vrijdag 20 september 2013

Jeetje zeg, jump for joy.....


En wat doe je als je goed nieuws hebt ontvangen?
Taart eten?
Slingers ophangen?
Feestje bouwen?
Helemaal uitzinnig door het huis huppelen?

Nou mooi niet.
Wij zaten op de bank, met een heerlijke gevulde speculaas, dat dan nog wel, met zijn drietjes een beetje in de war te staren in de verte. Af en toe keken we elkaar aan, grijnsden wat, dikke knuffelkus, hap koek......
En dat was het.
Zoon kroop achter de pc,
Dochter hing in de stoel te wappen,
en ik viel in slaap op de bank.
Wat nou feest!
We zijn kapot.
Na anderhalf jaar vechten om dit voor elkaar te krijgen.
Na door het slijk gehaald te zijn, bijna mijn gezin uit elkaar gerukt te zien worden, na eindeloos veel nachten wakker gelegen te hebben en vooral heel hard gewerkt te hebben.
Na maanden de stuipen op het lijf gejaagd te krijgen.
Als het goed tot me door gedrongen is(en als ik het eerste boekenpakket binnen heb) gaan we feesten.
Heel hard en heel heftig feesten.
Met veel slingers,
veel ballonnen,
en heel veel taart!!!!
Eindelijk erkenning.
Jeetje zeg

Nu dat gevoel van onrust nog kwijt raken.....
die voelt een beetje zoooooooooooals dit nummer........


6 opmerkingen: