes ontstaan. Haar ogen glansden en ze straalde van top tot teen.
Daar kan ik zo ontzettend van genieten!
Wat een levenslust!
Wat een plezier!
Voor Zoon was het gisteren wederom een niet fijne gebeurtenis.
Hij wou al niet heen, maar raapte alle moed bij elkaar. Eenmaal daar mochten ouders in de tuin koffie leuten (en ervaring uitwisselen....wat een herkenning) en kregen de kinderen een introductiepraatje. Roosters werden uitgedeeld, er was rondje vakantie praat met een ijsje toe.
En toen kwam het....
Zoon heeft geen rooster op zijn naam staan.
Er moet eerst nog gepraat worden over wat te doen, voordat hij mag starten. Dus deze week vond juf het sowieso beter dat hij thuis bleef. Zoon opgelucht, ik niet echt.
Dit was niet de afspraak!
Er zou een plek zijn voor hem.
Het eerst volgende gesprek wat wij hebben is pas op 17 september gepland. En ik ga niet bellen!
Inmiddels heb ik ook de datum van de nieuwe zitting binnen.
11 december mogen we weer.
Zucht,
ik denk dat ik maar op vakantie ga...........
de een kwam na een lange dag blij en vrolijk en helemaal in de gloria terug.
Vertelde over Mentor-activitiet en Bevo en hoe ze in de agora achter elkaar aan hadden gerend en hoe leuk het wel niet was!!!!! Wat een gezellige klas ze had en hoe er al eerste verliefdheidjes ontstaan. Haar ogen glansden en ze straalde van top tot teen.
Daar kan ik zo ontzettend van genieten!
Wat een levenslust!
Wat een plezier!
Voor Zoon was het gisteren wederom een niet fijne gebeurtenis.
Hij wou al niet heen, maar raapte alle moed bij elkaar. Eenmaal daar mochten ouders in de tuin koffie leuten (en ervaring uitwisselen....wat een herkenning) en kregen de kinderen een introductiepraatje. Roosters werden uitgedeeld, er was rondje vakantie praat met een ijsje toe.
En toen kwam het....
Zoon heeft geen rooster op zijn naam staan.
Er moet eerst nog gepraat worden over wat te doen, voordat hij mag starten. Dus deze week vond juf het sowieso beter dat hij thuis bleef. Zoon opgelucht, ik niet echt.
Dit was niet de afspraak!
Er zou een plek zijn voor hem.
Het eerst volgende gesprek wat wij hebben is pas op 17 september gepland. En ik ga niet bellen!
Inmiddels heb ik ook de datum van de nieuwe zitting binnen.
11 december mogen we weer.
Zucht,
ik denk dat ik maar op vakantie ga...........
maandag 26 augustus 2013
Nog één nachtje slapen
Morgen is het dan zover,
het nieuwe schooljaar begint voor Dochter en Zoon.
Zij heeft er reuze zin in, kijkt er al weken naar uit. Introductie, schoolfeest, nieuwjaarsduik, en als klap op de vuurpijl ook nog eens naar de bioscoop met bff's. Naar de film over het leven van hun popidolen. Feest feest feest alom dus :D
Haar kan ik met een gerust hart loslaten het voortgezet in.
Dan Zoon,
die komt morgen terug van het helpen verhuizen bij vader.
En dan moet hij meteen door naar een Projecthuis, die niet op hem zit te wachten. En mag hij daar lekker overprikkeld raken bij een juf die haar werk niet goed verstaat.
Jah...
en ik?
Ik ben nog he-le-maal niet klaar voor het drukke leven,
ik ben nog aan het bijkomen van de afgelopen niet-vakantie.
Morgen dus....
Nog één nachtje slapen.
het nieuwe schooljaar begint voor Dochter en Zoon.
Zij heeft er reuze zin in, kijkt er al weken naar uit. Introductie, schoolfeest, nieuwjaarsduik, en als klap op de vuurpijl ook nog eens naar de bioscoop met bff's. Naar de film over het leven van hun popidolen. Feest feest feest alom dus :D
Haar kan ik met een gerust hart loslaten het voortgezet in.
Dan Zoon,
die komt morgen terug van het helpen verhuizen bij vader.
En dan moet hij meteen door naar een Projecthuis, die niet op hem zit te wachten. En mag hij daar lekker overprikkeld raken bij een juf die haar werk niet goed verstaat.
Jah...
en ik?
Ik ben nog he-le-maal niet klaar voor het drukke leven,
ik ben nog aan het bijkomen van de afgelopen niet-vakantie.
Morgen dus....
Nog één nachtje slapen.
zaterdag 24 augustus 2013
Zwijmelen op Zaterdag
 |
| detail Zomer van Bibje |
Zo wil ik kunnen spelen,
ooit.
Of schilderen,
zo wil ik kunnen schilderen.
Zo zacht en fijn en teer en lieflijk.
Zo wil ik scheppen, zo wil ik zijn.
Dat wil ik nalaten, dat mag mijn erfenis zijn.
En dan ben ik dat wat Zoon van de week ineens zei tegen mij.
Helemaal en volledig en voor altijd.
 |
| detail Zomer van Bibje |
Ik ben nog steeds druk bezig met dat kleine werkje, kan er niet mee stoppen. Het behoeft meer en meer van wat mooi is en nog meer en steeds weer van wat lieflijk is. De kleuren worden al softer, en snoepiger, kitscher. Maar oh wat vind ik ze mooi! En zolang ik geniet van wat ik zie en mezelf al zachter voel worden is het helemaal goed! Ik schilder voor mij, ik schilder voor troost, ik schilder om te helen. Zo dankbaar dat ik schilderen kan............
Terwijl ik luister naar de geschilderde tonen van de muziek van Yiruma. Wat een prachtige muziek, wat een talent.
Enjoy
Fijn Weekend!
vrijdag 23 augustus 2013
bellenblaastijd
Het ruikt hier naar zeepsop...
De bellenblaas van afwasmiddel vroegah , dat had een zeepsopgeur. Onmiskenbaar.
En die geur die ruik ik nu.
Ik heb mijn was gewassen met ecover wasmiddel. En de natte kleding heb ik net opgehangen.
Ik kan me niet herinneren dat het altijd zo geroken heeft.
Bellenblaas dus.
Heerlijke onbezorgde bellenblaasdagen.
Ja, daar kan ik best nog wel eens(best vaak eigenlijk) naar terug verlangen.
Mijn kinderen vonden bellenblaas weliswaar geweldig maar gooiden beiden altijd het potje om. Om gek van te worden, zo was 'ie vol, zo was 'ie leeg. Hielden ze het scheef tijdens het blazen. En dan tranen natuurlijk. En weer een nieuwe bellenblaassopje maken.
Inmiddels is de bellenblaastijd al weer lang achter de rug, en met onze ervaringen moet ik het nog maar zien of ik ooit oma ga worden. De wereld is behoorlijk gevaarlijk geworden met al die goedheiligjeugdzorgmensen. Op dit moment heeft Gerritsen bedacht dat kinderen nog veel sneller uit huis geplaatst moeten worden. Ik raad mijn kinderen in iedergeval heel erg af om zelf kinderen te krijgen! Want er zal maar iets niet helemaal oké zijn met je kind.....dan ben je al bij voorbaat verdacht van kindermishandeling.
Dan kun je maar beter pleegzorg-ouder worden, krijg je nog geld toe ook. Na 2014 zijn er nog meer kindjes in de aanbieding. Ja ook pasgeboren babietjes behoren tot de mogelijkheden. En misschien mag je, dat kindje wel voorgoed houden ook van bjz. Ze zullen er alles aan doen om dat mogelijk te maken. Zelfs jokken en diagnoses uit de hoge hoed toveren.
Je moet er wel tegen kunnen, dat grote kans is dat je ouders doodongelukkig maakt. En dat jouw geluk daarop gebouwd is........
Pfffff
Ik ga maar wat bellenblazen, want hier word ik echt niet vrolijk van nee.
Maar eerst een liedje uit de bellenblaastijd ;)
Enjoy.......
donderdag 22 augustus 2013
Dansen op het doek
Ik heb geschilderd gisteren. Zoon had nog een paar doekjes liggen en die kregen Dochter en ik. Dus heb ik de kwasten opgepakt en ben gaan schilderen. Mijn lievelingskleuren tevoorschijn gehaald en mijn lievelingsindeling gemaakt op het doek en mijn lievelingsonderwerp verbeeld. Boven ziet U een tussenstandje. Voorlopig kan er nog van alles misgaan en veranderen. Maakt ook niet uit. Ik ben gewoon lekker bezig! Geen doel verder dan het kledderen met verf. Het poetsen, smeren, vegen, wassen, krassen met verf en stift en potlood. Gedachten op nul en op reis gaan.
Op kunstzinnig gebied staat het niet bepaald op een hoogtepunt, maar who cares, als ik er maar mijn rust in kan vinden. Ik ga voor genezing van de emoties, genezing van mijn gekwetste hart, genezing van de ziel. Blijkbaar heb ik deze kleuren daarvoor nodig, en blijkbaar moet het wolkig en vaag en zweverig en vloeiend zijn. Een beetje als dansen op het doek, maar dan in een wolk van van kleuren. Klinkt wel mooi hè?
Ik vind dansen op papier sowieso heerlijk.(doodle's maken)
Het lijkt een beetje op het dansen wat ik doe als ik `s nachts droom. Dan zweef en zwier ik. Draai rond en vlieg ik en ben ik zoooo vrij. Je kunt het wel vergelijken met het gevoel van op het ijs staan, de armen wijd open en zwieren maar. Ja dat gevoel....het ultieme gevoel van vrij zijn in je eigen lijf. Vrij zijn in de geest, vrij zijn.
Ik zou eigenlijk veel groter moeten gaan werken, op doeken van een paar meter bij een paar meter.
dan kunnen mijn armen vrij zwieren over het doek, lijkt me heerlijk!
Staat op mijn wensenlijstje voor later.
Vandaag staat er niets op de agenda,
behalve dan dat ik wat meer ga slapen. Gisteren toch een beetje teveel de grenzen opgerekt. En nu net zat ik alweer te knikkebollen achter de laptop.....daarom dus zo meteen eerst een tukje en dan vanmiddag wellicht weer een stukje schilderen :)
In ieder geval ga ik lekker wegdromen nu op deze relaxmuziek. Heerlijk zweven.
Fijne dag allemaal!
 |
| Bibje schildert de zomer |
Ik heb geschilderd gisteren. Zoon had nog een paar doekjes liggen en die kregen Dochter en ik. Dus heb ik de kwasten opgepakt en ben gaan schilderen. Mijn lievelingskleuren tevoorschijn gehaald en mijn lievelingsindeling gemaakt op het doek en mijn lievelingsonderwerp verbeeld. Boven ziet U een tussenstandje. Voorlopig kan er nog van alles misgaan en veranderen. Maakt ook niet uit. Ik ben gewoon lekker bezig! Geen doel verder dan het kledderen met verf. Het poetsen, smeren, vegen, wassen, krassen met verf en stift en potlood. Gedachten op nul en op reis gaan.
Op kunstzinnig gebied staat het niet bepaald op een hoogtepunt, maar who cares, als ik er maar mijn rust in kan vinden. Ik ga voor genezing van de emoties, genezing van mijn gekwetste hart, genezing van de ziel. Blijkbaar heb ik deze kleuren daarvoor nodig, en blijkbaar moet het wolkig en vaag en zweverig en vloeiend zijn. Een beetje als dansen op het doek, maar dan in een wolk van van kleuren. Klinkt wel mooi hè?
Ik vind dansen op papier sowieso heerlijk.(doodle's maken)
Het lijkt een beetje op het dansen wat ik doe als ik `s nachts droom. Dan zweef en zwier ik. Draai rond en vlieg ik en ben ik zoooo vrij. Je kunt het wel vergelijken met het gevoel van op het ijs staan, de armen wijd open en zwieren maar. Ja dat gevoel....het ultieme gevoel van vrij zijn in je eigen lijf. Vrij zijn in de geest, vrij zijn.
Ik zou eigenlijk veel groter moeten gaan werken, op doeken van een paar meter bij een paar meter.
dan kunnen mijn armen vrij zwieren over het doek, lijkt me heerlijk!
Staat op mijn wensenlijstje voor later.
Vandaag staat er niets op de agenda,
behalve dan dat ik wat meer ga slapen. Gisteren toch een beetje teveel de grenzen opgerekt. En nu net zat ik alweer te knikkebollen achter de laptop.....daarom dus zo meteen eerst een tukje en dan vanmiddag wellicht weer een stukje schilderen :)
In ieder geval ga ik lekker wegdromen nu op deze relaxmuziek. Heerlijk zweven.
Fijne dag allemaal!
woensdag 21 augustus 2013
Groen is gras
Onder mijne voeten....
Nou ja bijna dan, want het gras bij mij is ook op bepaalde plekken geel. Geel van de uitgebloeide grasstengels en de droge zomer en de blommetjes die daar bloeien. Nee dat gras van mij is niet saai, zullen we maar zeggen. Het is een weitje. Vol met klaver, wilde rucola, zevenblad, rietstengels(mmmhmhm) paardenbloemen, pinksterbloemetjes, madeliefjes en ander spul. Niet bepaald een stukje gras waar je nu lekker zacht ligt. En ook niet iets wat je even wegmaait(zonde van de bloemetjes) Geen prijswinnaar van het groenste stukje sappige grasland.
Ik knip het tegenwoordig.
Tenminste dat was de bedoeling voordat ik druk raakte met rechtszaak en ziek zijn.
Het kan zo heerlijk zijn,
even lekker op het gras zitten en wat om je heen knippen.
Hier en daar een bloemetje ontwijken die door de machien onthoofd zou zijn geweest. Beetje plukken en aaien. Wat lummelen in de zon. Het is haast meditatief.
Dat heb ik gisteren dus gedaan.
Uren in het gras gezeten, helaas wel een naaktslak geplet (ieuw!) en een mierennest overhoop gewoeld. (sorry!!!) Maar verder was het geloof ik wel paais en vree in mijn tuin.
Misschien ga ik straks verder,
misschien ook niet.
In ieder geval wordt het een rustig dagje.
Het is het laatste weekje voor de school weer begint.
Nou ja bijna dan, want het gras bij mij is ook op bepaalde plekken geel. Geel van de uitgebloeide grasstengels en de droge zomer en de blommetjes die daar bloeien. Nee dat gras van mij is niet saai, zullen we maar zeggen. Het is een weitje. Vol met klaver, wilde rucola, zevenblad, rietstengels(mmmhmhm) paardenbloemen, pinksterbloemetjes, madeliefjes en ander spul. Niet bepaald een stukje gras waar je nu lekker zacht ligt. En ook niet iets wat je even wegmaait(zonde van de bloemetjes) Geen prijswinnaar van het groenste stukje sappige grasland.
Ik knip het tegenwoordig.
Tenminste dat was de bedoeling voordat ik druk raakte met rechtszaak en ziek zijn.
Het kan zo heerlijk zijn,
even lekker op het gras zitten en wat om je heen knippen.
Hier en daar een bloemetje ontwijken die door de machien onthoofd zou zijn geweest. Beetje plukken en aaien. Wat lummelen in de zon. Het is haast meditatief.
Dat heb ik gisteren dus gedaan.
Uren in het gras gezeten, helaas wel een naaktslak geplet (ieuw!) en een mierennest overhoop gewoeld. (sorry!!!) Maar verder was het geloof ik wel paais en vree in mijn tuin.
Misschien ga ik straks verder,
misschien ook niet.
In ieder geval wordt het een rustig dagje.
Het is het laatste weekje voor de school weer begint.
dinsdag 20 augustus 2013
Stoer wijf
Zit hier u al een paar uur pogingen doen om iets te schrijven. Maar ik kan niet erg op gang komen.
Ik weet niet wat het is.....
of nee...
ik weet het wel
maar waar ik vol mee zit wil ik niet opschrijven.
Ik heb nog steeds het idee dat dat niet kan. Dat dat zich tegen mij gaat keren, dat het niet veilig is om die uitlatingen te doen. En dus weet ik niet waar ik verder over schrijven moet. Het zit er namelijk nogal vol mee in mijn hoofd, mijn hart, mijn buik, mijn hele ik.
Het maakt dat ik vaak niet lekker slaap, en dat ik moe ben.
Ik lig maar te piekeren,
en op mijn hoede te wezen.
Ik ben op mijn hoede.
Sta op wacht.
Dag en nacht.
En dat moet maar eens over zijn!
Vandaag ga ik me focussen op wat ik leuk vind, waar ik van geniet, wat me doet glansen.
Ja, dat ga ik doen!
Het is over met bange Bibje. Ik ga haar wegsturen, de wijde wereld in. Om haar angsten tegemoet te treden. Als een stoer wijf!
Ik zal haar wapenen met liefde, vriendelijkheid, warmte, geluk en vastberadenheid!
Opdat zij haar demonen omver kan werpen met één blik!
Die hen doet smelten als een ijsje in de zon.
Dat ga ik doen,
dag bang Bibje,
vaarwel......
En wat voor liedje kiest stoer Bibje....een lief liedje wahahahaha.....tja....
maandag 19 augustus 2013
Donder en bliksem
7 uur 37
ik zit hier met het licht aan,
buiten regent het en de eerste flits en knal(oeh heel dichtbij) is gekomen.
Ik had het al horen donderen in de verte maar nu is het heel dichtbij.(eheng)
Het gaat al harder regenen, dikke vette plensbui.....je voelt die spanning gewoon van de onweer. Vind ik niet fijn, ik hou niet zo van onweer.
En toch heeft het iets krachtigs, iets magisch, iets oers.
Ik kan me de inslag nog herinneren van vroeger, op de achterplaats. De dreun was zo groot dat de stoppen eruit vlogen en alles trilde. Toen we later buiten keken zagen we de schade....van wat een vuurbal bleek te zijn....die op het dak was gekomen en zo pardoes eraf was gerold op onze achterplaats. 1 van de stoeptegels was in verbrijzeld. We stonden daar als kleutertjes met grote ogen naar te kijken, terwijl mijn moeder zenuwachtig uitlegde hoe gevaarlijk onweer wel niet was.
Ik weet ook nog hoe er bij de achterburen( die de radio/tv-antenne van de buurt op hun dak hadden) ingeslagen was. Alle apparaten waren verschroeid, de vlammen schoten uit de stopcontacten en de tv was in brand gevlogen.
Dat was pas echt eng!!!!
Onweer......
De heftigste donderbui maakte ik mee op de dag dat ik ging solliciteren op een LTS in Alkmaar. Net op het moment dat ik weg zou gaan werd het ineens helemaal donker buiten, je zag niets meer, alsof het midden in de nacht was. Mensen vluchtte naar binnen toe en het werd heel erg stil op straat.........daarop brak er een vreselijke heftige donderbui los van een uur. Het leek wel oorlog!
Zo snel als het kwam, zo snel klaarde het ook weer op. Ineens scheen de zon weer, brak de lucht weer open en kon ik gewoon op weg. Ware het niet dat er inslag geweest was in de bovenleiding, dus ik kwam héél erg te laat. Was niet erg hoor. Door mijn veel te late entré maakte ik zo'n indruk, dat ik de baan kreeg!!!!! ;)
Lang geleden is dat alweer.....
Alweer 19 jaar terug.
Ik schrik ervan nu ik het zo zeg.
(schraap even de keel nu)
Ik heb voor vandaag een muziekje uit de Griekse oudheid, past wel goed haha
't Is iets heel anders dan jullie gewend zijn van mij, en wat ik van mezelf gewend ben.
Ik ben even op zoek naar wat nieuws. Een nieuw perspectief in de muziek, vandaag in ieder geval. Stook het vuur maar op, doe de bellen maar aan de enkels en zwieren maar!
Enjoy
ik zit hier met het licht aan,
buiten regent het en de eerste flits en knal(oeh heel dichtbij) is gekomen.
Ik had het al horen donderen in de verte maar nu is het heel dichtbij.(eheng)
Het gaat al harder regenen, dikke vette plensbui.....je voelt die spanning gewoon van de onweer. Vind ik niet fijn, ik hou niet zo van onweer.
En toch heeft het iets krachtigs, iets magisch, iets oers.
Ik kan me de inslag nog herinneren van vroeger, op de achterplaats. De dreun was zo groot dat de stoppen eruit vlogen en alles trilde. Toen we later buiten keken zagen we de schade....van wat een vuurbal bleek te zijn....die op het dak was gekomen en zo pardoes eraf was gerold op onze achterplaats. 1 van de stoeptegels was in verbrijzeld. We stonden daar als kleutertjes met grote ogen naar te kijken, terwijl mijn moeder zenuwachtig uitlegde hoe gevaarlijk onweer wel niet was.
Ik weet ook nog hoe er bij de achterburen( die de radio/tv-antenne van de buurt op hun dak hadden) ingeslagen was. Alle apparaten waren verschroeid, de vlammen schoten uit de stopcontacten en de tv was in brand gevlogen.
Dat was pas echt eng!!!!
Onweer......
De heftigste donderbui maakte ik mee op de dag dat ik ging solliciteren op een LTS in Alkmaar. Net op het moment dat ik weg zou gaan werd het ineens helemaal donker buiten, je zag niets meer, alsof het midden in de nacht was. Mensen vluchtte naar binnen toe en het werd heel erg stil op straat.........daarop brak er een vreselijke heftige donderbui los van een uur. Het leek wel oorlog!
Zo snel als het kwam, zo snel klaarde het ook weer op. Ineens scheen de zon weer, brak de lucht weer open en kon ik gewoon op weg. Ware het niet dat er inslag geweest was in de bovenleiding, dus ik kwam héél erg te laat. Was niet erg hoor. Door mijn veel te late entré maakte ik zo'n indruk, dat ik de baan kreeg!!!!! ;)
Lang geleden is dat alweer.....
Alweer 19 jaar terug.
Ik schrik ervan nu ik het zo zeg.
(schraap even de keel nu)
Ik heb voor vandaag een muziekje uit de Griekse oudheid, past wel goed haha
't Is iets heel anders dan jullie gewend zijn van mij, en wat ik van mezelf gewend ben.
Ik ben even op zoek naar wat nieuws. Een nieuw perspectief in de muziek, vandaag in ieder geval. Stook het vuur maar op, doe de bellen maar aan de enkels en zwieren maar!
Enjoy
zondag 18 augustus 2013
Ander liedje
Kon ik gisteren niet op het liedje komen( en jeetje wat kan je dan toch lichtelijk in paniek raken als je nog meer dingen niet meer weet, gewoon echt even helemaal niet meer weet)
Zo weet ik het nu wel hoor!
Weer een nummer wat me de hele nacht vergezeld heeft.
Zal het iets betekenen, dat de woorden iets met mij doen terwijl ik slaap?
Raar eigenlijk dat je een hele nacht een nummer kan zingen, er zingend mee wakker wordt bijna en dat je toch slaapt. Dat je zelfs in je slaap weet dat je slaapt, omdat dat wat je meemaakt niet echt is maar een droom. En dat je dat nog sturen kan ook. Nee ik wil niet dat het zo gaat, even terugspoelen, en dan het andere verhaal nemen.
Gisteren ben ik voor het eerst weer echt buiten geweest,
en hoewel ik best wat angstig was dat het mis zou gaan (want wat wiebelig op de benen), ging het wonderbaarlijk goed.
Ik heb zelfs op de fiets gezeten en een stukje richting winkel gefietst.
Daarna natuurlijk wel meteen weer op de bank en als een blok in slaap gevallen, zo moe was ik. Maar toch.....heb ik maar mooi weer gedaan!
Zo ga ik deze week elke dag een beetje meer doen.
En dan is de vakantie over.
Gaat Dochter naar de middelbare,
en Zoon toewerken naar nieuwe doelen.
Ze hebben alle twee een enorme metamorfose ondergaan.
Zomaar in deze vakantie.
Toen ik het druk had met vechten voor ons gezin, zijn zij ineens gegroeid. En ondanks dat ik erbij was heb ik dat gewoon helemaal gemist. Keek ik gisteren naar Dochter in de winkel en stond daar een jonge dame, zomaar!!!! Waar jongenshoofden van omdraaien, ook dat nog!!!
Mijn meisje,
ik moet er héél erg aan wennen!?!
Afijn,
dan nu het liedje wat ik vannacht zong in mijn dromen en waar ik wakker mee werd.
Yeah we're all wonderful, wonderful people
So when did we all get so fearful?
Now we're finally finding our voices
So take a chance, come help me sing this
Zo weet ik het nu wel hoor!
Weer een nummer wat me de hele nacht vergezeld heeft.
Zal het iets betekenen, dat de woorden iets met mij doen terwijl ik slaap?
Raar eigenlijk dat je een hele nacht een nummer kan zingen, er zingend mee wakker wordt bijna en dat je toch slaapt. Dat je zelfs in je slaap weet dat je slaapt, omdat dat wat je meemaakt niet echt is maar een droom. En dat je dat nog sturen kan ook. Nee ik wil niet dat het zo gaat, even terugspoelen, en dan het andere verhaal nemen.
Gisteren ben ik voor het eerst weer echt buiten geweest,
en hoewel ik best wat angstig was dat het mis zou gaan (want wat wiebelig op de benen), ging het wonderbaarlijk goed.
Ik heb zelfs op de fiets gezeten en een stukje richting winkel gefietst.
Daarna natuurlijk wel meteen weer op de bank en als een blok in slaap gevallen, zo moe was ik. Maar toch.....heb ik maar mooi weer gedaan!
Zo ga ik deze week elke dag een beetje meer doen.
En dan is de vakantie over.
Gaat Dochter naar de middelbare,
en Zoon toewerken naar nieuwe doelen.
Ze hebben alle twee een enorme metamorfose ondergaan.
Zomaar in deze vakantie.
Toen ik het druk had met vechten voor ons gezin, zijn zij ineens gegroeid. En ondanks dat ik erbij was heb ik dat gewoon helemaal gemist. Keek ik gisteren naar Dochter in de winkel en stond daar een jonge dame, zomaar!!!! Waar jongenshoofden van omdraaien, ook dat nog!!!
Mijn meisje,
ik moet er héél erg aan wennen!?!
Afijn,
dan nu het liedje wat ik vannacht zong in mijn dromen en waar ik wakker mee werd.
Yeah we're all wonderful, wonderful people
So when did we all get so fearful?
Now we're finally finding our voices
So take a chance, come help me sing this
zaterdag 17 augustus 2013
Zwijmelen op Zaterdag
Ik heb de hele nacht al een liedje in mijn hoofd maar ik heb geen idee (meer) van wie het is. Is dat nou niet irritant? Dat het op het puntje van je tong ligt bij wijze van spreken maar dat je het toch niet uit kan spreken. Dat daar ergens in mijn hoofd een laatje is wat niet open wil gaan wanneer ik dat vraag. Dat de weg van dat laatje, als hij uiteindelijk toch open lijkt te gaan, ineens onbegaanbaar is geworden en ik het gewoon niet uit kan spreken.
Daar heb ik de laatste tijd vreselijk veel last van,
zo erg dat ik ervan stotter en soms gewoon wartaal uit......????....en daar kwam ik dus net ook niet uit.
pfffffff
Uitkraam dus.
Tis net of ik een buitenlander ben geworden zoekende naar woorden, die zij net geleerd heeft.
En zo is het ook met dat liedje.
Ik kan de eerste twee regels neuriën, en dan gaat het over in een heel ander liedje in mijn hoofd. Hoe vaak ik het al geprobeerd heb, ik kom gewoon niet voorbij die eerste twee regels. Daarna neemt een ander liedje het over.
Nou ja,
maakt ook niet uit,
ik geef gewoon een ander liedje voor de zwijmelrubriek.
Jank nog een paar tranen,
hoest nog eens flink,
en stap zo uit mijn bed.
Vandaag heb ik voor het eerst zin om eens wat creatiefs te gaan doen.
Eens kijken of het lukt om de zin om te zetten in doen, misschien is die weg ook wel onbegaanbaar geworden. Je weet het niet hè........
Hé ineens weet ik het liedje ook weer!
Jaaaa,
nou hier komt ie dan. Deze heeft me dus de hele nacht wakker gehouden.
Fijne Zaterdag
Daar heb ik de laatste tijd vreselijk veel last van,
zo erg dat ik ervan stotter en soms gewoon wartaal uit......????....en daar kwam ik dus net ook niet uit.
pfffffff
Uitkraam dus.
Tis net of ik een buitenlander ben geworden zoekende naar woorden, die zij net geleerd heeft.
En zo is het ook met dat liedje.
Ik kan de eerste twee regels neuriën, en dan gaat het over in een heel ander liedje in mijn hoofd. Hoe vaak ik het al geprobeerd heb, ik kom gewoon niet voorbij die eerste twee regels. Daarna neemt een ander liedje het over.
Nou ja,
maakt ook niet uit,
ik geef gewoon een ander liedje voor de zwijmelrubriek.
Jank nog een paar tranen,
hoest nog eens flink,
en stap zo uit mijn bed.
Vandaag heb ik voor het eerst zin om eens wat creatiefs te gaan doen.
Eens kijken of het lukt om de zin om te zetten in doen, misschien is die weg ook wel onbegaanbaar geworden. Je weet het niet hè........
Hé ineens weet ik het liedje ook weer!
Jaaaa,
nou hier komt ie dan. Deze heeft me dus de hele nacht wakker gehouden.
Fijne Zaterdag
vrijdag 16 augustus 2013
Wat als....
Wat als ik vannacht nu eens niet zo onrustig was geweest,
had ik dan nu zin in deze dag gehad?
Was ik dan nu opgestaan en wandelde ik dan nu even een stukje door mijn achtertuin/wildernisje. Snoof ik dan nu de lucht in van de nazomer, terwijl de kat tegen mijn benen streek? Plukte ik dan hier en daar wat grassprietjes uit de bloemenperkjes? Keek ik dan even omhoog naar de vogels die al in de lucht vlogen.....
Voelde ik de wind mijn gezicht strelen?
Wat als ik nu eens niet zo moe was,
zou ik dan al op de fiets gaan voor een ochtendrondje? Door de duintjes op weg naar het strand? Zou ik dan met volle teugen genieten van de ochtendzon? Zo wandelend langs de branding, met mijn blote voeten in het water?
Wat als...
tjah
maakt het iets uit?
Eigenlijk niet hè, het maakt niet uit, want er is alleen maar wat is.
En wat is, is dat ik nu moe ben en nu dus gewoon niet op de fiets spring naar het strand( door de duintjes nog wel , pffff moet er niet aan denken, met al die heuveltjes ;) En wat is, is nu dus mijn lekkere warme bed, waar ik zo nog even een uiltje in ga knappen. Voorlopig hoef ik nog even niets persé.
Dat wandelingetje in mijn achtertuin/wildernisje is misschien wel te doen vanmiddag ofzo. Als ik zin heb hoor! En misschien, heel misschien ga ik dan wel even met mijn blote voeten door het gras.......
had ik dan nu zin in deze dag gehad?
Was ik dan nu opgestaan en wandelde ik dan nu even een stukje door mijn achtertuin/wildernisje. Snoof ik dan nu de lucht in van de nazomer, terwijl de kat tegen mijn benen streek? Plukte ik dan hier en daar wat grassprietjes uit de bloemenperkjes? Keek ik dan even omhoog naar de vogels die al in de lucht vlogen.....
Voelde ik de wind mijn gezicht strelen?
Wat als ik nu eens niet zo moe was,
zou ik dan al op de fiets gaan voor een ochtendrondje? Door de duintjes op weg naar het strand? Zou ik dan met volle teugen genieten van de ochtendzon? Zo wandelend langs de branding, met mijn blote voeten in het water?
Wat als...
tjah
maakt het iets uit?
Eigenlijk niet hè, het maakt niet uit, want er is alleen maar wat is.
En wat is, is dat ik nu moe ben en nu dus gewoon niet op de fiets spring naar het strand( door de duintjes nog wel , pffff moet er niet aan denken, met al die heuveltjes ;) En wat is, is nu dus mijn lekkere warme bed, waar ik zo nog even een uiltje in ga knappen. Voorlopig hoef ik nog even niets persé.
Dat wandelingetje in mijn achtertuin/wildernisje is misschien wel te doen vanmiddag ofzo. Als ik zin heb hoor! En misschien, heel misschien ga ik dan wel even met mijn blote voeten door het gras.......
donderdag 15 augustus 2013
.Geen nieuws
9 uur 9...
net dat ik ging zitten was het 8 uur 8.
Grappig,
ik zit in bed, en ik kom er nog lang niet uit.( nog lange niet, nog lange niet ;)
Dat heb ik besloten, voor de derde dag op een rij.
En dan ga ik daarna weer op de bank.
Gewoon,
omdat ik dan wel mijn rust neem.
Niet mezelf ga pesten met huishoudelijke klusjes.(hoe klein dan ook)
Kleine gruttelhelpjes doen voor de kids.
Nee ik doe lekker helemaal niks!
Zo meteen ga ik nog even slapen.
Geen nieuws dus,
voorlopig geen nieuws ...en geen nieuws is goed nieuws niet waar?
Een oudje dit keer.....fijne dag
net dat ik ging zitten was het 8 uur 8.
Grappig,
ik zit in bed, en ik kom er nog lang niet uit.( nog lange niet, nog lange niet ;)
Dat heb ik besloten, voor de derde dag op een rij.
En dan ga ik daarna weer op de bank.
Gewoon,
omdat ik dan wel mijn rust neem.
Niet mezelf ga pesten met huishoudelijke klusjes.(hoe klein dan ook)
Kleine gruttelhelpjes doen voor de kids.
Nee ik doe lekker helemaal niks!
Zo meteen ga ik nog even slapen.
Geen nieuws dus,
voorlopig geen nieuws ...en geen nieuws is goed nieuws niet waar?
Een oudje dit keer.....fijne dag
woensdag 14 augustus 2013
work-out
Nou dat werd dus niks op de bank,
niet dat het niet lekker zou hebben gelegen hoor maar mijn lijf wou niet. Van de ene onrustige stuip tot de andere. Van lig naar zit, naar lig naar hang, naar zit en weer terug. Dodelijk vermoeiend dus, een complete work-out. Van slapen kwam al helemaal niks op die manier. En toen ik eenmaal een stukje sliep viel mijn hoofd naar achteren en knakte ik mijn nek. Ik zat namelijk nog en was zomaar ingedommeld. Auw dus.
Dat verdient dus een tweede kans vandaag!
Nog even een dagje extra verwent worden door de kids,
nog even een dagje extra niks doen, en mezelf dat ook gunnen.
Nog even een dagje extra knuffels verzamelen ;)
Thank You!!!!!!!
niet dat het niet lekker zou hebben gelegen hoor maar mijn lijf wou niet. Van de ene onrustige stuip tot de andere. Van lig naar zit, naar lig naar hang, naar zit en weer terug. Dodelijk vermoeiend dus, een complete work-out. Van slapen kwam al helemaal niks op die manier. En toen ik eenmaal een stukje sliep viel mijn hoofd naar achteren en knakte ik mijn nek. Ik zat namelijk nog en was zomaar ingedommeld. Auw dus.
Dat verdient dus een tweede kans vandaag!
Nog even een dagje extra verwent worden door de kids,
nog even een dagje extra niks doen, en mezelf dat ook gunnen.
Nog even een dagje extra knuffels verzamelen ;)
Thank You!!!!!!!
•´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀
Nu maar hopen dat ik mijn rust vandaag wel kan vinden❀ •´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀
dinsdag 13 augustus 2013
Zweeeeeeffffffff
Het is stil,
in huis en in mijzelf.
de stilte is eventjes weergekeerd.
Gisteren nog zat ik in de stoel met dochter naar "Letters to Juliet" te kijken en mezelf in te houden(jawel ik deed het weer) en vannacht lag ik nog te draaien en te woelen, vanmorgen hoestte ik de longen uit mijn lijf en spoelden de tranen mee. En nu ben ik stil.
Ik ga zo lekker mijn play-list aanzetten en dan ga ik nog een stukje slapen.
Dat mag van mezelf.
En dan later, maak ik een bedje op de bank. Dat ik daar eerder niet op kwam snap ik nog niet. Maar nu ga ik het regelen. Met een kruik voor de voeten en alles wat ik nodig heb om me heen.
Dit nummer staat erin ieder geval op.
Laat ik me lekker wegvoeren op de golven van de muziek....zweeeeffffff......
in huis en in mijzelf.
de stilte is eventjes weergekeerd.
Gisteren nog zat ik in de stoel met dochter naar "Letters to Juliet" te kijken en mezelf in te houden(jawel ik deed het weer) en vannacht lag ik nog te draaien en te woelen, vanmorgen hoestte ik de longen uit mijn lijf en spoelden de tranen mee. En nu ben ik stil.
Ik ga zo lekker mijn play-list aanzetten en dan ga ik nog een stukje slapen.
Dat mag van mezelf.
En dan later, maak ik een bedje op de bank. Dat ik daar eerder niet op kwam snap ik nog niet. Maar nu ga ik het regelen. Met een kruik voor de voeten en alles wat ik nodig heb om me heen.
Dit nummer staat erin ieder geval op.
Laat ik me lekker wegvoeren op de golven van de muziek....zweeeeffffff......
maandag 12 augustus 2013
tranendal
Ik heb er een vette hekel aan voor mezelf om me zo te laten gaan.
Dat ik geen controle meer heb over mijn lijf, dat ik er in de eerste instantie erger aan toe ben dan dat ik zou willen. Dat ik van het geschok en gesnik niet meer ademen kan. Mijn hoofd helemaal vol lijkt te lopen. Dikke ogen, rode wangen en een verfomfaaid gezicht. Dat ik eigenlijk heel hard wil schreeuwen. Maar dat doe ik dan weer niet, want dan heb ik weer mot met de mensen om mij heen. Dat mijn hart in de honderdste versnelling gaat op dat moment en al mijn spieren op slot, omdat al de opgespaarde tranen eruit moeten en ik me schrap zet.
Tis net of ik me ervoor geneer.....
Huilen doe je maar in je eentje. Waar niemand het ziet en hoort. Huilen is lastig. Huilen betekent problemen, en problemen zijn genant, irritant, vervelend en best wel confronterend. Een teken van zwakte ook, het lost niets op.
Ik weet niet wie deze gedachtes ooit ingefluisterd heeft,
maar ik heb ze :(
Ik had de kinderen al gezegd dat ze me vooral niet moesten gaan opvrolijken om me op te laten houden met huilen. Ze konden me beter gewoon even vasthouden, dat had ik liever.
En zo was gister dus knuffel-troost-dag.
En gezien de reactie van net op het onderstaande muziekje,
gaan we daar vandaag nog even fijn mee door.
Dat ik geen controle meer heb over mijn lijf, dat ik er in de eerste instantie erger aan toe ben dan dat ik zou willen. Dat ik van het geschok en gesnik niet meer ademen kan. Mijn hoofd helemaal vol lijkt te lopen. Dikke ogen, rode wangen en een verfomfaaid gezicht. Dat ik eigenlijk heel hard wil schreeuwen. Maar dat doe ik dan weer niet, want dan heb ik weer mot met de mensen om mij heen. Dat mijn hart in de honderdste versnelling gaat op dat moment en al mijn spieren op slot, omdat al de opgespaarde tranen eruit moeten en ik me schrap zet.
Tis net of ik me ervoor geneer.....
Huilen doe je maar in je eentje. Waar niemand het ziet en hoort. Huilen is lastig. Huilen betekent problemen, en problemen zijn genant, irritant, vervelend en best wel confronterend. Een teken van zwakte ook, het lost niets op.
Ik weet niet wie deze gedachtes ooit ingefluisterd heeft,
maar ik heb ze :(
Ik had de kinderen al gezegd dat ze me vooral niet moesten gaan opvrolijken om me op te laten houden met huilen. Ze konden me beter gewoon even vasthouden, dat had ik liever.
En zo was gister dus knuffel-troost-dag.
En gezien de reactie van net op het onderstaande muziekje,
gaan we daar vandaag nog even fijn mee door.
zondag 11 augustus 2013
Pachelbel maar weer
Ik draaide dit nummer over en over en over toen mijn moeder net gestorven was,
wanhopig en verloren voelde ik me toen. Zo verdrietig. Zo alleen. De wereld was een lege plek geworden zo zonder thuis. Ik had geen anker meer. Ik dobberde rond in zee van tranen zonder vaste land in de nabijheid.
En wat doe je dan?
Je gaat in de overleef-modus.
En tot op heden heb ik daar in gezeten.
Tot ik gisteren bijna verdronk en in de armen van Zus dikke tranen huilde in de tuin.
Dus draai ik weer Pachelbel's canon in D,
net zolang tot ook deze tranen weer gedroogd zijn.
En voor wie piano alleen mooier vind hier ook de eenvoudige piano-versie.
Heel ingetogen en zacht. Als ik toch zo spelen kon...zucht.....
wanhopig en verloren voelde ik me toen. Zo verdrietig. Zo alleen. De wereld was een lege plek geworden zo zonder thuis. Ik had geen anker meer. Ik dobberde rond in zee van tranen zonder vaste land in de nabijheid.
En wat doe je dan?
Je gaat in de overleef-modus.
En tot op heden heb ik daar in gezeten.
Tot ik gisteren bijna verdronk en in de armen van Zus dikke tranen huilde in de tuin.
Dus draai ik weer Pachelbel's canon in D,
net zolang tot ook deze tranen weer gedroogd zijn.
En voor wie piano alleen mooier vind hier ook de eenvoudige piano-versie.
Heel ingetogen en zacht. Als ik toch zo spelen kon...zucht.....
zaterdag 10 augustus 2013
Zwijmelen op Zaterdag
 |
| 4 uur vanmorgen, kiekje uit het slaapkamerraam |
Het is zaterdag,
jawel, het is al 5 uur zaterdag.
Al dagen lig ik geparkeerd in bed,
eigenlijk al jaren maar nu valt het des te meer op.
Nu zou ik toch geheel en al moeten kunnen gaan ontspannen. Maar in plaats daarvan lig ik nog immer geparkeerd in bed. Met de handrem stevig aangetrokken, ook dat nog. Met mijn hoofd stevig verankerd in het kussen en mijn voeten stevig tegen het voetenbord. Er is wel wat brute kracht nodig om me van mijn plekje te krijgen. Ik lig mijn territorium, zullen we maar zeggen....en dat klinkt net zo belachelijk als het eruit ziet. Feit is gewoon dat ik nog steeds in de "vecht of vlucht"-modus staat en dat resetten verdomd lastig is. Al wat ik doe is stoelhangen, computerslapen, filmdoezelen, tuindromen en boekdommelen. En tussendoor ben ik moe, en moe en héél erg moe en eigenlijk best wel zwaar uitgeput. Ik hijg er zelfs van, als ik al wat doe wel te verstaan.
 |
| om 5 uur uit het slaapkamerraam... |
 |
| 6 uur, nog 13 minuutjes voor zonsopgang |
Ik heb voor vandaag een stuk gekozen uit de soundtrack van Pride and Prejudice 2005....deze versie vond ik vreselijk en deed het boek geen eer aan(veel te Amerikaans) maar de muziek...oooohhhh de muziek, die is prachtig. Genezend haast! Ik krijg er een brok van in mijn keel, steeds weer. Nu is daar niet veel voor nodig na bijna 3 jaar bjz terreur juist op het moment dat ik troost en omhulling nodig had na de dood van mijn beide ouders. Ik huil veel, vaak, en overal om.
Al wat ik nu nodig heb is kwasten, schrijfgerei, woorden en muziek. Troost en schoonheid. Samen met de bemoedigingen van U allen ga ik het redden. xxx
~fijn weekend~
vrijdag 9 augustus 2013
Over zomerzon en poolijs
Er zijn zo van die momenten dat ik blind ben voor de zegeningen die ik in mijn gezicht geworpen krijg. Ze komen dan uit onverwachte hoek, of hebben een bounce-effect, waar ik wel rekening mee moet houden, anders veranderen ze in een vloek i.p.v. een zegening.
Ik ben (door schade en schande wijs geworden) een pessimist.
Ik ben net iets te vaak goedgelovig geweest.
Heb net iets te vaak mensen het voordeel van de twijfel gegeven, terwijl mijn intuïtie iets heel anders zei. Mensen zijn meesters in maskers opzetten, je krijgt vaak helemaal niet wat je ziet. Je krijgt wat je voelt!
En ik voel dat er aardig wat mensen mooi weer spelen,
van een aarzelende lente zon tot hoogzomer,
terwijl een koude poolwinter hun hart en bedoelingen beheerst.
Het is het soort mens wat ik liever niet meer tegenkom. Maar waar hulpverlening, onderwijs en ambtenarij toch behoorlijk in vertegenwoordigd is.
Dus moet ik die smoorhete tropenzon worden,
om zo het ijs te smelten.
En daar heb ik 4 maanden voor gekregen.
Pas na de reacties van hier en op Facebook kon ik de zegen zien, die ik heb gekregen ;) .....het is zoals Colin zo mooi schreef; De volgende zitting gewoon de klap met de hamer erop.!!!!!
Gisteren kreeg Zoon ook eindelijk nieuws van de genderkliniek.
Zijn ogen lichtte op en zijn gezicht...OOOO die blik, die was goud waard!!!!!!!!!
Geluk vloeide over zijn gezicht, zijn ogen begonnen te stralen, een lach plooide om zijn mond.
Ik was zó ontroerd.
Hier doe ik het allemaal voor.
Ik ben (door schade en schande wijs geworden) een pessimist.
Ik ben net iets te vaak goedgelovig geweest.
Heb net iets te vaak mensen het voordeel van de twijfel gegeven, terwijl mijn intuïtie iets heel anders zei. Mensen zijn meesters in maskers opzetten, je krijgt vaak helemaal niet wat je ziet. Je krijgt wat je voelt!
En ik voel dat er aardig wat mensen mooi weer spelen,
van een aarzelende lente zon tot hoogzomer,
terwijl een koude poolwinter hun hart en bedoelingen beheerst.
Het is het soort mens wat ik liever niet meer tegenkom. Maar waar hulpverlening, onderwijs en ambtenarij toch behoorlijk in vertegenwoordigd is.
Dus moet ik die smoorhete tropenzon worden,
om zo het ijs te smelten.
En daar heb ik 4 maanden voor gekregen.
Pas na de reacties van hier en op Facebook kon ik de zegen zien, die ik heb gekregen ;) .....het is zoals Colin zo mooi schreef; De volgende zitting gewoon de klap met de hamer erop.!!!!!
Gisteren kreeg Zoon ook eindelijk nieuws van de genderkliniek.
Zijn ogen lichtte op en zijn gezicht...OOOO die blik, die was goud waard!!!!!!!!!
Geluk vloeide over zijn gezicht, zijn ogen begonnen te stralen, een lach plooide om zijn mond.
Ik was zó ontroerd.
Hier doe ik het allemaal voor.
donderdag 8 augustus 2013
Wordt vervolgd
Dan ga je voor het eerst van je leven, zonder ooit iets crimineels gedaan te hebben, naar een echt gerechtsgebouw. Mag je advocaat niet mee naar binnen voor het verhoor, dus schrik je je helemaal een ongeluk. Maar gelukkig, ze luisterde wel toen je zei dat je echt niet alleen kon(want pdd-nos dus bijstand nodig) mag de advocaat weer niks zeggen, maar toch gedaan, want jij wou dat! Mag de advocaat verder in de zaak niets meer zeggen.
Ik moet je zeggen, dat ik ter plekke heel erg boos werd, Dat ik die rechter wel wat kon doen door hem zo de stuipen op het lijf te jagen nog voor er iets werd gezegd en de zaak begon. Ik zei er dus wat van in de wachtruimte.
"Was dat nou nodig? Om die jongen de stuipen op het lijf te jagen, hij is geen jeugddelinquent!"
Vader suste me, de advocaat zei dat ik rustig moest blijven en de gezinsvoogd en de raadsmevrouw wisten niet waar ze kijken moesten. Want waarom was ik nou zo boos?(schrijf ik nu cynisch op)
Ik walg van stukjes machtsvertoon, ik walg van manipulatie, ik walg van intimidatie en dáárom was ik dus boos! Het lijkt wel of de hele mensheid weg kijkt bij dit verwerpelijke gedrag van onze rechtelijke macht. Te bang om het te benoemen.
De raadsmevrouw deed eerst nog gezellig en leuk, terwijl ze helemaal niet kwam om gezellig en leuk te zijn. Ze kwam om mijn kind onder toezicht gesteld te krijgen. Ze begreep mijn boosheid hierin niet. Ze snapte maar niet dat ik me gediskwalificeerd voelde, want dat was echt niet zo(!?!)..... De gezinsvoogd wou gelijk maar telefoonnummers uitwisselen, terwijl we nog niet eens binnen waren geweest. Alsof het een gedane zaak was. Op mijn resolute nee probeerde ze het bij vader die ook nee zei, waarop ze maar een stukje verderop ging zitten.
In de rechtszaal heb ik veel het woord gevoerd, niet eerbiedig maar strijdlustig en eigenlijk ook best wel kwaad. Ik heb ze er zelfs op gewezen, dat er wel wat ingelezen mocht worden in het fenomeen autisme, alvorens men zo ongefundeerd opmerkingen in het dossier overneemt. Toen de rechter me vroeg waarom er dan toch nooit iets met de dyslexie van zoon gedaan was(en dit verweet ze mij eigenlijk) maakte ik de opmerking: "Dat is een hele goede vraag, ik weet het antwoord niet. Ik heb het jarenlang gevraagd en nooit gekregen. Maar hij heeft nu wel een cognitieve achterstand daardoor opgelopen." Waarop de rechter lichtelijk in de war was van mijn rechtdoorzee reactie.
De mevrouw van de raad herhaalde keurig alle zinnetjes die haar waren ingefluisterd en was niet blij met ons verzet. Ze wist namelijk inhoudelijk niet veel van de zaak af. Zij was iemand anders dan degene die het onderzoek geleid had. De rechter wist het ook even niet. Dit hadden ze niet verwacht. Het gebeurt niet zo heel vaak dat ouders en raad zo Recht tegenover elkaar staan, en ouders nog zo strijdlustig zijn. Vaker zijn de ouders al murw gestreden en laten het gelaten over zich heen komen.
Ze kon dan ook geen oordeel geven op dat moment, ze moest erover nadenken.
Ze heeft ons uiteindelijk het voordeel van de twijfel gegeven en de zaak aangehouden voor 4 maanden....
Dat wordt dus 4 maanden school zoet houden, zodat ze ons niet een hak gaan zetten omdat hun plannetje nu doorkruist is,
4 maanden de juf wijzer maken dan ze nu is , zodat ze wel goed haar werk kan doen,
4 maanden ons eigen plan doorzetten, vooral dat!!!!!
4 maanden om te bewijzen dat we wèl op de goede weg zijn......maar ook
4 maanden stress omdat we wéér gewogen gaan worden
Voor alle mensen die ons gesteund hebben in gebed, gedachten, kaarsjesbranden enzovoorts
DANKJULLIEWEL
XXX
Ik moet je zeggen, dat ik ter plekke heel erg boos werd, Dat ik die rechter wel wat kon doen door hem zo de stuipen op het lijf te jagen nog voor er iets werd gezegd en de zaak begon. Ik zei er dus wat van in de wachtruimte.
"Was dat nou nodig? Om die jongen de stuipen op het lijf te jagen, hij is geen jeugddelinquent!"
Vader suste me, de advocaat zei dat ik rustig moest blijven en de gezinsvoogd en de raadsmevrouw wisten niet waar ze kijken moesten. Want waarom was ik nou zo boos?(schrijf ik nu cynisch op)
Ik walg van stukjes machtsvertoon, ik walg van manipulatie, ik walg van intimidatie en dáárom was ik dus boos! Het lijkt wel of de hele mensheid weg kijkt bij dit verwerpelijke gedrag van onze rechtelijke macht. Te bang om het te benoemen.
De raadsmevrouw deed eerst nog gezellig en leuk, terwijl ze helemaal niet kwam om gezellig en leuk te zijn. Ze kwam om mijn kind onder toezicht gesteld te krijgen. Ze begreep mijn boosheid hierin niet. Ze snapte maar niet dat ik me gediskwalificeerd voelde, want dat was echt niet zo(!?!)..... De gezinsvoogd wou gelijk maar telefoonnummers uitwisselen, terwijl we nog niet eens binnen waren geweest. Alsof het een gedane zaak was. Op mijn resolute nee probeerde ze het bij vader die ook nee zei, waarop ze maar een stukje verderop ging zitten.
In de rechtszaal heb ik veel het woord gevoerd, niet eerbiedig maar strijdlustig en eigenlijk ook best wel kwaad. Ik heb ze er zelfs op gewezen, dat er wel wat ingelezen mocht worden in het fenomeen autisme, alvorens men zo ongefundeerd opmerkingen in het dossier overneemt. Toen de rechter me vroeg waarom er dan toch nooit iets met de dyslexie van zoon gedaan was(en dit verweet ze mij eigenlijk) maakte ik de opmerking: "Dat is een hele goede vraag, ik weet het antwoord niet. Ik heb het jarenlang gevraagd en nooit gekregen. Maar hij heeft nu wel een cognitieve achterstand daardoor opgelopen." Waarop de rechter lichtelijk in de war was van mijn rechtdoorzee reactie.
De mevrouw van de raad herhaalde keurig alle zinnetjes die haar waren ingefluisterd en was niet blij met ons verzet. Ze wist namelijk inhoudelijk niet veel van de zaak af. Zij was iemand anders dan degene die het onderzoek geleid had. De rechter wist het ook even niet. Dit hadden ze niet verwacht. Het gebeurt niet zo heel vaak dat ouders en raad zo Recht tegenover elkaar staan, en ouders nog zo strijdlustig zijn. Vaker zijn de ouders al murw gestreden en laten het gelaten over zich heen komen.
Ze kon dan ook geen oordeel geven op dat moment, ze moest erover nadenken.
Ze heeft ons uiteindelijk het voordeel van de twijfel gegeven en de zaak aangehouden voor 4 maanden....
Dat wordt dus 4 maanden school zoet houden, zodat ze ons niet een hak gaan zetten omdat hun plannetje nu doorkruist is,
4 maanden de juf wijzer maken dan ze nu is , zodat ze wel goed haar werk kan doen,
4 maanden ons eigen plan doorzetten, vooral dat!!!!!
4 maanden om te bewijzen dat we wèl op de goede weg zijn......maar ook
4 maanden stress omdat we wéér gewogen gaan worden
Voor alle mensen die ons gesteund hebben in gebed, gedachten, kaarsjesbranden enzovoorts
DANKJULLIEWEL
XXX
woensdag 7 augustus 2013
Nog 4 uur te gaan
Er staat een cake in de oven.
Een dikke vette chocolade cake.
Want ik moet blijven geloven, dat we straks iets te vieren hebben.
Ik moet geloven, dat we straks als winnaars uit de rechtszaal komen.
Want ik moet blijven geloven, dat we straks iets te vieren hebben.
Ik moet geloven, dat we straks als winnaars uit de rechtszaal komen.
Ik moet geloven, dat wij gelijk krijgen(want we hebben het al) en ik moet blijven geloven in mijn weg en zijn weg en onze weg.
Er staat een cake in de oven
En die gaat, hoe dan ook, opgegeten worden,
Er staat een cake in de oven
En die gaat, hoe dan ook, opgegeten worden,
als overwinningscake!( en anders als bittere troost)
Er staat een cake in de oven.
Nog 4 uur te gaan………
Om 11:20 is het zover, voor iedereen die ons wil meenemen in gebed/mediatie/kaarsjes branden.
Dankjulliewel ♥
dinsdag 6 augustus 2013
Nog 1 nachtje slapen
 |
| Zomer- Bibje |
De dag kruipt dichter en dichterbij, en op de een of andere manier lijkt het wel of ik droom. Of het niet echt is allemaal, alsof ik nu door een schimmig gebied loop. Beetje alsof er niets meer is, je weet wel, zoals je wel eens ziet in de film. Dat iemand dood is gegaan en dan in een niets terecht komt, en in dat niets kom hij dan zomaar iemand of iets tegen.....
Zo voel ik mij.
Ik ben helemaal blank geworden,
leeg,
en heb de gedachte aan morgen de afgelopen dagen helemaal uitgebannen.
Weg, foetsie, niet bestaand. Het is er niet.....
Ik bedacht me nml van de week dat ik op dat moment dat ik het bedacht, gewoon eigenlijk best wel oké was. En als ik op dat moment oké was, dan zou ik dat het moment daarna ook best wel zijn, en was ik het daarvoor ook. Want als je het moment even los maakt van de aaneenschakeling van gebeurtenissen, dan kan het best wel eens zo wezen dat je tussen twee moeilijke momenten in zit en daar oké bent. Ja dat kan dus....
en ik was oké,
op dat moment,
en ook het moment daarna,
en toen dacht ik, als ik dit moment( het moment daarna dus) oké ben, dan ben ik dat dus ook ná dit moment. En zo besloot ik dat ik iets zou gaan doen waar ik me nog meer oké van zou voelen.
Dus ging ik schilderen.
Maakte ik een schilderijtje af en begon ik een tweede.
En heb ik uren geslapen in de stoel tussendoor. Beetje in de tuin geplukt op de wat koelere tijden. Dikke knuffels uitgedeeld aan de kinderen, gezongen met Dochter. Grapjes gemaakt en gelachen.
Om dan `s nachts recht op in bed te zitten, met het hart in mijn keel, omdat ik bang ben dat ik iets belangrijks ben vergeten te doen. Dat was dus het moment tussen de oké's in :(
 |
| still in progress- Bibje |
dat ik zo kan genieten,
kan lachen,
kan schilderen,
terwijl het zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt?
Het kan.....
Ik ga me ook niet afvragen waarom,
en koester elk moment, dat ik me oké voel!
Nog 1 nachtje slapen.
zondag 4 augustus 2013
Zondagzon
Hun muziek doet me altijd denken aan de strak blauwe lucht boven de strakblauwe zee, met bootjes met witte zeilen en eindeloze uitzichten, in blauw en wit.....Ik weet niet waarom, maar dat is wat ik voor me zie als ik mijn ogen sluit en naar Coldplay luister. Misschien is het de eindeloze draagwijdte van hun muziek? Dat gitaarspel....
Dat gevoel heb ik ook altijd als ik aan het strand zit en over de zee uitkijk. Aan het randje van de wereld, met achter me het veilige land en voor me de eindeloze uitgestrektheid van de zee. Die toch heel besloten en klein eruit ziet. Met zijn kleine bootjes, die er uit zien alsof je ze zo op kunt pakken.
Bootjes die achter Texel langs varen.
Bootjes die op de horizon liggen.....
De zee zit in mijn bloed.
Van de zilte smaak op mijn tong en in mijn longen tot aan de ruisende geluiden die altijd wel ergens op de achtergrond klinken, de meeuwen in de lucht, de wind( o wat baal ik vaak van die wind) de wind.....en de vuurtoren die zijn licht( nog steeds) in de slaapkamer werpt.
Ik denk niet dat ik ooit ergens kan wonen waar geen zee is.
En dan bedenk ik mij hoe gezegend ik eigenlijk ben, want ik woon toch maar mooi op 5 minuutjes fietsen van de zee.
De zee die alles schoon spoelt,
van verdriet tot woede,
die vertroost en afkoelt,
transformeert het kwade tot het goede....
Dat gevoel heb ik ook altijd als ik aan het strand zit en over de zee uitkijk. Aan het randje van de wereld, met achter me het veilige land en voor me de eindeloze uitgestrektheid van de zee. Die toch heel besloten en klein eruit ziet. Met zijn kleine bootjes, die er uit zien alsof je ze zo op kunt pakken.
Bootjes die achter Texel langs varen.
Bootjes die op de horizon liggen.....
De zee zit in mijn bloed.
Van de zilte smaak op mijn tong en in mijn longen tot aan de ruisende geluiden die altijd wel ergens op de achtergrond klinken, de meeuwen in de lucht, de wind( o wat baal ik vaak van die wind) de wind.....en de vuurtoren die zijn licht( nog steeds) in de slaapkamer werpt.
Ik denk niet dat ik ooit ergens kan wonen waar geen zee is.
En dan bedenk ik mij hoe gezegend ik eigenlijk ben, want ik woon toch maar mooi op 5 minuutjes fietsen van de zee.
De zee die alles schoon spoelt,
van verdriet tot woede,
die vertroost en afkoelt,
transformeert het kwade tot het goede....
zaterdag 3 augustus 2013
Zwijmelen op Zaterdag
Eigenlijk vind ik het een bah nummer, niet echt mijn ding. Maar het zit in mijn hoofd en ik raak het maar niet kwijt. Zoon draait het momenteel errug vaak, liefst zo hard mogelijk. Dan is hij bezig op de laptop en dan ineens gaat het volume omhoog voor een pauze met dit nummer.
Hèt nummer van deze snert vakantie.....
Dussss daarom dus,
volgende week kies ik wel weer iets wat wel van mij is ;)
•´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀fijn weekend!❀ •´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀
Hèt nummer van deze snert vakantie.....
Dussss daarom dus,
volgende week kies ik wel weer iets wat wel van mij is ;)
•´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀fijn weekend!❀ •´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀
vrijdag 2 augustus 2013
❀ •´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀
Omdat het zo warm is en ik daardoor even niet meer helder ben een muziekje voor in de hangmat ;)
•´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀Enjoy❀ •´¯`•.¸¸.´✿•´¯`•.¸¸.´❀
donderdag 1 augustus 2013
donderdag!
Zoekend naar de woorden zit ik hier met de laptop op schoot in mijn bed.
Buiten is het nog steeds grauw. Maar na drie dagen hele harde wind, is het eindelijk windstil. Ik haat die harde wind! Dat gerukt en gewapper om je heen als je buiten bent. Herrie in je oren( surf-oren), haren altijd in de war. Dat is gelukkig even voorbij nu. Net als de storm, die is gaan liggen in mijn hart. Het is even heel erg stil....heel erg stil.
Zoon heeft gisteren zijn gesprek gehad met zijn advocaat.
De man die stuiterend op zijn stoel de stukken heeft gelezen. Die zich afvroeg waar de raad nu heel mee bezig is. Die mijn harde vechten prees. Die mijn zoon dus verdedigen wil. Zoon zat blij verrast in de stoel. Stuurde mij de wachtkamer in( goed teken!) en ging in gesprek. Om er na een half uur opgewekt weer uit te komen.
6 Dagen nog.....
Buiten is het nog steeds grauw. Maar na drie dagen hele harde wind, is het eindelijk windstil. Ik haat die harde wind! Dat gerukt en gewapper om je heen als je buiten bent. Herrie in je oren( surf-oren), haren altijd in de war. Dat is gelukkig even voorbij nu. Net als de storm, die is gaan liggen in mijn hart. Het is even heel erg stil....heel erg stil.
Zoon heeft gisteren zijn gesprek gehad met zijn advocaat.
De man die stuiterend op zijn stoel de stukken heeft gelezen. Die zich afvroeg waar de raad nu heel mee bezig is. Die mijn harde vechten prees. Die mijn zoon dus verdedigen wil. Zoon zat blij verrast in de stoel. Stuurde mij de wachtkamer in( goed teken!) en ging in gesprek. Om er na een half uur opgewekt weer uit te komen.
6 Dagen nog.....
Abonneren op:
Posts (Atom)