Als het regent.....

'T is al laat, en eigenlijk moet ik gaan slapen. Morgen wordt weer, jawel , alweer een lange dag. Met een reis naar verweggiestan, voor  een second opinion voor Zoon voor de boeg en niks voorbereid, hoor ik nu gewoon te gaan slapen.
Maar ik kan het niet.
Ik zit hier moe en hyper te zitten.
Me af te vragen waarom toch?
Ik heb zoveel waaroms dat ik het amper kan omschrijven.
Ergens is er nu dat knagende gevoel in mij.
Na een mail van de BJZ knaagt dat gevoel weer enorm. Want geen toestemming geven om het dossier door te sturen gaat ook gevolgen hebben. En hoe zal het dan gaan lopen?
Het knaagt en knaagt aan mij.
Ik voel zoveel negativiteit op dit moment dat ik even niet meer weet wat te doen.
Toegeven?
NEEEEEEEEEE
Ik wil helemaal niet toegeven aan list en bedrog.
Ik wil niet toegeven aan slinkse manieren om mij zover te krijgen dat ik per ongeluk toch mijn principes opzij gooi.
Ik wil niet toegeven aan het dan maar oké vinden dat zij fout bezig zijn. Aan het niet meer dan een kanttekening bij het dossier neer te zetten, een weerwoord te geven, een "mijn woord" tegen "hun woord"....
Ik voel een net om mij heen gespannen worden, iedereen kijkt inmiddels dezelfde kant uit. En toch wil ik er niet aan toegeven. Ik heb gelijk, ik heb gelijk als ik eis dat de waarheid wordt vermeld in de dossiers en niet de leugen regeert. Ik heb gelijk, dat die leugen zand strooit in de ogen van hen, die er niet van weten en alles voor waar aannemen. Dat al die partijen samen grote belangen hebben bij het advies wat de instelling, die hier het monopolie heeft , heeft gegeven. Het voelt niet goed nee.....maar ik ben nu wel stil in mij, nu ik het eruit geschreven heb......dus welterusten......