zaterdag 5 juli 2014

Zwijmelen op Zaterdag


Ik zie je nog staan, die zondag, in de parkeergarage van het MCA toen wij wegreden. Ik had je vlak daarvoor nog heel innig omhelsd, wetende dat vanaf dat moment alles anders zou zijn. Diep van binnen wist ik dat al maanden pap. Dit was het begin van het einde.
Mam en ik reden bedrukt weg, ik weet niet eens waar de kinderen nu eigenlijk waren. Zaten die ook in de auto pap? Ik weet het echt niet meer.
Ik weet wel dat ik me zo machteloos voelde, en schuldig. Dat ik jou niets gezegd had van mijn voorgevoel. Dat ik niet harder geroepen had. Dat ik je niet tegengehouden had. Dat ik niet duidelijker gezegd had: " Doe het nou niet!!!!!!Het is morgen volle maan, kans op bloedingen zijn groter met volle maan......".
Alles schreeuwde in mij maar ik durfde het niet te zeggen. Pap ik was zo bang dat het dan juist zou gebeuren. Alsof ik er dan een vloek over uitsprak, of zoiets.
Dus reden we weg, jou daar achterlatend.
En het voelde alsof ik je in de steek liet.



Ik dacht dat ik zo heel langzamerhand wel vrede had gekregen met jouw sterven.
Dat dacht ik echt, tot ik vanmorgen Chasing Cars hoorde.
Het was heus niet de eerste keer. En nu ineens dit. Waar komen die tranen vandaan? Ik had er al zoveel gelaten. Ik dacht dat ik er niet zoveel meer over had. Ik dacht dat ik al veel verder was. Dat ik al bij mam aangekomen was.
Ik mis je
O ik mis je zo
En wat mis ik mamma om dat tegen te kunnen zeggen.
Wat mis ik haar toch,
wat mis ik jullie.
pap

Ik weet nog hoe ik met Dochter dit lied zong in de auto, een paar weken voor jouw sterven. Hoe ik door mijn tranen heen zong, waar ik nu geen noot meer uit kan brengen. Dan komen de  tranen. En ze blijven maar komen...de kinderen zijn bij vader......










24 opmerkingen:

  1. ....slik......sterkte!

    Wens je kracht, én licht om het moois uit je herinneringen de boventoon te laten voeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Emoties, herinneringen, gemis om je ouders, het alleen moeten verwerken vannacht (hopelijk slaap je een beetje goed). Mara en ik wensen jou sterkte en denken aan je. Lieve groeten van ons.
    salu2 Albert

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was wel fijn alleen. Soms is troost teveel en doet het de tranen te vroeg drogen.
      X

      Verwijderen
  3. Wat een mooi lied van Alicia Keys. Heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach meisje toch. Ik wens je heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Sterkte moppie...
    Knuff

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben even stil..... het verdriet, zo herkenbaar, net als de tranen. Heel veel sterkte, meisss. Een dikke knuffel en ik sla even een arm om je heen.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hang even tegen je aan......en weet me getroost. x

      Verwijderen
  7. Verlies blijft, de open plek ook, maar je kunt wel proberen nieuwe mooie herinneringen aan te maken, die een mooi plaats naast goeie ouwe verdienen. Verdriet is menselijk, en kan soms opluchten om ruimte te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jah het lucht op zo rauw te rouwen.....
      Er is weer ruimte voor iets nieuws. Zulke wijze woorden Vlasje :)

      Verwijderen
  8. Muziek maakt vaak veel emotie los en herinneringen horen daarbij .Laat het er maar uit komen meiss ,het kost zoveel tijd om alles een plekje te geven .Ik herken het gevoel ook zo goed en wens je veel sterkte
    Even een troostknuffel van mij ,Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Elisabeth. Voel me zo gekoesterd dit weekend door jullie....

      Verwijderen
  9. Wat kan het erin hakken he... op de gekste momenten.
    Laat maar komen wat er moet komen, liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op de gekste momenten ja...zomaar als je er niet op bedacht bent....x

      Verwijderen
  10. Ik heb allebei mijn ouders nog en moet er niet aan denken wat me nog te wachten staat... Jij bent wees en dat je om je ouders huilt, betekent dat het twee heel bijzondere mensen zijn geweest.
    Sterkte en een knuffel,
    Liefs Kakel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ouders verliezen doet gewoon enorm pijn. Ze waren nog veel te jong :(
      Koester de dagen die je met ze hebt hoor. Het kan zomaar voorbij zijn.
      Lieve gr

      Verwijderen
  11. Hoe kan deze muziek nu in hemelsnaam op tegen jouw verhaal. Ik zit hier verdorie met een brok in mijn keel te lezen omdat je verdriet door het scherm scheurt. En wat je schrijft is ook zo verdomd herkenbaar, hoewel op een heel andere manier.
    De muziek is niet slecht, ook niet mijn smaak, maar wat maakt dat nu uit. Hier is het gelinkt aan jouw gevoel. En dat maakt het tot een wereldnummer.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een verdriet, Bibje. Herkenbaar, hoe het je op onverwachte momenten ineens bij de strot grijpt. Knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Och Bibje toch; ik lees het nu pas, maar je verdriet springt van het scherm af. En dat mag. Want dit is JOUW plek.
    Mooi geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen