Koud

Gisteren was een wc dagje....
Had ik nog goede hoop dat de fikse buikgriep van Zoon niet meer zou worden dan misselijkheid bij mij, sloeg gisteren het noodlot toe. Dat begon al in de hele vroege morgen....verdwaasd wakker worden met pijn in de buik. Misselijk en zo beroerd naar de wc gestrompeld. Vest om me heen geslagen, maar ja koude voeten( man wat was het koud) en zitten maar.
Toen weer terug....snel mijn bed in warm worden. Om een half uurtje later, net opgewarmd, weer naar de wc te moeten. Weer pijn en weer koud!
Zo ging dat de hele morgen door.
Doodmoe was ik op een gegeven moment, en zo leeg van binnen.(hoe is het mogelijk dat je zoveel opslaat in je lijf zeg...bah bah bah)
Wat nou bruinebonensoepdag.
Dat werd dus weer een dagje bankhangen. En koud dat ik het had...ppffff echt wel.
Mooi, dat ik nog steeds die tegelkachel niet heb die op mijn wenslijstje staat :(
Op dit moment voel ik me wel beter dan gisteren.
Hopen dat dat doorzet.
Ik ben zo toe aan me weer goed voelen.
Het heeft wel weer lang genoeg geduurd.
Ik voel me onrustig worden, ik wil doen, ik wil gaan, ik vooruit, ik wil wat!
Ik wil die onrusten die moeheid niet voelen.
Nee!
1 ding is zeker:
de pyama gaat uit.
Al zal ik de hele dag op de bank hangen, dat ga ik wel in mijn kleren doen.
Hoewel
lekker knus onder een dekentje............. ;)

Fijne dag!