Dagje knippen en plakken achter de rug en het resultaat zie je hierboven.
Leuk hè,
was ook leuk om te maken.
Had mezelf tot doel gesteld dat het niet mooi hoefde te zijn,
dat ik gewoon aan de slag moest gaan en geen verwachtingen moest koesteren.
Dat het leuk moest zijn om te doen.
Tja,
wat is leuk, hoor ik u al denken.
Dat dacht ik dus ook toen ik eerst al niet kon kiezen uit de vele mooie plaatjes.
En daarna bang was om de mooie plaatjes te verprusten in een NIET MOOIE collage.
Dus ben ik toch weer enigzins verkrampt bezig geweest om het dan toch op zijn minst leuk te vinden om te knippen en plakken.
Ik kan je wel verzekeren dat dat niet meeviel.
Dat iets leuk is om te doen, staat en valt bij mij altijd met dat iets de moeite waard is geweest om te doen. Van een prutswerk kan ik niet echt blij worden.
Zal aan mijn opvoeding liggen,
toen ik nog een klein meisje was vond mijn moeder altijd dat ik iets nuttigs moest gaan doen.
Dus nee niet zomaar wat krassen,dat leek nergens naar,
en nee ook niet smeren en prusten,
dan werd alles maar vies.
Neeeeeee
het moest wel MOOI worden.
Anders kon ik het net zo goed wel laten.
Van lekker bezig zijn was helemaal geen sprake.
Het ging om het resultaat.
En nu ben ik al net zo kritisch op mijn werk als dat zij op het mijne was.
Gaat lekker Bibje.
Wordt tijd dat ik eens ga consumeerderen op zelfvertrouwen!
Mijn dochter heeft daar gewoon een stuk minder last van,
zij knipt plakt en prutst dat het een lieve lust is en ze vind het nog mooi ook!
Gewoon omdat ze er lol in had en omdat het zo gezellig was met mij en,
omdat ze zo moest lachen en en en en...
gewoon omdat ze veel meer zelfvertrouwen laat zien dan haar moesje.
Zo moet het dus.
Kan ik nog een voorbeeld aan nemen.
Dusssss
mijn werk is gewoon mooi,
UGH
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten