donderdag 8 augustus 2013

Wordt vervolgd

Dan ga je voor het eerst van je leven, zonder ooit iets crimineels gedaan te hebben, naar een echt gerechtsgebouw. Mag je advocaat niet mee naar binnen voor het verhoor, dus schrik je je helemaal een ongeluk. Maar gelukkig, ze luisterde wel toen je zei dat je echt niet alleen kon(want pdd-nos dus bijstand nodig) mag de advocaat weer niks zeggen, maar toch gedaan, want jij wou dat! Mag de advocaat verder in de zaak niets meer zeggen.
Ik moet je zeggen, dat ik ter plekke heel erg boos werd, Dat ik die rechter wel wat kon doen door hem zo de stuipen op het lijf te jagen nog voor er iets werd gezegd en de zaak begon. Ik zei er dus wat van in de wachtruimte.
"Was dat nou nodig? Om die jongen de stuipen op het lijf te jagen, hij is geen jeugddelinquent!"
Vader suste me, de advocaat zei dat ik rustig moest blijven en de gezinsvoogd en de raadsmevrouw wisten niet waar ze kijken moesten. Want waarom was ik nou zo boos?(schrijf ik nu cynisch op)
Ik walg van stukjes machtsvertoon, ik walg van manipulatie, ik walg van intimidatie en dáárom was ik dus boos! Het lijkt wel of de hele mensheid weg kijkt bij dit verwerpelijke gedrag van onze rechtelijke macht. Te bang om het te benoemen.

De raadsmevrouw deed eerst nog gezellig en leuk, terwijl ze helemaal niet kwam om gezellig en leuk te zijn. Ze kwam om mijn kind onder toezicht gesteld te krijgen. Ze begreep mijn boosheid hierin niet. Ze snapte maar niet dat ik me gediskwalificeerd voelde, want dat was echt niet zo(!?!)..... De gezinsvoogd wou gelijk maar telefoonnummers uitwisselen, terwijl we nog niet eens binnen waren geweest. Alsof het een gedane zaak was. Op mijn resolute nee probeerde ze het bij vader die ook nee zei, waarop ze maar een stukje verderop ging zitten.
In de rechtszaal heb ik veel het woord gevoerd, niet eerbiedig maar strijdlustig en eigenlijk ook best wel kwaad. Ik heb ze er zelfs op gewezen, dat er wel wat ingelezen mocht worden in het fenomeen autisme, alvorens men zo ongefundeerd opmerkingen in het dossier overneemt. Toen de rechter me vroeg waarom er dan toch nooit iets met de dyslexie van zoon gedaan was(en dit verweet ze mij eigenlijk) maakte ik de opmerking: "Dat is een hele goede vraag, ik weet het antwoord niet. Ik heb het jarenlang gevraagd en nooit gekregen. Maar hij heeft nu wel een cognitieve achterstand daardoor opgelopen." Waarop de rechter lichtelijk in de war was van mijn rechtdoorzee reactie.
De mevrouw van de raad herhaalde keurig alle zinnetjes die haar waren ingefluisterd en was niet blij met ons verzet. Ze wist namelijk inhoudelijk niet veel van de zaak af. Zij was iemand anders dan degene die het onderzoek geleid had. De rechter wist het ook even niet. Dit hadden ze niet verwacht. Het gebeurt niet zo heel vaak dat ouders en raad zo Recht tegenover elkaar staan, en ouders nog zo strijdlustig zijn. Vaker zijn de ouders al murw gestreden en laten het gelaten over zich heen komen.
Ze kon dan ook geen oordeel geven op dat moment, ze moest erover nadenken.

Ze heeft ons uiteindelijk het voordeel van de twijfel gegeven en de zaak aangehouden voor 4 maanden....
Dat wordt dus 4 maanden school zoet houden, zodat ze ons niet een hak gaan zetten omdat hun plannetje nu doorkruist is,
4 maanden de juf wijzer maken dan ze nu is , zodat ze wel goed haar werk kan doen,
4 maanden ons eigen plan doorzetten, vooral dat!!!!!
4 maanden om te bewijzen dat we wèl op de goede weg zijn......maar ook
4 maanden stress omdat we wéér gewogen gaan worden





Voor alle mensen die ons gesteund hebben in gebed, gedachten, kaarsjesbranden enzovoorts
DANKJULLIEWEL
XXX

6 opmerkingen:

  1. Denk dat de tijd juist in je voordeel gaat werken. Meer tijd om in balans te komen en de stressfactoren minder invloed te laten hebben. En kennelijk vond de rechter de zaak niet zo accuut dat jouw kind NU onder toezicht moet komen. Weer een voordeel.

    Nog cake gegeten?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat denk jij...de cake is bijna op ;)
      en lekker dat 'ie was!!!

      Verwijderen
  2. Ik denk dat het uitstel in je voordeel is, maar wel heel vervelend dat je nu nog in het onzekere zit. Sterke voor de komende maanden!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De onzekerheid zal vreten. Maar als je verloren had,was er geen hoop meer. Sterkte en wijsheid deze maanden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ook ik denk dat het een hoopvol teken is, de rechter geeft je voorlopig het voordeel van de twijfel, tegen alle beroepsadviseurs in. Gefeliciteerd en probeer een soort aktieplan in werking te zetten om deze tijd zo goed mogelijk te besteden in voorbereiding op de volgende horde. Maar je gaat winnen! Je bent net een wolvin die voor haar jong gaat staan!! Klasse, meis!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. O yes you did it! Zie het positief: je hebt gewoon nog 4 maanden gekregen om je "dossier" dicht te timmeren met bewijstlast waarom jullie EN deskundigen van mening zijn dat jullie op de goede weg zitten en een OTS of UHP totaal overbodig zijn.

    De rechter heeft in ieder geval al veel twijfels daarover want meestal volgt hij/zij standaard het advies van de Raad op, dus dat is zeker al in jullie voordeel. De volgende zitting gewoon de klap met de hamer erop.

    BeantwoordenVerwijderen