Maandag

van Kras naar Zen by Bibje

En dan ben je zomaar al een paar dagen iets aan het veranderen aan je verhaal. Van frustratie naar hoop. Zoiets.
Ik heb mijn derde "van Kras naar Zen" tekening gemaakt. Nu ook weer geen mooi werkje, maar gewoon de rauwe tekening. Waar ik de vorige keer de werkelijkheid van mijn beleven tekende, heb ik nu de werkelijkheid van hoe het op dat moment had moeten zijn getekend. En nog steeds lekker gekrast. Ik merk dat het krassen veel bevrijdender werkt dan het dansen op het doek. Maar ik ben nog steeds heel erg voorzichtig hoor. Nog steeds sla ik niet tegen het papier (anders sloop ik mijn stiften) stomp, scheur en smeer ik niet (zonde van het papier en mijn joural....). Dat is voor een later stadium, en ik denk dat ik dan al weer met verf bezig ben.
Of met klei, jaaaa!!!!
Ik wil ook nog met klei aan de gang. Daar maakt het stompen scheuren en krassen en in elkaar slaan helemaal niet uit. Dat kun je allemaal weer heel maken. Heerlijk lijkt me dat. Staat ook op de agenda dus. Ja eigenlijk heb ik daar best wel zin in. Ik heb alleen nog geen klei. De winkel die hier in de stad broodjes klei verkocht, die bestaat ook al een tijdje niet meer. Kinderklei is geen optie, dat stinkt en is chemisch.
Ik denk dat ik mijn eigen klei maar moet maken. Ik heb genoeg meel ik in de kast en vanmiddag hebben Zoon en ik tijd zat om eens lekker therapeutisch te kleien. Krijgt hij ook meteen beeldende vorming...
Dan gaan we nu de dag maar eens echt aanvangen!
11uur inmiddels alweer, oeps.

Liedjestijd
(¯`♥´¯) ✿.•*¨`*..¸.* 
 ’*.¸.•´♥´